Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stød (wym. [ˈsd̥øð][1]) – charakterystyczna dla języka duńskiego cecha artykulacji polegająca na niepełnym zwarciu więzadeł głosowych (niepełne zwarcie krtaniowe). Stød nie jest zaznaczany w piśmie (natomiast w alfabetach fonetycznych Dania i IPA zaznaczany jest znakiem ˀ).
Stød, w odróżnieniu od zwarcia krtaniowego, nie jest samodzielną głoską i nie stanowi w języku duńskim fonemu. Jest jednak cechą fonologiczną relewantną, por. następujące pary minimalne: andˀen ~ anden, tændˀer ~ tænder, løˀber ~ løber.
ⓘWysłuchaj pary minimalnej hun ~ hund (stød występuje w hund)
Wystąpienie stød zależy od konstrukcji danej sylaby. Aby wystąpił, sylaba musi być:
Zjawisko to nie występuje w języku polskim, jego przybliżeniem może być zakończenie emfatycznie, silnie, krótko wymówionego słowa Nie!; podobne zjawisko wystąpić może między głoskami /ɛ/ w przeciągniętym Nie-e...
Stød jest cechą charakterystyczną języka duńskiego, w pokrewnych mu językach skandynawskich (szwedzkim i norweskim) w jego miejscu występuje akcent toniczny. Realizacja stødu różni się w zależności od regionu Danii, w niektórych regionach nie występuje (zob. mapkę).
W samym wyrazie stød nie występuje stød[1].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.