Loading AI tools
nowozelandzki rugbysta Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sione Lauaki (ur. 22 czerwca 1981 w Haʻapai, zm. 12 lutego 2017 w Auckland) – nowozelandzki rugbysta pochodzenia tongańskiego grający w trzeciej linii młyna, reprezentant kraju, uczestnik Pucharu Świata 2007, mistrz świata juniorów, trzykrotny zwycięzca National Provincial Championship.
Pełne imię i nazwisko |
Sione Tuitupu Lauaki | ||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Pseudonim |
Wax | ||||||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce śmierci | |||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
194 cm | ||||||||||||||||||||||||||||
Masa ciała |
119 kg | ||||||||||||||||||||||||||||
Rugby union | |||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
Reprezentacja narodowa | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
|
Przeprowadził się do Nowej Zelandii w wieku ośmiu lat[1]. Uczęszczał do Waitakere College[2], a następnie do Kelston Boys' High School[3][4]. W tej drugiej zaczął grać w rugby union, wcześniej bowiem uprawiał odmianę league w klubie Waitemata Seagulls, a do pierwszego zespołu trafił w 1998 roku pozostając w nim także rok później[5][6][7][8]. W latach 1999–2000 występował w reprezentacji szkół Auckland, w 1998 roku zaś grał w jej drużynie rezerw[8].
Na poziomie klubowym związany był z Waitemata Rugby Football Club[9][10], z którym w 2003 roku zdobył Gallaher Shield – trofeum w rozgrywkach Auckland Rugby Football Union[11][12]. W 2000 roku grał także we francuskim zespole Tours w Fédérale 2[13][14]. W 2001 roku znalazł się w zespole U-21 Auckland[15], w seniorskim składzie zadebiutował zaś rok później[8][16]. Występował w nim w National Provincial Championship do 2004 roku[11][17], a zespół triumfował w edycjach 2002[18] i 2003[19]. Przeniósł się następnie do Waikato[8], z którym związany był przez kolejne pięć sezonów[20][21][22][23][24], włączając w to triumf w roku 2006[25]. Jeszcze grając w Auckland nie został wybrany do składu Blues, zainteresowali się nim jednak włodarze Chiefs i od 2004 roku występował w rozgrywkach Super 12[11][26]. W 2010 roku pod nieobecność Milsa Muliainy został mianowany kapitanem zespołu[27]. Największym sukcesem Chiefs w okresie jego występów było dojście w 2009 roku do finału rozgrywek, w którym ulegli południowoafrykańskim Bulls[28].
W 2010 roku negocjował lukratywny kontrakt w Japonii, jednak ze względu na pozaboiskowe problemy zakończone w sądzie rozmowy zostały zerwane[29][30], związał się zatem jednoroczną, mniej dochodową umową z francuskim zespołem ASM Clermont Auvergne[31][14]. Pozostał następnie we Francji i w maju 2011 roku podpisał trzyletni kontrakt z Aviron Bayonnais[32]. W jego barwach rozegrał jednak tylko jeden niepełny sezon, bowiem w lutym 2012 roku w trakcie rutynowych badań ujawniły się problemy z sercem i nerkami, Lauaki zakończył zatem karierę sportową[33][34][35][36]. Z oboma tymi zespołami występował nie tylko w Top 14, lecz też w europejskich pucharach[37][38]. W 2014 roku pojawiał się na boisku w barwach Waitemata[39].
Lauaki z reprezentacją U-21 dwukrotnie plasował się na podium mistrzostw świata – pierwszym w 2001[40] i trzecim w 2002[41][42].
W 2004 roku znalazł się w składzie Pacific Islanders na ich pierwsze w historii tournée, podczas którego wystąpił w ciągu dwóch tygodni we wszystkich trzech testmeczach – przeciwko Nowej Zelandii, Australii i RPA[43][44][45]. W każdym z nich zdobył przyłożenie, a sztuka zdobycia przyłożeń tym trzem zespołom udała się podczas całej kariery jedynie trzynastu zawodnikom[8][11]. Jego postawa w 2004 roku zwróciła na niego uwagę szkoleniowców All Blacks[46] i w kolejnym roku został zaproszony do udziału w sprawdzianach kadry[47]. Zadebiutował meczem z Fidżi[48][49][50], następnie wystąpił w trzech testmeczach przeciwko British and Irish Lions podczas ich tournée po Nowej Zelandii[11][51], sezon reprezentacyjny zakończył zaś ostatnim spotkaniem Pucharu Trzech Narodów i dwoma występami podczas listopadowej wyprawy do Europy[11].
Odniesiona w trakcie rozgrywek Super 14 kontuzja spowodowała, iż opuścił cały sezon reprezentacyjny 2006[52][11], kolejny zaś rozpoczął występami dla Junior All Blacks w zwycięskim Pucharze Narodów Pacyfiku[53][54] będącym ostatnią szansą na zaimponowanie selekcjonerom kadry przez zbliżającym się Pucharem Świata 2007[55]. Lauaki znalazł się ostatecznie w składzie na ten turniej kosztem Troya Flavella[56][57][58] i zagrał w nim w czterech meczach[59][60][11], po ostatnim z nich otrzymując karę zawieszenia, która została następnie cofnięta[61]. Utrzymał miejsce w kadrze na pierwszą część sezonu 2008, jednak wszystkie jego sześć występów nastąpiło z ławki rezerwowych, dodatkowo słaba postawa – w szczególności przeciw Wallabies – spowodowała, iż na kończące sezon mecze w Europie nie został już powołany[11]. W 2009 roku ponownie zwyciężył w Pucharze Narodów Pacyfiku z Junior All Blacks[53][62] i był to koniec jego międzynarodowej kariery[11]. Ogółem wystąpił w dwudziestu testmeczach – trzech dla Pacific Islanders i siedemnastu dla All Blacks – w obu z nich zdobywając po trzy przyłożenia[63][11].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.