Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Shanghai Masters 2012 – trzeci duży turniej rankingowy sezonu snookerowego 2012/2013. Rozegrany został w Szanghaju w Chinach w dniach 17–23 września 2012 roku[1].
| ||||
Liczba uczestników |
32+8 (w rundzie dzikich kart) | |||
---|---|---|---|---|
Miejsce | ||||
Zwycięzca | ||||
II miejsce | ||||
Najwyższy break |
147 John Higgins | |||
Rozegrane mecze |
31+8 (w rundzie dzikich kart) |
Obrońcą tytułu był Mark Selby[2][3], który już w pierwszej rundzie turnieju przegrał z Jamiem Cope’em 1-5.[4]
Zwycięzcą turnieju został Szkot John Higgins, który w finale pokonał Anglika Judda Trumpa 10-9. Dla Szkota był to 25 triumf w turnieju rankingowym w karierze[5][6].
[7]
Zwycięzca: £ 75 000
II miejsce: £ 30 000
Półfinalista: £ 18 000
Ćwierćfinalista: £ 10 000
Ostatnia 16: £ 7500
Ostatnia 32: £ 6000
Ostatnia 48: £ 2300
Ostatnia 64: £ 1500
Najwyższy break (kwalifikacje): £ 200
Najwyższy break (turniej): £ 2000
Break maksymalny (turniej): £ 10 000
Pula nagród: £ 410 000
[8]
Zwycięzca: 7000
II miejsce: 5600
Półfinalista: 4480
Ćwierćfinalista: 3500
Ostatnia 16: 2660
Ostatnia 32: 1960 (980)*
Ostatnia 48: 1610 (805)*
Ostatnia 64: 1260 (630)*
Ostatnia 80: 910 (455)*
Ostatnia 96: 560 (280)*
Mecze zawodników z dziką kartą odbyły się w Szanghaju w dniach 17.-18 września 2012 roku[10][11][12][13].
Mecz | Wynik | ||
---|---|---|---|
WC1 | Mark King | 5–3 | Zhao Xintong |
WC2 | Jamie Jones | 5–2 | Lu Ning |
WC3 | Ryan Day | 5–0 | Wang Yuchen |
WC4 | Robert Milkins | 5–4 | Zhou Yuelong |
WC5 | Steve Davis | 5–1 | Zhu Yinghui |
WC6 | Fergal O’Brien | 2–5 | Chen Feilong |
WC7 | Jimmy Robertson | 4–5 | Jin Long |
WC8 | Marco Fu | 4–5 | Lü Haotian |
Finał: Do 10 frame’ów Grand Stage, Szanghaj, Chiny, 23 września 2012r. Sędzia: Michaela Tabb | ||
John Higgins | 10-9 | Judd Trump |
Sesja południowa: 0–112 (112), 0–121 (80), 12–92 (74), 16–111 (111), 50–74 (59), 147–0 (147), 37–69 (51), 62–51 (Trump 51), 0–63 (53) Sesja wieczorna: 89–0 (89), 74–22 (74), 78–12, 76–0 (76), 71–0 (71), 64–58, 2–119 (105), 69–31 (64), 47–63, 66–36 (61) | ||
147 | Najwyższy break | 112 |
1 | Breaki stupunktowe | 3 |
7 | Breaki 50-punktowe | 9 |
Zawodnik | Break |
John Higgins | 147, 135, 103 |
Joe Perry | 131, 103 |
Matthew Stevens | 131 |
Ryan Day | 130, 103, 102 |
Marco Fu | 124 |
Allister Carter | 120 |
Mark King | 114 |
Judd Trump | 112, 111, 108, 105, 101 |
Lü Haotian | 112 |
Ricky Walden | 112 |
Graeme Dott | 108 |
Shaun Murphy | 107 |
Dominic Dale | 100 |
Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
---|---|---|---|
Anglia | 9 | 56,25% | |
Szkocja | 3 | 18,75% | |
Walia | 2 | 12,50% | |
Australia | 1 | 6,25% | |
Irlandia Północna | 1 | 6,25% |
Mecze kwalifikacyjne do fazy głównej turnieju odbyły się w dniach 24–27 lipca 2012 roku w World Snooker Academy, Sheffield w Anglii. Wyłoniły one 16 zawodników, którzy zostali rozstawieni do turnieju zasadniczego[16][17][18].
Zawodnik | Break |
David Gilbert | 142, 100 |
Jamie Cope | 123 |
Mark Joyce | 119 |
Alan McManus | 117 |
Mark King | 108 |
Michael White | 105 |
Cao Yupeng | 104 |
Marcus Campbell | 104 |
Steve Davis | 102 |
Gerard Greene | 100 |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.