Loading AI tools
amerykański muzyk Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Scatman John, właśc. John Paul Larkin (ur. 13 marca 1942 w El Monte, Kalifornia, zm. 3 grudnia 1999 w Los Angeles) – amerykański muzyk jazzowy, posługujący się stylem wokalnym zwanym scatem.
Swoje możliwości wokalizowania, zarówno bez słów, jak i posługując się sylabami i wyrazami, które nie tworzyły logicznego ciągu, wykorzystał w muzyce dance[2]. Za sprzedaż albumów i singli otrzymał 18 platynowych płyt i 14 złotych. Jego wydawnictwa rozeszły się w łącznym nakładzie ok. 2,5 mln egzemplarzy.
Od dzieciństwa jąkał się, przez co miał emocjonalnie trudne dzieciństwo[3]. W wieku 12 lat zaczął uczyć się gry na pianinie i podjął pierwsze próby „scatowania”, czyli improwizowanego śpiewania sylabami. W wieku 14 lat poprzez nagrania Elli Fitzgerald i Louisa Armstronga kształtował i ulepszał swoje umiejętności wokalne. W jednym z wywiadów powiedział: Chowałem się za pianinem, bo bałem się mówić[2].
W latach 70. i 80. został profesjonalnym pianistą jazzowym, grał w klubach jazzowych w okolicach Los Angeles[4]. W 1986 nakładem wytwórni Transition wydał swój debiutancki album studyjny, zatytułowany po prostu John Larkin. W tym okresie zaczął nadużywać narkotyków i alkoholu, jednak za namową Joe Farrella pokonał uzależnienie, w czym wspierała go żona Judy, również mierząca się z alkoholizmem[2].
W 1990 przeniósł się do Berlina, gdzie kontynuował karierę[5][6], m.in. występował jako pianista na statkach wycieczkowych oraz w klubach na terenie Niemiec. Coraz odważniej łączył grę na pianinie ze śpiewaniem, do czego ośmielił go sukces jego interpretacji utworu „On the Sunny Side of the Street”. Przez jakiś czas występował w zespole Jimmiego Walleta Magnolia Jazz Band[5].
Za namową agenta Manfreda Zähringera z Iceberg Records w Danii zaczął łączyć scatting z hip-hopem, do czego początkowo podszedł sceptycznie[2], bo obawiał się, że słuchacze odkryją jego wadę wymowy. W 1994 we współpracy z producentami Ingo Kays i Tonym Catania wydał singiel „Scatman (Ski-Ba-Bop-Ba-Dop-Bop)”, który wydał pod pseudonimem Scatman John. Singiel rozszedł się w ponad 6 milionowym nakładzie. Po sukcesie tej piosenki, a także drugiego singla – „Scatman’s World” – wyruszył w trasę koncertową po Europie i Azji. Podczas udzielania wywiadów promujących nową płytę stał się tak płynny w mowie, że jeden z dziennikarzy rzekł, iż ani razu nie słyszał Scatmana jąkającego się, po czym zapytał, czy ten nie używał jąkania jako „triku do dalszej kariery”.
W 1996 wydał album pt. Everybody Jam!, którym oddał hołd swojemu idolowi, Louisowi Armstrongowi. Płyta osiągnęła sukces komercyjny w Japonii, gdzie ukazało się wydawnictwo wzbogacone o pięć premierowych piosenek.
Pod koniec 1998 zaczął uskarżać się na problemy zdrowotne. Niedługo później miała miejsce diagnoza – rak płuca. Pomimo choroby nadal pracował, a owocem tej pracy był album Take Your Time. Zmarł 3 grudnia 1999 roku około godziny 18.30 w swoim domu w Los Angeles, w wieku 57 lat. W jednym z ostatnich wywiadów wyznał: Cokolwiek Bóg będzie chciał – będzie dla mnie dobre… Miałem wspaniałe życie. Zasmakowałem piękna[2].
Everybody Jam! (Japońskie wydanie)
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.