Salicyna

Salicyna – organiczny związek chemiczny z grupy glikozydów fenolowych, będący połączeniem saligeniny z glukozą.

Salicyna

Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) 2-(hydroksymetylo)-fenylo-β-D-glukozyd
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C13H18O7
Masa molowa	286,28 g/mol
Identyfikacja
Numer CAS	138-52-3
PubChem	439503
SMILES C1=CC=C(C(=C1)CO)O[C@H]2[C@@H] ([C@H]([C@@H]([C@H](O2)CO)O)O)O
InChI InChI=1S/C13H18O7/c14-5-7-3-1-2-4-8(7)19-13-12(18)11(17)10(16)9(6-15)20-13/h1-4,9-18H,5-6H2/t9-,10-,11+,12-,13-/m1/s1 InChIKey NGFMICBWJRZIBI-UJPOAAIJSA-N
Właściwości Temperatura topnienia 199–201 °C[1] Skręcalność właściwa [α]D -62,5 ± 2
Niebezpieczeństwa Numer RTECS LZ5901700
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Historia

Salicynę po raz pierwszy wyodrębnił z kory wierzby (cortex salicis) w 1828 roku profesor farmacji na Uniwersytecie w Monachium Johann Andreas Buchner. Zdołał on uzyskać niewielką ilość żółtej substancji z wyciągu kory wierzbowej, którą nazwano salicyną^[2].

Salicyna ma działanie przeciwbólowe, przeciwzapalne i przeciwgorączkowe^[3].