Schronisko Majlátha
schronisko w Tatrach Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Schronisko Majlátha (słow. Majláthova chata, Majláthka[1]; węg. Majláth-menedékház[2]) – schronisko turystyczne położone nad Popradzkim Stawem w słowackich Tatrach Wysokich. Budynek znajduje się na północno-zachodnim brzegu jeziora, na wysokości 1506 m n.p.m.[3] (na stronie internetowej obiektu podawana jest wysokość 1500 m) w bezpośrednim sąsiedztwie schroniska nad Popradzkim Stawem.
 Schronisko w lutym 2012 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
1506 m n.p.m. |
| Data otwarcia |
luty 2011 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°09′16,4″N 20°04′43,2″E | |
| Strona internetowa | |
Dawne schroniska nad Popradzkim Stawem
Pierwsze schronisko w tym miejscu zostało wybudowane w 1879 r. przez Węgierskie Towarzystwo Karpackie (MKE) pod nazwą Majláth-menedékház (słow. Majláthova chata, niem. Majláthhütte, Majláth-Schutzhaus) – upamiętniała ona pomysłodawcę budowy, węgierskiego działacza turystycznego Bélę Majlátha. Schronisko spłonęło już w następnym roku, natomiast imieniem Majlátha określano nieoficjalnie również kolejne budynki wzniesione w tym miejscu. Następne, kamienne schronisko o trzech izbach postawiono w 1881 r. Znane było także jako Popradská chata, jednak przetrwało tylko 9 lat i podzieliło los poprzedniego budynku w roku 1890. Przed pożarem schroniskiem zarządzał przewodnik Pavol Záborský, pod którego nadzorem powiększono je o krytą werandę. W latach 1892–1897 nad Popradzkim Stawem stało trzecie już schronisko. Wybudował je właściciel ziemi, Ferencz Máriássy. Chata była kamienno-drewniana i składała się z trzech izb. Od 1897 tereny przeszły na własność Christiana Hohenlohe, który zburzył budynek i w 1899 r. wybudował kolejny, drewniany, który przetrwał aż do 1964 r.[2] Schronisko od 1951 r. nosiło imię kpt. Štefana Morávki. W latach 1928–1938 współdzierżawił je malarz Otakar Štáfl, mieszkający w nim wraz z żoną Vlastą Štáflovą. Na początku II wojny światowej z budynku korzystali słowaccy dywersanci hitlerowscy, później ukrywali się tu Polacy[4].
W 1961 roku pod ciężarem śniegu zawalił się dach schroniska[5], które dodatkowo 25 października 1964 r. częściowo spłonęło[2]. Po pożarze rozebrano pozostałości po budynku. Obok nich na początku lat 60. powstał obecny hotel (Chata pri Popradskom plese)[2].
Nowe schronisko
.JPG)
W 2006 r. rozpoczęto starania mające na celu odbudowę, a właściwie ponowną budowę Schroniska Majlátha. Inicjatorem prac był taternik Pavol Lazar[6], natomiast autorami projektu byli Marek Uhliarik i Dana Zongorová[4]. Podczas opracowywania planu budynku wzorowano się, choć nie w sposób ścisły, na ukończonym w 1899 roku schronisku Christiana Hohenlohe[6]. W efekcie ściany chaty przypominają mur pruski, a bryła nowego budynku zbliżona jest do poprzednika. Jednocześnie schronisko łączy elementy historyczne i nowoczesne. Budynek przekazano do użytkowania 30 grudnia 2010 r., a oficjalne otwarcie miało miejsce pod koniec lutego 2011 roku[6]. Budowa współfinansowana była ze środków funduszu operacyjnego Unii Europejskiej[7].
Początkowo schronisko oferowało nocleg dla 14 osób w czterech pokojach[6], później było to 16 miejsc (włącznie z dostawkami) w pięciu pokojach o podwyższonym standardzie[8]. Obecnie dostępne jest zakwaterowanie dla 15 gości (jeden pokój pięcioosobowy, dwa czteroosobowe i jeden dwuosobowy)[9]. Każdy z pokoi ma oddzielną łazienkę i toaletę, jak również dostęp do telewizji i bezprzewodowego internetu[10]. Do dyspozycji turystów pozostaje bufet z 48 miejscami siedzącymi, a w okresie letnim także stoły ustawione na zewnątrz budynku dla ponad 200 osób[8].
Chatarami są obecnie Katarína i Milan Blaško[7].
Przy schronisku znajduje się węzeł szlaków turystycznych:
– znakowana czerwono Magistrala Tatrzańska prowadząca ze Szczyrbskiego Jeziora nad Popradzki Staw, a stąd dalej w kierunku Przełęczy pod Osterwą i dalej do Batyżowieckiego Stawu.
- Czas przejścia ze Szczyrbskiego Jeziora nad staw: 1:15 h, ↓ 1:05 h
- Czas przejścia znad stawu na Przełęcz pod Osterwą: 1 h, ↓ 45 min
-
– zielony ze Szczyrbskiego Jeziora, odchodzący od czerwonego po 30 min. Czas przejścia całej trasy: 1:15 h, ↓ 1:05 h 
– niebieski od stacji kolei elektrycznej Popradské pleso nad Popradzki Staw, a stąd dalej w górę Doliny Mięguszowieckiej do rozwidlenia ze szlakiem czerwonym na Rysy i na Koprową Przełęcz.
- Czas przejścia od stacji do stawu: 1 h, ↓ 35 min
- Czas przejścia znad stawu na Wyżnią Koprową Przełęcz: 2:15 h, ↓ 1:45 h
- – niebieskim szlakiem w górę Doliny Mięguszowieckiej i przez Dolinę Żabią Mięguszowiecką i Wagę na Rysy. Czas przejścia: 2:15 h, ↓ 1:45 h
– żółty do Tatrzańskiego Cmentarza Symbolicznego pod Osterwą, stamtąd w dół do szlaku niebieskiego w Dolinie Mięguszowieckiej. Czas przejścia: 45 min w obie strony[11].
Szlak żółty otwarty jest tylko w sezonie letnim (15 czerwca – 31 października)[12].
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
