Stanisław Pawłowicz

Stanisław Pawłowicz (ur. 13 czerwca 1907 w Mieczyszczowie, zm. 7 czerwca 1987 w South Croydon) – oficer Wojska Polskiego, pilot w stopniu kapitana Polskich Sił Powietrznych na Zachodzie, kapitan (ang. Flight Lieutnant) Royal Air Force, kawaler Krzyża Srebrnego Orderu Wojennego Virtuti Militari, czterokrotnie odznaczony Krzyżem Walecznych i trzykrotnie Medalem Lotniczym^[1].

Stanisław Pawłowicz

kapitan
Data i miejsce urodzenia	13 czerwca 1907 Mieczyszczów
Data i miejsce śmierci	7 czerwca 1987 South Croydon
Przebieg służby
Lata służby	1928–1947
Siły zbrojne	Wojsko Polskie Polskie Siły Zbrojne
Formacja	Lotnictwo Wojska Polskiego RAF
Jednostki	53 eskadra towarzysząca, dywizjon 305
Stanowiska	pilot nawigator
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
Odznaczenia

Strona z notatnika kpt. Stanisława Pawłowicza zawierająca wykaz wykonanych misji

Życiorys

Urodzony w Mieczyszczowie (powiat Brzeżany w województwie tarnopolskim, obecnie terytorium Ukrainy). We wrześniu 1939 roku brał udział w lotach obserwacyjnych w ramach 53 eskadry towarzyszącej przy Armii „Modlin”, wykonując 7 lotów rozpoznawczych. 17 września, wraz ze znaczną częścią personelu lotniczego 53 eskadry przekroczył granicę z Rumunią^[2]. Następnie przez Jugosławię i Włochy udał się do Francji i zgłosił akces do odradzającego się Wojska Polskiego. Został przydzielony do ośrodka szkoleniowego w Clermont Ferrand.

Po klęsce Francji przedostał się do Wielkiej Brytanii, gdzie wstąpił do Polskich Sił Powietrznych i otrzymał numer służbowy RAF P-0459^[3]. Od kwietnia 1941 do lutego 1942 roku przeszedł przeszkolenie w 1 Szkole Obserwatorów i Nawigatorów Lotniczych (Air Observer and Navigator School – AONS) i 18 Jednostce Szkolenia Operacyjnego (Operational Training Unit – OTU)^[4].

Ukończył kurs nawigacji lotniczej uprawniający do lotów bojowych. Po ukończeniu kursu został skierowany do 305 dywizjonu bombowego „Ziemi Wielkopolskiej i Lidzkiej im. Marszałka Józefa Piłsudskiego" (ang. No. 305 Polish Bomber Squadron). W służbie tego dywizjonu wykonał 30 lotów bojowych. W październiku 1942 roku otrzymał Krzyż Srebrny Virtuti Militari^[5].

Po wojnie mimo zgłoszenia chęci powrotu do Polski w kwietniu 1948 roku, pozostał w Wielkiej Brytanii. Zmarł 7 czerwca 1987 w South Croydon Surrey, pochowany na cmentarzu przy Mitcham Road.

Przypisy

1. Pawłowicz Stanisław Aleksander [online], Lista Krzystka - Polskie Siły Powietrzne w Wielkiej Brytanii 1940-1947, 1 marca 2014 [dostęp 2021-01-17] (pol.).
2. Pawlak 1991 ↓, s. 397.
3. Krzystek 2012 ↓, s. 441.
4. Pawlak 1991 ↓, s. 560.
5. Zieliński 2004 ↓, s. 30.

Bibliografia

• Tadeusz Jerzy Krzystek, [Anna Krzystek]: Polskie Siły Powietrzne w Wielkiej Brytanii w latach 1940-1947 łącznie z Pomocniczą Lotniczą Służbą Kobiet (PLSK-WAAF). Sandomierz: Stratus, 2012. ISBN 978-83-61421-59-7. OCLC 276981965.
• Dziennik Bojowy 305 Dywizjonu Bombowego 31.08.1940-29.08.1942
• Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w Wojnie Obronnej 1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1991. ISBN 83-206-0795-7. OCLC 830072566.
• Józef Zieliński: 305 Dywizjon Bombowy Ziemi Wielkopolskiej i Lidzkiej im. Marszałka Józefa Piłsudskiego. Warszawa: Bellona, 2004. ISBN 83-11-09813-1. OCLC 830544805.