Stadion piłkarski Ośrodka Sportu i Rekreacji w Gorzowie Wielkopolskim
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
Stadion piłkarski Ośrodka Sportu i Rekreacji w Gorzowie Wielkopolskim – stadion piłkarski znajdujący się w Gorzowie Wielkopolskim. Na tym obiekcie rozgrywają swoje mecze piłkarze Stilonu i Warty oraz piłkarki TKKF Stilonu.
Trybuna główna stadionu | |
Stadion piłkarski Ośrodka Sportu i Rekreacji w Gorzowie Wielkopolskim | |
Przydomek: Stadion Stilonu | |
Poprzednia nazwa |
Stadion Stilonu w Gorzowie Wielkopolskim |
---|---|
Państwo | |
Województwo | |
Miejscowość | |
Adres |
ul. Olimpijska 29 |
Data budowy |
1927–1929[1] |
Data otwarcia |
11 sierpnia 1929[1] |
Data przebudowy |
2008–2009 |
Właściciel | |
Operator |
OSiR Gorzów Wielkopolski |
Klub | |
Pojemność stadionu |
5000 (3000 siedzących)[2] |
Rekordowa frekwencja |
15 000[3] |
Oświetlenie |
brak |
Wymiary boiska |
105 m x 70 m[2] |
Nawierzchnia boiska | |
Dodatkowe wyposażenie |
tablica wyników, zadaszenie części trybuny zachodniej[1] |
Położenie na mapie Gorzowa Wielkopolskiego | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa lubuskiego | |
52°43′54,1200″N 15°12′27,0000″E |
Stadion położony jest przy ulicy Olimpijskiej w Gorzowie Wielkopolskim, w zachodniej części miasta. Obiekt od północy okala dom handlowy, od wschodu Osiedle Sobieskiego, od południa Osiedle Słoneczne, a od zachodu zabudowa usługowo-rzemieślnicza. Nieopodal, na północ od stadionu, przebiega dwupasmowa ulica Myśliborska, która stanowi część drogi wojewódzkiej nr 130[4].
Stadion piłkarski Ośrodka Sportu i Rekreacji w Gorzowie Wielkopolskim - najstarszy i drugi co do wielkości stadion w mieście, położony przy ul. Olimpijskiej 29, powstał w latach 1927–1929 na terenie dawnego poligonu wojskowego, a jego otwarcie nastąpiło 11 sierpnia 1929 roku[1][5]. Przed i po wojnie obiekt pełnił funkcje stadionu miejskiego, jego gospodarzem po wojnie była Warta Gorzów Wielkopolski, następnie Gwardia, od lat 50. stał się stadionem Stilonu Gorzów Wielkopolski. 1 maja 1945 roku rozegrano pierwszy po wojnie i w historii polskiego Gorzowa Wielkopolskiego mecz piłkarski. W latach 1947–1950 na bieżni stadionu rozgrywano zawody żużlowe[5].
W latach 70. i 80. XX wieku na gorzowskim stadionie odbyło się kilka meczów juniorskich reprezentacji Polski. W 1978 i 1979 roku z NRD[6][7], w 1980 roku z Holandią[8] w ramach turnieju czterech państw, w 1983 roku przy obecności 11 tys. widzów ponownie z NRD[9], w 1984 roku z Rumunią[10] i w 1986 roku z Grecją w ramach eliminacji do Mistrzostw Europy U–18[11]. Ostatnie spotkanie juniorskiej reprezentacji Polski odbyło się tutaj 23 maja 1998 roku i był to mecz towarzyski U–16 Polska–Niemcy[12].
W 1976 roku rozegrano tutaj finał Pucharu Polski na szczeblu województwa zielonogórskiego z lat 1950–1975 pomiędzy Stilonem a Zastalem Zielona Góra, który zgromadził 6000 kibiców[13]. W 1977 i 1980 roku finał Pucharu Polski na szczeblu województwa gorzowskiego[14][15], natomiast w 2019 roku na szczeblu województwa lubuskiego[16].
12 listopada 1978 roku podczas meczu 12 kolejki II ligi Stilon – Lechia Gdańsk padł historyczny rekord frekwencji obiektu – ponad 15 tysięcy widzów[3]. Wysokie frekwencje w sezonie 1978/1979 II ligi padały również podczas meczów z Moto Jelczem Oława i Piastem Gliwice – 13 tysięcy[17][18], Zagłębiem Wałbrzych, Zawiszą Bydgoszcz, Stoczniowcem Gdańsk i ROW Rybnik – 12 tysięcy[19][20][21], Olimpią Poznań – 11 tysięcy[22] oraz Wartą Poznań i Bałtykiem Gdynia – 10 tysięcy kibiców[23][24].
30 września 1979 roku Stilon zagrał tutaj w 1/16 finału Pucharu Polski ze Śląskiem Wrocław. Mecz przyciągnął 10 tys. widzów[25]. 30 sierpnia 1989 roku mecz Stilonu z Ruchem Chorzów w 1/16 finału Pucharu Polski również zgromadził 10 tys. kibiców[26]. 10 czerwca 1992 roku rozegrany tu został mecz rewanżowy w półfinale Pucharu Polski, gospodarze zagrali z Miedzią Legnica, a spotkanie przyciągnęło 1500 widzów[27].
1 stycznia 1997 roku obiekt miał być skomunalizowany, ale pozostał własnością Stilonu. W końcu lat 90. klub odsprzedał część gruntów pod pawilon austriackiej sieci Minimal (później polskie Nomi). Stadion znajduje się w administracji należącego do miasta Ośrodka Sportu i Rekreacji w Gorzowie Wielkopolskim[28]. Obiekt został zmodernizowany w 2008 roku[1]. Powstał osobny parking dla kibiców gości oraz kibiców miejscowych. Usunięto jeden sektor i tym samym powstał wymagany tunel dla piłkarzy. Trybuna honorowa (sektor E) została całkiem zadaszona oraz zamontowano nowe krzesełka. Ławki na sektorach C-D i F-G zamieniono na krzesełka. Krzesełka są również na sektorach N-T, A oraz Z. Powstały nowe boksy, ponadto zainstalowano nowy zegar świetlny i monitoring na trybuny. Na koronie stadionu została ułożona kostka betonowa. Na przełomie czerwca i lipca 2009 roku[1] została wymieniona cała płyta główna.
W wyniku przebudowy dotychczasowego stadionu Warty przy ulicy Krasińskiego, a następnie sporu klubu piłkarskiego Warta Gorzów Wielkopolski z władzami miasta, które wykluczyły powrót piłkarzy Warty na swój obiekt macierzysty, od sezonu 2020/2021 III ligi rozgrywają tutaj swoje mecze również piłkarze Warty[29].
W 2022 roku ogłoszono plan przebudowy obiektu, w wyniku której pojemność stadionu miałaby wynosić 8–10 tys. miejsc[30].
Posiada 24 sektory(A–Z):[31]
Rodzaj spotkania | Data spotkania | Rywal Polski | Frekwencja | Wynik meczu | Strzelcy bramek dla Polski |
---|---|---|---|---|---|
MT juniorów[7] | 23 maja 1978 | NRD | 5000 | 2:3 (1:1) | Turowski, Grzegorczyk |
MT U-18[6] | 16 listopada 1979 | NRD | b.d. | 0:3 (0:2) | – |
Turniej czterech państw U-18[8] | 18 lipca 1980 | Holandia | 1500 | 1:0 (0:0) | Dariusz Dziekanowski |
MT U-21[9] | 12 kwietnia 1983 | NRD | 11 000 | 0:1 (0:0) | – |
MT U-21[10] | 28 marca 1984 | Rumunia | 6000 | 0:0 (0:0) | – |
El. ME'88 U-21[11] | 14 października 1986 | Grecja | 5000 | 1:0 (1:0) | Eugeniusz Ptak |
MT U-16[12] | 23 maja 1998 | Niemcy | 500 | 0:3 (0:2) | – |