Skrajna Soliskowa Turnia

Skrajna Soliskowa Turnia (słow. Predná Solisková veža, niem. Vorderer Soliskoturm, węg. Elülső Szoliszkótorony) – turnia o wysokości ok. 2342 m n.p.m. znajdująca się w Grani Soliska w słowackiej części Tatr Wysokich. Od położonej dalej na północ Zadniej Soliskowej Turni oddziela ją siodło Niżniej Soliskowej Ławki, a od Małego Soliska oddzielona jest Soliskową Przełęczą. Na jej wierzchołek nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne^[1].

Skrajna Soliskowa Turnia

Predná Solisková veža

Soliskowe Turnie i Soliskowe Czuby od wschodu
Państwo	Słowacja
Położenie	Kraj preszowski
Pasmo	Tatry, Karpaty
Wysokość	ok. 2342 m n.p.m.
Pierwsze wejście	10 czerwca 1906 Günter Oskar Dyhrenfurth i Hermann Rumpelt
Położenie na mapie Tatr Skrajna Soliskowa Turnia
Położenie na mapie Karpat Skrajna Soliskowa Turnia
49°09′29″N 20°01′57″E

Skrajna Soliskowa Turnia stanowi południową z dwóch Soliskowych Turni i dawniej zwana była także Przednią Soliskową Turnią^[1]. U podnóża między innymi jej ścian, po stronie Doliny Młynickiej, znajduje się duży, piarżysty taras zwany Soliskowym Ogrodem, który jest punktem wyjściowym w jej wschodnią ścianę^[2]. Ma ona, podobnie jak ściana zachodnia, około 250 m wysokości^[1].

Pierwsze wejścia turystyczne:

• Günter Oskar Dyhrenfurth i Hermann Rumpelt, 10 czerwca 1906 r. – letnie,
• Gyula Hefty i Lajos Rokfalusy, 25 marca 1913 r. – zimowe^[1].

Przypisy

1. Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część VIII. Młynicka Przełęcz – Krywań. Warszawa: Sport i Turystyka, 1956, s. 102–103.
2. Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 138. ISBN 83-909352-2-8.