Remove ads
aktor brytyjski Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Simon Phillip Hugh Callow[1] (ur. 15 czerwca 1949 w Streatham w Londynie[2]) – angielski aktor, scenarzysta i reżyser[3] filmowy, telewizyjny i teatralny.
Urodził się w Streatham w Londynie w rzymskokatolickiej rodzinie jako syn biznesmena Neila Francisa i sekretarki Yvonne Mary (z domu Guise) Callowów[4]. Jego ojciec był angielskiego i francuskiego pochodzenia, a matka – duńskiego i niemieckiego[5].
Uczęszczał do szkoły katolickiej London Oratory School, a następnie udał się na studia w Queen’s University Belfast w Irlandii Północnej. Potem studiował aktorstwo na Drama Centre London[6][7].
Swoją przygodę z teatrem rozpoczął po roku, gdy napisał list jako fan sir Laurence’a Oliviera, dyrektora artystycznego Royal National Theatre i otrzymał odpowiedź sugerującą, by dołączył do pracowników w kasie biletowej. To właśnie podczas próby oglądania aktorów, zdał sobie sprawę, że chce występować[8].
W 1973 roku zadebiutował na scenie The Thrie Estates, Assembly Hall Theatre w Edynburgu[4]. W latach 70. wstąpił do grupy teatralnej Gay Sweatshop i zachwycił krytyków swoim występem w sztuce Passing By (1975)[9]. W 1977 roku grał różne role w produkcjach Joint Stock Theatre Company’s, a w 1979 roku wystąpił na deskach Soho Poly.
Występował jako Verlaine w Total Eclipse (1982), lord Foppington w The Relapse Johna Vanbrugha (1983) i tytułową rolę w Fauście (1988) w Lyric Hammersmith, gdzie również reżyserował widowisko Maszyna piekielna (1986) Jeana Cocteau z Maggie Smith. W 1985 roku w londyńskim Bush Theatre zagrał Molinę w spektaklu Pocałunek kobiety-pająka. W Royal National Theatre stworzył postać Wolfganga Amadeusa Mozarta w przedstawieniu Amadeusz (1979) Petera Shaffera, a także w 1983 roku pojawiał się w obsadzie produkcji radiowej BBC, w tym Orlando w słuchowisku Jak wam się podoba (1979) czy Fulganzio w Galileo (1980)[4].
Jego pierwszą rolą telewizyjną był członek załogi w jednym z odcinków serialu ITV Carry On Laughing – pt. Orgy and Bess (1975). Zagrał w kilku serialach kanału Channel 4. Popularność wśród szerszej publiczności przyniosła mu postać ekscentrycznego Toma Chance’a w sitcomie Szansa na milion (Chance in a Million, 1984-86).
Po raz pierwszy na kinowym ekranie wystąpił jako Emanuel Schikaneder w biograficznym dramacie muzycznym Miloša Formana Amadeusz (Amadeus, 1984)[10] z Tomem Hulce. Był nominowany do nagrody BAFTA jako pan Beebe w melodramacie Pokój z widokiem (A Room with a View, 1985) i za rolę Garetha w komedii Cztery wesela i pogrzeb (Four Weddings and a Funeral, 1994). Jako reżyser dramatu Ballada o Sad Cafe (The Ballad of the Sad Café, 1991) wg scenariusza Edwarda Albee, Michaela Hirsta i Carson McCullers z udziałem Vanessy Redgrave, Keitha Carradine i Roda Steigera był nominowany do nagrody Złotego Niedźwiedzia na 41. Festiwalu Filmowym w Berlinie. Razem z obsadą filmu Zakochany Szekspir (Shakespeare in Love, 1998), gdzie był mistrzem rozrywek Tilneyem, otrzymał Nagrodę Gildii Aktorów Ekranowych.
W 1999 roku został odznaczony Komandorią Orderu Imperium Brytyjskiego (CBE) w uznaniu za swój wkład w działalność aktorską[11].
W 2007 roku w 28. numerze dziennika The Independent znalazł się na liście najbardziej wpływowych gejów i kobiet w Wielkiej Brytanii[12].
Był jednym z pierwszych aktorów, którzy ujawnili publicznie swój homoseksualizm[13][14], czyniąc to w swoich książkach autobiograficznych: Being An Actor (Być aktorem, 1984) i Love Is Where It Falls (1998)[11].
23 czerwca 2016 roku podczas prywatnej ceremonii na greckiej wyspie Mykonos, mając 67 lat poślubił 33-letniego Niemca Sebastiana Foxa[15].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.