Loading AI tools
major obserwator Wojska Polskiego Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Jerzy Daniel (ur. 16 marca?/29 marca 1910 we Władywostoku, zm. 15 sierpnia 1944 w Nieszkowicach Wielkich) – major obserwator Wojska Polskiego i Polskich Sił Powietrznych na Zachodzie, kapitan (ang. Flight Lieutnant) Królewskich Sił Powietrznych, kawaler Krzyża Srebrnego Orderu Wojennego Virtuti Militari.
 major | |
| Data i miejsce urodzenia |
29 marca 1910 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
15 sierpnia 1944 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki |
12 eskadra wywiadowcza, |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
    | |
Stanisław Daniel urodził się w polskiej rodzinie we Władywostoku. W listopadzie 1920 wraz z rodzicami Wojciechem i Joanną przybył do Polski. W latach 1925–1926 rozpoczął naukę w Korpusie Kadetów Nr 2 w Modlinie, którą zakończył zdaniem matury. Po ukończeniu Szkoły Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie (6 promocja, 49. lokata) w 1932 został przydzielony do 12 eskadry liniowej, a w 1935 przeniesiony do 13 eskadry towarzyszącej. Na stopień porucznika został awansowany ze starszeństwem w korpusie oficerów aeronautycznych (od 1937 – korpus oficerów lotnictwa, grupa liniowa)[1]. W listopadzie 1937 został dowódcą plutonu II/19 19 eskadry towarzyszącej[2]. W marcu 1939 pełnił służbę w Szkole Podchorążych Lotnictwa – Grupa Techniczna w Warszawie na stanowisku dowódcy III plutonu oddziału szkolnego[3], a po reorganizacji szkoły na stanowisku dowódcy eskadry szkolnej podchorążych.
We wrześniu 1939 nie wziął bezpośredniego udziału w walkach. Po ewakuacji przez Rumunię i Francję w czerwcu 1940 dotarł do Wielkiej Brytanii. Po ukończeniu kursu na samolotach bombowych został w listopadzie 1940 roku przydzielony do dywizjonu 309. W sierpniu 1943 roku został przeniesiony do 305 dywizjonu bombowego Ziemi Wielkopolskiej im. Marszałka Józefa Piłsudskiego, na własną prośbę został przeniesiony do 1586 eskadry do zadań specjalnych[2], która dokonywała lotów nad Warszawę z dostawami dla walczących powstańców.
Dnia 14 sierpnia 1944 roku załoga w składzie:
wystartowała z lotniska w Brindisi.
Po dokonaniu zrzutu w okolicach pl. Krasińskich w Warszawie samolot Liberator nr KG 890 został zaatakowany przez niemieckie myśliwce nad Puszczą Niepołomicką. Dowódca kpt. Zbigniew Szostak rozkazał opuszczenie palącego się samolotu. Załoga wyskoczyła ze spadochronami, ale z powodu zbyt małego pułapu większość spadochronów nie zdążyła się otworzyć. Lotnicy polegli na miejscu roztrzaskując się o ziemię. Liberator został zestrzelony przez niemieckiego asa Luftwaffe Gustava Eduarda Fracsi.
Stanisław Daniel pośmiertnie został odznaczony Orderem Virtuti Militari. Wcześniej był odznaczony dwukrotnie Krzyżem Walecznych, trzykrotnie Medalem Lotniczym[4] i Polową Odznaką Obserwatora. Został pochowany na cmentarzu w Pogwizdowie. Po wojnie szczątki wszystkich członków załogi zostały przeniesione na cmentarz wojskowy w Krakowie.
Części samolotu załogi kpt. Zbigniewa Szostaka zostały wykorzystane do rekonstrukcji makiety samolotu Consolidated B-24 Liberator znajdującego się w Muzeum Powstania Warszawskiego.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
.svg){kind=small}
