Loading AI tools
Rosyjski stacja zakłócania łączności Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
SPR-2 „Rtutʹ” (ros. СПР-2 «Ртуть» pol. Rtęć, wg indeksu GRAU 1Л29, Станция Помех Радиовзрывателям, Stancyja Pomiech Radiowzrywatielam) – rosyjska stacja zakłócania łączności lotniczej i naziemnej oraz radarów, uniemożliwiająca działanie artyleryjskich zapalników radiowych.
W latach 80. XX w. w Ogólnorosyjskim Naukowo-Badawczym Instytucie „Gradient” (ros. Всероссийский научно-исследовательский институт «Градиент») prowadzono prace nad nową stacją zagłuszeń. Pierwotnie zakładano powstanie nowej konstrukcji na bazie transportera opancerzonego BTR-70, w trakcie prac zdecydowano się na wykorzystanie BTR-80. Nowa konstrukcja została przyjęta na wyposażenie Armii Radzieckiej w 1985 r. Produkcja seryjna została uruchomiona przez Briański Zakład Elektromechaniczny (ros. Брянски электромеханически завод) w 1991 r.[1] Stacja zabezpiecza jednostki, znajdujące się na ochranianym obszarze przed atakiem pociskami artyleryjskimi wyposażonymi w zapalniki radiowe. Działanie stacji ma doprowadzić do zdetonowania nadlatujących pocisków w bezpiecznej odległości od celu. Przewidziano, że w ten sposób będą ochraniane oddziały znajdujące się na pierwszej linii frontu, sztaby, wyrzutnie pocisków rakietowych oraz rejony koncentracji wojsk. Stacja ma możliwość pracy zarówno podczas postoju, jak i w trakcie ruchu. Może pracować w trybie automatycznym, rozpoznawczym oraz zakłóceń. Ochraniany obszar wynosi ok. 50 ha[2]. Aby zwiększyć prawdopodobieństwo zakłócenia, jej działanie jest modulowane z wykorzystaniem efektu Dopplera[3].
W listopadzie 2013 r. Koncern „Technologie Radioelektroniczne” (KRET) poinformował, że zrealizował państwowe zamówienie na modernizację pojazdów walki radioelektronicznej. Nowe pojazdy otrzymały oznaczenie SPR-2M „Rtutʹ BM” 1L262 (ros. СПР-2М «Ртуть-БМ», 1Л262). Zastosowano podwozie gąsienicowe transportera MT-LB dostarczone przez zakłady Muromtiepłowoz (ros. Муромтепловоз) z Murom, całość była montowana w Kazańskich Zakładach Optyczno-Mechanicznych (ros. Казански оптико-механически завод)[4]. Jeszcze jesienią tego roku wojska rosyjskie otrzymały 10 pojazdów tego typu, docelowo planuje się wprowadzenie do użytku ok. 100 pojazdów. Zdolności produkcyjne zakładów są szacowane na 10-12 stacji wyprodukowanych rocznie. W maju 2014 r. stacje zostały wykorzystane podczas manewrów w rejonie Tambowa[5]. Nowa wersja otrzymała możliwość zagłuszania częstotliwości VHF[6]. Cena pierwszych 10 egzemplarzy stacji wyniosła 700 milionów rubli[7].
Zmodernizowana wersja pojazdu została zaprezentowana w 2015 r. podczas targów MAKS[8]. W 2019 r. pojazdy weszły na wyposażenie oddziałów Centralnego Okręgu Wojskowego[9]. Na potrzeby eksportu została opracowana wersja 1L262E[7].
Stacja SPR-2 to samobieżna stacja walki elektronicznej. W wersji SPR-2M „Rtutʹ BM” jest zabudowana na nadwoziu transportera MT-LB, co zapewnia jej wysoką mobilność. Wodoszczelny kadłub pojazdu jest wykonany z walcowanych płyt pancernych łączonych spawami. Pancerz pojazdu zapewnia załodze ochronę przed pociskami broni strzeleckiej i odłamkami. W przedniej części znajduje się przedział transmisji napędu oraz przedział kierowania ze stanowiskiem kierowcy. Stanowisko operatora znajduje się w zaadaptowanym przedziale transportowym. Na tylnej części kadłuba transportera jest zamontowany podnoszony maszt z antenami. W pozycji marszowej maszt jest składany do przodu i kładziony na nadwoziu. Dla zabezpieczenia przed ewentualnymi uszkodzeniami jest osłonięty markizą. Stacja pracuje w zakresie częstotliwości od 95 do 420 MHz z mocą 250 watów. Zapewnia ochronę obszaru do 50 hektarów, prawdopodobieństwo skutecznego przeciwdziałania atakowi szacuje się na 80%. Działanie stacji opiera się na zakłóceniu radiowych systemów naprowadzania pocisków artyleryjskich i ich detonowaniu w znacznej odległości od celu lub zmuszanie ich do detonacji na powierzchni ziemi, a nie w powietrzu. W obu przypadkach zmniejsza to zniszczenia, jakich mogą doznać ochraniane jednostki[4]. System jest w stanie tłumić jednocześnie do sześciu częstotliwości radiowych, jego zdolność do samodzielnego działania wynosi sześć godzin. Stacja może pracować w temperaturach od -40 do +50 °C[10]. Określenie częstotliwości roboczej zapalników radiowych odbywa się z błędem nie większym niż 200-300 Hz[7]. Przejście ze stanu marszowego do bojowego zajmuje obsłudze 10 minut[11].
Stacja SPR-2M może pracować w trybach[12]:
System został wykorzystany w 2014 r. podczas ataku Rosji na Ukrainę. Jego obecność została stwierdzona w rejonie Gorłówki[13]. Stacje SPR-2M zostały też wykorzystane podczas agresji wojsk rosyjskich na Ukrainę w 2022 r., zastosowano je do obrony nacierających wojsk i ich obiektów, a także infrastruktury na terytoriach okupowanych[4].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.