Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Orłowski (ur. 19 września 1868 w Lublinie, zm. 9 kwietnia 1923 w Warszawie) – polski lekarz neurolog i psychiatra, docent neurologii i psychiatrii na Uniwersytecie Warszawskim. Autor pierwszego w języku polskim oryginalnego podręcznika do neurologii Cierpienia układu nerwowego. Choroby nerwów obwodowych. Choroby rdzenia kręgowego.
 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
lekarz |
Ukończył gimnazjum w rodzinnym mieście w 1886. Dyplom lekarski uzyskał na Uniwersytecie Moskiewskim w roku 1892. Po ukończeniu studiów przez rok przebywał w Wiedniu i uzupełniał wykształcenie w Klinice Psychiatryczno-Neurologicznej Richarda von Krafft-Ebinga oraz w Zakładzie Anatomii i Fizjologii Układu Nerwowego Heinricha Obersteinera. Po powrocie do Moskwy został asystentem Aleksieja Kożewnikowa w Klinice Chorób Nerwowych Uniwersytetu Moskiewskiego. Stopień doktora medycyny uzyskał w roku 1897 na podstawie rozprawy doktorskiej na temat kiły rdzenia.
Ze względu na narodowość oraz wyznanie katolickie dalszą drogę kariery naukowej w Moskwie przed Orłowskim zamknięto, dlatego zdecydował się w roku 1899 przenieść do Warszawy. Pracował w różnych szpitalach i ambulatoriach na terenie Warszawy publikując jednocześnie kolejne prace naukowe dotyczące zjawiska sugestii i hipnozy. W roku 1906 opublikował pierwszy w języku polskim oryginalny podręcznik neurologii z zastosowaniem mikrofotografii oraz własnoręcznych rycin, za który otrzymał w roku 1909 nagrodę im. Tytusa Chałubińskiego Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego.
W okresie I wojny światowej był konsultantem chorób nerwowych i umysłowych w Warszawskim Lazarecie Miejskim, co pozwoliło mu zebrać i opracować w pracach naukowych materiał dotyczący frontowych urazów psychicznych i ich skutków. Wykładał anatomię i fizjologię na Wydziale Przyrodniczym (1916–1918) a także wstęp do psychologii na Wydziale Humanistycznym (1914–1918) Towarzystwa Kursów Naukowych w Warszawie[1].
W roku 1918 uzyskał habilitację na Uniwersytecie Jagiellońskim, którą następnie w roku 1920 decyzją Wydziału Lekarskiego przeniesiono i nadano mu z neurologii i psychiatrii w Uniwersytecie Warszawskim. Przyczynił się istotnie do zaplanowania i odbudowania Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Warszawskiego, a po ewakuacji zaborczych władz rosyjskich aktywnie uczestniczył w pracach Sekcji Szpitalnej Komitetu Obywatelskiego (przemianowanej później na Sekcję Szpitalnictwa i Dobroczynności Publicznej), której zadaniem było organizowanie służby zdrowia w wolnym kraju.
Żonaty z Haliną Marcinkowską (zm. 1939). Pochowany jest na cmentarzu Powązkowskim (kwatera T, rząd 4, miejsce 10)[2].
Jest autorem 32 prac naukowych z dziedziny neurologii, psychiatrii i psychologii, częściowo opublikowanych w czasopismach rosyjskich i francuskich, oraz licznych recenzji i wspomnień o zmarłych lekarzach. Zainteresowania naukowe obok wspomnianych już koncentrowały się wokół problematyki sarkomatozy opon i rdzenia, syringomieli, zawiłych obrazów padaczki, surowiczego zapalenia opon mózgowych, anozognozji. Dużą uwagę przykładał do poprawności i piękna języka polskiego w pracach naukowych.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
