Stary Lesieniec

Stary Lesieniec (niem. Altlässig^[2], do 1939 r. Alt Lässig^[2]) – część miasta Boguszowa-Gorc^[3], położona w centralnej jego części w dolinie Lesku, między Nowym Lesieńcem a Kuźnicami Świdnickimi, ciągnąca się na długości 1,3 km w wąskiej kotlinie ograniczonej od południa przez masyw Dzikowca, a od północy przez Wzgórza Boguszowskie i Chełmiec.

Stary Lesieniec

część miasta Boguszowa-Gorców
Dwór w Starym Lesieńcu
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Powiat	wałbrzyski
Miasto	Boguszów-Gorce
Data założenia	początek XVI w.
W granicach Boguszowa-Gorców	1954 (w granicach Boguszowa)
SIMC	0983882[1]
Zarządzający	Waldemar Kujawa
Wysokość	500–520 m n.p.m.
Populacja (2004) • liczba ludności	769
Strefa numeracyjna	74
Kod pocztowy	58-371, 58-370
Tablice rejestracyjne	DBA oraz DB (dawniej WBO oraz WHO – czarne tablice)
Położenie na mapie Boguszowa-Gorców Stary Lesieniec
Położenie na mapie Polski Stary Lesieniec
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Stary Lesieniec
Położenie na mapie powiatu wałbrzyskiego Stary Lesieniec
50°44′38″N 16°11′52″E

Nazwa

11 września 1939 r. zmieniono pisownię nazwy z Alt Lässig na Altlässig^[2]. 12 listopada 1946 r. ustalono urzędową polską nazwę miejscowości – Stary Lesieniec^[4].

Według Heinricha Adamy'ego nazwa miejscowości pochodzi od polskiej nazwy las^[5]. W swoim wykazie nazw miejscowych na Śląsku, wydanym w 1888 roku we Wrocławiu, wymienia jako najstarszą zanotowaną nazwę miejscowości Lase, podając jej znaczenie Waldchen (pol. lasek)^[5]. Niemcy zgermanizowali nazwę na Lässig^[5] dodając później przedrostek Alt (pol. stary), w wyniku czego utraciła ona swoje pierwotne znaczenie.

Historia

Miejscowość powstała prawdopodobnie na początku XVI w. w związku z eksploatacją rud srebra i należała do rodu Czettritzów. W Starym Lesieńcu istniała sztolnia kopalni w Boguszowie. W 1580 r. górnictwo srebra upadło, ale rozpoczęto wydobywanie węgla kamiennego – zrazu na małą skalę, a od 1750 r. w większej kopalni, połączonej później z kopalnią w Gorcach. Na początku XIX w. za sprawą intensywnej eksploatacji złóż węgla miejscowość przeszła szybki rozwój^[6]. W 1840 mieszkało tu 955 osób, w 1905 już 2481 mieszkańców, a po 20 latach równo 3000. Unieruchomienie pobliskiej kopalni „Victor” spowodowało odpływ ludności – w 1929 wieś liczyła 2112 mieszkańców^[7], w 1933^[8] 1882 osoby, a w 1939 r.^[9] – 1700 osób^[2]. Do 1954 gromada w gminie Gorce. W 1954 r. Stary Lesieniec został włączony do Boguszowa jako osiedle^[6].

Zabytki

• dwór w Starym Lesieńcu, ul. Poniatowskiego 57
• oficyna dworska, ul. Poniatowskiego 57 d^[10]

Zobacz też

• Lesieniec

Przypisy

1. TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). GUS. [dostęp 2021-01-09].
2. Michael Rademacher: Deutsche Verwaltungsgeschichte Schlesien, Kreis Waldenburg. 2006. [dostęp 2012-10-30]. (niem.).
3. Urzędowo ustalona nazwa: rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części Dz.U. z 2013 r. poz. 200
4. Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262).
5. HeinrichH. Adamy HeinrichH., Die schlesischen Ortsnamen, ihre Entstehung und Bedeutung. Ein Bild aus der Vorzeit, wyd. 2, Breslau: Verlag von Priebatsch’s Buchhandlung, 1888, s. 36, OCLC 456751858 (niem.).
6. Tadeusz Kalicki: Boguszów-Gorce. 2011. [dostęp 2015-03-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-03)]. (pol.).
7. Kościół św. Barbary pod Dzikowcem w Starym Lesieńcu. „Sudety”, 2014. Wrocław: Oficyna Wydawnicza ATUT - Wrocławskie Wydawnictwo Oświatowe.brak numeru strony
8. Stan na 16 czerwca.
9. Stan na 17 maja.
10. Wykazy zabytków. [dostęp 2024-08-07].

Linki zewnętrzne

• Galeria zdjęć ze Starego Lesieńca na przestrzeni lat