Serhij Szyszczenko

Serhij Jurijowycz Szyszczenko, ukr. Сергій Юрійович Шищенко (ur. 13 stycznia 1976 we wsi Siriaki w obwodzie charkowskim, Ukraińska SRR) – ukraiński piłkarz grający na pozycji napastnika lub pomocnika, reprezentant Ukrainy, trener piłkarski.

Serhij Szyszczenko

Сергій Шищенко

Pełne imię i nazwisko	Serhij Jurijowycz Szyszczenko
Data i miejsce urodzenia	13 stycznia 1976 Siriaki
Wzrost	168 cm
Pozycja	napastnik/pomocnik
Kariera juniorska
Lata Klub Olimpik Charków
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1992 Olimpik Charków 18 (6) 1993–1994 Metalist Charków 28 (2) 1994–1999 Szachtar Donieck 23 (1) 1995–1996 → Nywa Tarnopol 28 (3) 1997–1998 → Krywbas Krzywy Róg 21 (2) 1998 → Bałtika Kaliningrad 8 (0) 1998–1999 → Metałurh Zaporoże 10 (1) 1999–2006 Metałurh Donieck 135 (33) 2003–2005 → Illicziweć Mariupol 25 (5) 2005–2006 → Metałurh Zaporoże 8 (1) 2006–2008 Czornomoreć Odessa 54 (4) 2008–2009 Metałurh Donieck 31 (2) W sumie: 389 (60)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1996  Ukraina U-21 4 (1) 2001–2005  Ukraina 14 (1) W sumie: 18 (2)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 2010–2015 Metałurh-2 Donieck 2015–2016 Stal Dnieprodzierżyńsk (asystent) 2016 Bukowyna Czerniowce 2017–2018 Szachtar Donieck U-19 2018–2019 MFK Mikołajów 2020–2021 Polissia Żytomierz
Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Odznaczenia

Kariera piłkarska

Kariera klubowa

W 1992 został zaproszony do Metalista Charków, a w 1993 debiutował w wyjazdowym meczu z Czornomorcem Odessa. W 1994 przeszedł do Szachtara Donieck, skąd był wypożyczony do klubów Nywa Tarnopol, Krywbas Krzywy Róg, Bałtika Kaliningrad i Metałurh Zaporoże. W 1999 przeniósł się do Metałurha Donieck, skąd również był wypożyczony do Illicziwca Mariupol i ponownie Metałurha Zaporoże. W 2006 został kupiony do Czornomorca Odessa, ale po dwóch sezonach w nim powrócił do Metałurha^[1]. Po zakończeniu rundy jesiennej sezonu 2009/2010 zakończył karierę.

Kariera reprezentacyjna

15 sierpnia 2001 roku debiutował w narodowej reprezentacji Ukrainy w wygranym 1:0 meczu towarzyskim z Łotwą. Łącznie rozegrał 14 gier reprezentacyjnych, strzelił 1 bramkę. Wcześniej bronił barw młodzieżówki

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery piłkarskiej przeszedł na pracę trenerską. Od stycznia 2010 trenuje drugą drużynę Metałurha Donieck^[2]. Po rozwiązaniu Metałurha latem 2015 przeniósł się do Stali Dnieprodzierżyńsk, w której pracował jako asystent trenera. 30 czerwca 2016 został mianowany na stanowisko głównego trenera Bukowyny Czerniowce^[3], z którą pracował do 28 grudnia 2016 roku^[4]. 30 grudnia 2016 stał na czele juniorskiej drużyny U-19 Szachtara Donieck^[5]. 6 grudnia 2018 został zaproszony do kierowania MFK Mikołajów^[6]. 13 października 2019 został zwolniony z zajmowanego stanowiska^[7]. 7 lipca 2020 objął stanowisko głównego trenera Polissia Żytomierz^[8]

Sukcesy i odznaczenia

Sukcesy klubowe

• wicemistrz Ukrainy: 1997
• brązowy medalista Mistrzostw Ukrainy: 2002, 2003, 2005
• zdobywca Pucharu Ukrainy: 1995, 1997

Sukcesy indywidualne

• król strzelców Mistrzostw Ukrainy: 2002
• członek Klubu Ołeksandra Czyżewskiego: 363 meczów

Odznaczenia

• tytuł Mistrza Sportu Klasy Międzynarodowej: 2005^[9]
• Medal "Za pracę i zwycięstwo": 2006^[10]