Słobódka (gmina)

Słobódka – dawna gmina wiejska istniejąca do 1945 roku na obszarze Ziemi Wileńskiej^[2]/woj. wileńskiego (obecnie na Białorusi). Siedzibą gminy było miasteczko Słobódka (592 mieszkańców w 1921 roku^[4])^[5].

Słobódka

gmina wiejska
1921[1][2]–1945
Państwo	Polska
Województwo	(1919–20: okręg wileński) (1920–21: okręg nowogródzki) (1921–22: nowogródzkie[2]) (1922–26: Ziemia Wileńska) 1926–39: wileńskie
Powiat	do 1919: jezioroski 1919–45: brasławski
Siedziba	Słobódka
Powierzchnia (1937)	242,6[3] km²
Populacja (1931) • liczba ludności	10 142[3]
• gęstość	42 os./km²
Szczegółowy podział administracyjny (1937)
Liczba gromad 141
Położenie na mapie Polski w 1939 r. Słobódka
55°41′24,0000″N 27°10′48,0000″E

Początkowo gmina należała do powiatu jezioroskiego w guberni kowieńskiej. 31 października 1919 gminę włączono do utworzonego pod Zarządem Cywilnym Ziem Wschodnich nowego powiatu brasławskiego, który wszedł w skład okręgu wileńskiego^[6][7]. 20 grudnia 1920 gmina weszła w skład tymczasowego okręgu nowogródzkiego^[8], a 19 lutego 1921 została włączona do nowo utworzonego woj. nowogródzkiego^[9]. Od 13 kwietnia 1922^[2] gmina Słobódka należała do objętej władzą polską Ziemi Wileńskiej^[10], przekształconej 20 stycznia 1926 roku w województwo wileńskie^[11]. Gmina Słobódka była jedną z 7 gmin wzdłuż granicy z Łotwą.

Po wojnie obszar gminy Słobódka wszedł w struktury administracyjne Związku Radzieckiego.

Demografia

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku gminę zamieszkiwało 9.344 osób, 7.961 było wyznania rzymskokatolickiego, 155 prawosławnego, 7 ewangelickiego, 913 staroobrzędowego, 558 mojżeszowego a 10 mahometańskiego. Jednocześnie 6.299 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową, 2.063 białoruska, 4 niemiecką, 504 żydowską, 446 rosyjska, 10 tatarska, 5 litewską i 3 łotewską. Było tu 1.710 budynków mieszkalnych^[12].