Schronisko „Orzeł”

Schronisko „Orzeł” (dawniej Eulenkoppenbaude, Bismarckbaude) – schronisko turystyczne położone w Górach Sowich, przy drodze z Przełęczy Sokolej do schroniska „Sowa” i na Wielką Sowę, pod szczytem Sokolicy, na wysokości 844 m n.p.m.^[1].

Schronisko „Orzeł”

Widok od północnego zachodu
Państwo	Polska
Pasmo	Góry Sowie
Wysokość	844[1] m n.p.m.
Położenie na mapie Sudetów Schronisko „Orzeł”
50°39′51,07″N 16°28′23,39″E
Strona internetowa

Widok od południowego zachodu

Położenie

Poniżej schroniska znajdują się rozległe łąki, ciągnące się w kierunku doliny Czarnego Potoku, a powyżej są rozległe lasy dolnoreglowe^[1].

Historia

Schronisko powstało w roku 1930. Zostało zbudowane na zlecenie mistrza krawieckiego Juliusa Dintera. Zaraz po II wojnie światowej było nieużytkowane. W 1950 przejął je Fundusz Wczasów Pracowniczych, natomiast w 1960 Przedsiębiorstwo Usług Turystycznych „Śnieżnik”^[1]. W roku 1968 zostało oddane w ajencję, a w 1992 sprywatyzowane i pozostaje nieprzerwanie w rękach tej samej rodziny^[2].

Oferta

Schronisko posiada 90 miejsc noclegowych w pokojach od 1- do 6-osobowych oraz w dwóch salach zbiorowych (8- i 12-osobowej)^[3]. Schronisko prowadzi zarówno bufet jak i całodzienne wyżywienie. Przy obiekcie funkcjonują dwa wyciągi narciarskie.

Szlaki turystyczne

Obok schroniska przechodzi szlak z Rzeczki na Wielką Sowę^[4].

Przypisy

1. Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: I-Bis, 1994, s. 293. ISBN 83-85773-12-6.
2. Historia schroniska. [dostęp 2017-12-17]. (pol.).
3. Schronisko Orzeł. [dostęp 2014-02-19].
4. Mapa szlaków turystycznych. [dostęp 2017-11-07].

Bibliografia

• Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: Wyd: I-Bis 1995, ISBN 83-85773-12-6.