STS-53
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
STS-53 (ang. Space Transportation System) – piętnasta misja wahadłowca kosmicznego Discovery i pięćdziesiąta druga programu lotów wahadłowców[2].
![]() | |
Dane misji | |
Indeks COSPAR |
1992-086A |
---|---|
Zaangażowani | |
Oznaczenie kodowe |
STS-53 |
Pojazd | |
Wahadłowiec | |
Załoga | |
![]() Z przodu od lewej: Guion Bluford, James Voss. Z tyłu od lewej: David Walker, Robert Cabana, Michael Clifford | |
Dowódca | |
Start | |
Miejsce startu | |
Początek misji |
2 grudnia 1992 13:24:00 UTC |
Orbita okołoziemska | |
Apogeum |
322 km |
Lądowanie | |
Miejsce lądowania |
Edwards AFB, Pas startowy 22 |
Lądowanie |
9 grudnia 1992 20:43:47 UTC |
Czas trwania misji |
7 dni, 7 godz, 19 min, 47 sek |
Przebyta odległość |
4 883 843 km[1] |
Liczba okrążeń Ziemi |
116[1] |
Program lotów wahadłowców |
Załoga
- źródło[2]
- David Walker (3)*, dowódca
- Robert Cabana (2), pilot
- Guion „Guy” Bluford (4), specjalista misji 1
- James Voss (2), specjalista misji 2
- Michael „Rick” Clifford (1), specjalista misji 3
- *(liczba w nawiasie oznacza liczbę lotów odbytych przez każdego z astronautów)
Parametry misji
- źródło[1]
- Masa:
- startowa orbitera: 110 654 kg
- lądującego orbitera: 87 639 kg
- ładunku: 11 868 kg
- Perygeum: 365 km
- Apogeum: 376 km
- Inklinacja: 57,0°
- Okres orbitalny: 92,0 min
Cel misji
Była to ostatnia misja wojskowa wahadłowca – głównym jej celem było umieszczenie na orbicie tajnego satelity USA-89. Był to satelita drugiej generacji wojskowego systemu telekomunikacyjnego Satellite Data System (SDS-2)[3]. Oprócz tego wahadłowiec zabrał dwa ładunki nieutajnione i dziewięć eksperymentów, również o charakterze jawnym[1].
Zobacz też
Przypisy
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.