Seweryn Potocki

Seweryn Potocki herbu Pilawa (ur. 1762 w Kuryłówce, zm. 16 września 1829) – polski poseł, senator, krajczy wielki koronny, tajny radca i członek Rady Państwa Imperium Rosyjskiego, kurator Uniwersytetu Charkowskiego, wolnomularz, kawaler maltański od 1811 roku^[2].

Seweryn Antoni Potocki

Pilawa
Rodzina	Potoccy herbu Pilawa
Data i miejsce urodzenia	1762 Kuryłówka[1]
Data śmierci	16 września 1829
Ojciec	Józef Potocki
Matka	Anna Teresa Ossolinska
Żona	Anna Teresa z Sapiehów
Dzieci	Wanda Potocka Leon Potocki (1789–1860) Paulina Potocka Seweryna Potocka Anna Potocka
Odznaczenia

Syn Józefa posła i krajczego koronnego i Anny Teresy Ossolińskiej, brat Jana pisarza i podróżnika, ojciec Leona dyplomaty oraz czterech córek, w tym Wandy, działaczki społecznej i charytatywnej^[3]. W 1786 poślubił Annę Teofilę Sapieżankę, córkę Aleksandra Michała Sapiehy.

Był działaczem patriotycznym w okresie Sejmu Wielkiego, poseł województwa bracławskiego na Sejm Czteroletni w 1788 roku^[4]. Nie przystąpił do Targowicy. Wyjechał do Rosji, gdzie prowadził owocną działalność oświatową. W Odessie pobudował w latach 1805–1810 pałac klasycystyczny, który istnieje do dnia dzisiejszego przy ul. Sofijskiej i od 1899 mieści Muzeum Sztuk Plastycznych.

Był członkiem komisji pełnomocnej lwowskiej, powołanej w 1790 roku dla układów z Leopoldem II Habsburgiem^[5]. Był członkiem Zgromadzenia Przyjaciół Konstytucji Rządowej^[6]. Został odznaczony Orderem Orła Białego 5 lipca 1791 roku oraz Orderem Świętego Aleksandra Newskiego. W 1784 został kawalerem Orderu Świętego Stanisława^[7]. Był członkiem korespondentem Towarzystwa Warszawskiego Przyjaciół Nauk^[8].

W XVIII wieku był członkiem loży wolnomularskiej Świątynia Izis^[9].

Zobacz też

• Potoccy herbu Pilawa