Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Samson i Dalila (ang. Samson and Delilah) – amerykański film kostiumowy z 1949 roku w reżyserii Cecila B. DeMille’a na podst. rozdziałów 13.-16. Księgi Sędziów i powieści Samson the Nazarite Ze’ewa Żabotyńskiego. W rolach tytułowych wystąpili Victor Mature i Hedy Lamarr, którym partnerowali George Sanders, Angela Lansbury i Henry Wilcoxon.
Gatunek | |
---|---|
Rok produkcji | |
Data premiery |
21 grudnia 1949 |
Kraj produkcji | |
Język | |
Czas trwania |
128 minuty |
Reżyseria | |
Scenariusz |
Jesse Lasky Jr. |
Główne role |
Hedy Lamarr |
Muzyka |
Victor Young |
Zdjęcia |
George Barnes |
Scenografia |
Hans Dreier, Walter H. Tyler, Samuel M. Comer, Ray Moyer |
Kostiumy |
Edith Head, Dorothy Jeakins, Elois Jenssen, Gile Steele, and Gwen Wakeling |
Montaż | |
Produkcja |
Cecil B. DeMille |
Wytwórnia | |
Dystrybucja |
Paramount Pictures |
Film przedstawia losy obdarzonego nadludzką siłą danickiego rewolucjonisty Samsona, który zakochuje w pięknej Dalili, siostrze jego zmarłej narzeczonej. Nie wie, iż ona uwodzi Samsona na zlecenie wrogich mu Filistynów wierząc, że może odkryć jego słaby punkt. Odkrywa ona, iż sekret jego potęgi tkwi w jego nieścinanych włosach.
Film został pomyślany jako następny po Kleopatrze (1934) „wielki film” wytwórni Paramount Pictures i preprodukcja filmu rozpoczęła się już w 1935 roku, jednak produkcja została anulowana w następnym roku. Projekt wznowiono w 1946 roku i główne zdjęcia oficjalnie rozpoczęto w 1948 roku i skończono rok później.
Samson i Dalila okazali gigantycznym sukcesem finansowym, stając najbardziej dochodowym filmem 1950 roku, a także w czasie wyświetlania trzecim kasowym film w historii kina. Film otrzymał również pozytywne oceny od krytyków i uzyskał pięć nominacji do Oscara, zdobywając nagrodę za najlepsze kostiumy i scenografię[1].
Nagroda | Kategoria | Nominowani | Wynik | Źródło |
---|---|---|---|---|
Nagroda Akademii Filmowej | Najlepszy muzyka (dramat/komedia) | Victor Young | Nominacja | [1] |
Najlepsze zdjęcia (film barwny) | George Barnes | Nominacja | ||
Najlepsza scenografia i dekoracje wnętrz (film barwny) | Hans Dreier, Walter H. Tyler, Samuel M. Comer i Ray Moyer | Wygrana | ||
Najlepsze kostiumy (film barwny) | Edith Head, Ralph Jester, John Jensen, Dorothy Jeakins, Arnold Friberg | Wygrana | ||
Najlepsze efekty specjalne | Cecil B. DeMille Productions | Nominacja | ||
Złoty Glob | Najlepsze zdjęcia (film barwny) | George Barnes | Nominacja | [2] |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.