Rzuchów (województwo podkarpackie)

Rzuchów
	wieś
	; Gminny Ośrodek Kultury
Państwo	Polska
Województwo	podkarpackie
Powiat	leżajski
Gmina	Leżajsk
Liczba ludności (2021)	259
Strefa numeracyjna	17
Kod pocztowy	37-300
Tablice rejestracyjne	RLE
SIMC	0653972
	Położenie na mapie gminy wiejskiej Leżajsk Rzuchów
	Położenie na mapie Polski Rzuchów
	Położenie na mapie województwa podkarpackiego Rzuchów
	Położenie na mapie powiatu leżajskiego Rzuchów
	50°14′52″N 22°30′15″E
	Multimedia w Wikimedia Commons

Rzuchów – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie leżajskim, w gminie Leżajsk^[6]^[4]. Leży nad Sanem.

Szybkie fakty Państwo, Województwo ...

Zamknij

W latach 1975–1998 miejscowość należała do województwa rzeszowskiego.

Więcej informacji SIMC, Nazwa ...

Integralne części wsi Rzuchów^[6]^[4]
SIMC	Nazwa	Rodzaj
0653989	Wołczki	część wsi
0653995	Wygon	część wsi
0654003	Za Potokiem	część wsi

Zamknij

Wieś królewska Rzuchów (Villae capitaneatus lezaiscensis), położona była w 1589 roku w starostwie niegrodowym leżajskim w ziemi przemyskiej województwa ruskiego.

Przydatnym źródłem archiwalnym są regestra poborowe, które spisali poborcy podatkowi ziemi przemyskiej w latach: 1515^[7], 1589^[8], 1628^[9], 1651^[10], 1658^[11], 1674.^[a]. W 1674 roku w Rzuchowie było 15 domów^[12].

W miejscowości znajduje się niewielki cmentarz, na którym są pochowani zmarli w latach 1940–1946.

W 1905 roku w Rzuchowie została utworzona 1-klasowa szkoła^[b]. Podczas I wojny światowej został spalony zupełnie^[13].

Pomnik Krzyża Świętego
Most na Sanie
Widok z mostu

Most w Rzuchowie

[a]
W 1628 roku Rzuchów posiadał 2 łany gruntów rolnych. Na podstawie rejestru z 1674 roku w Rzuchowie (a także w Dybkowie i Wierzbnej) od jakiegoś czasu istniała cerkiew, ponieważ została ona wzmiankowana w rejestrze cum popone (łac. z popem), ale w schematyzmach z 1830 roku nie ma już wzmianki o cerkwi w Rzuchowie, co oznacza że parochia, z jakiejś przyczyny została zlikwidowana.
[b]
Kierownikami szkoły w Rzuchowie byli:
• Ludwik Maciejowski (1905–1908),
• Maria Sawieka (1908–1910) źródło → Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1909 (s. 669),
• Bronisława Wierzbicka (1910–1914?) źródło →Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1911 (s. 717)

[1]
Wieś Rzuchów w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-01-27], liczba ludności na podstawie danych GUS.
[2]
NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-01-23].
[3]
Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1130 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
[4]
GUS. Wyszukiwarka TERYT
[5]
Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 119952
[6]
Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
[7]
Źródła dziejowe, tom XVIII, część I. Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym. Tom VII, część 1. Ziemie ruskie. Ruś Czerwona (s. 139) (łac.) [dostęp 2020-05-06]
[Cytat: Rzuchow, in nous radice.]
[8]
Źródła dziejowe, tom XVIII, część I. Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym. Tom VII, część 1. Ziemie ruskie. Ruś Czerwona (s.23) (łac.) [dostęp 2020-05-06]
[Cytat: Rzuchow: lan. 2½, hort. c. agr. 14, tabr., inq. c. pec. 5, inq. paup. 5]
[9]
Zdzisław Budzyński i Kazimierz Przyboś. Polska południowo-wschodnia w epoce nowożytnej. Źródła dziejowe. Tom I, część 1. Rejestr poborowy ziemi przemyskiej 1628. Wydawnictwo WSP. Rzeszów 1997 ISBN 83-87288-55-1 (str. 131)
[Cytat: Rzuchow: de laneis 2 per gr 30; de madio laneo gr 15; hortulani in agris residentes 13 per gr 6; taberna annualis gr 12; inquilini pecora habentes 6 per gr 8; inquilini pauperes 5 per gr 2 .............. 7/13/0]
[10]
Zdzisław Budzyński i Kazimierz Przyboś. Polska południowo-wschodnia w epoce nowożytnej. Źródła dziejowe. Tom I, część 2. Rejestr pogłównego ziemi przemyskiej 1651. Wydawnictwo WSP. Rzeszów 1997 ISBN 83-87288-55-1 (s. 95)
[Cytat: Rzuchow ad Leżaysko: de laneis 2 cum medio per gr 30, hortulani in agris 4 per gr 6, taberna annualis gr 12, inquilini cum pecore 6 gr 8, inquilini pauperes 2 per gr 2 ............. 7/13/0[5/13/0]
[11]
Zdzisław Budzyński i Kazimierz Przyboś. Polska południowo-wschodnia w epoce nowożytnej. Źródła dziejowe. Tom I, część 3. Rejestr pogłównego ziemi przemyskiej 1674. Wydawnictwo WSP. Rzeszów 2000 ISBN 83-87288-55-1 (str. 148)
.[Cytat: Rzuchow: de laneis 2 cum medio per gr 30, hortulani in agris 13 per gr 6, taberna annualis gr 12, inquilini cum pecore 6 per gr 8, inquilinus pauper 1 gr 2 ........... 7/5/0
Hortulani vero in agris 3, inquilinis pauper 1 desolati et abiurati ............ 0/14/0]
[12]
Zdzisław Budzyński i Kazimierz Przyboś. Polska południowo-wschodnia w epoce nowożytnej. Źródła dziejowe. Tom I, część 4. Rejestr pogłównego ziemi przemyskiej 1674. Wydawnictwo WSP. Rzeszów 2000 ISBN 83-87288-55-1 (str. 143)
[Cytat: Rzuchow ad Lezensko: a personis subditorum utriusque sexus cum popone n[umer]o quattuordecim in summa fl. .....15/0]
[13]
Dzienniki Kazimierza Filara, str. 403. 2021-10-21.

Rzuchów 1, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 169.
Mapa katastralna wsi Rzuchów z 1855 roku

[12] [a]
W 1628 roku Rzuchów posiadał 2 łany gruntów rolnych. Na podstawie rejestru z 1674 roku w Rzuchowie (a także w Dybkowie i Wierzbnej) od jakiegoś czasu istniała cerkiew, ponieważ została ona wzmiankowana w rejestrze cum popone (łac. z popem), ale w schematyzmach z 1830 roku nie ma już wzmianki o cerkwi w Rzuchowie, co oznacza że parochia, z jakiejś przyczyny została zlikwidowana.

[14] [b]
Kierownikami szkoły w Rzuchowie byli:
• Ludwik Maciejowski (1905–1908),
• Maria Sawieka (1908–1910) źródło → Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1909 (s. 669),
• Bronisława Wierzbicka (1910–1914?) źródło →Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1911 (s. 717)

[pwl-1] [1]
Wieś Rzuchów w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-01-27], liczba ludności na podstawie danych GUS.

[nsp-2] [2]
NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-01-23].

[poczta-3] [3]
Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1130 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].

[teryt-4] [4]
GUS. Wyszukiwarka TERYT

[prng-5] [5]
Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 119952

[roz-6] [6]
Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)

[7] [7]
Źródła dziejowe, tom XVIII, część I. Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym. Tom VII, część 1. Ziemie ruskie. Ruś Czerwona (s. 139) (łac.) [dostęp 2020-05-06]
[Cytat: Rzuchow, in nous radice.]

[8] [8]
Źródła dziejowe, tom XVIII, część I. Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym. Tom VII, część 1. Ziemie ruskie. Ruś Czerwona (s.23) (łac.) [dostęp 2020-05-06]
[Cytat: Rzuchow: lan. 2½, hort. c. agr. 14, tabr., inq. c. pec. 5, inq. paup. 5]

[9] [9]
Zdzisław Budzyński i Kazimierz Przyboś. Polska południowo-wschodnia w epoce nowożytnej. Źródła dziejowe. Tom I, część 1. Rejestr poborowy ziemi przemyskiej 1628. Wydawnictwo WSP. Rzeszów 1997 ISBN 83-87288-55-1 (str. 131)
[Cytat: Rzuchow: de laneis 2 per gr 30; de madio laneo gr 15; hortulani in agris residentes 13 per gr 6; taberna annualis gr 12; inquilini pecora habentes 6 per gr 8; inquilini pauperes 5 per gr 2 .............. 7/13/0]

[10] [10]
Zdzisław Budzyński i Kazimierz Przyboś. Polska południowo-wschodnia w epoce nowożytnej. Źródła dziejowe. Tom I, część 2. Rejestr pogłównego ziemi przemyskiej 1651. Wydawnictwo WSP. Rzeszów 1997 ISBN 83-87288-55-1 (s. 95)
[Cytat: Rzuchow ad Leżaysko: de laneis 2 cum medio per gr 30, hortulani in agris 4 per gr 6, taberna annualis gr 12, inquilini cum pecore 6 gr 8, inquilini pauperes 2 per gr 2 ............. 7/13/0[5/13/0]

[11] [11]
Zdzisław Budzyński i Kazimierz Przyboś. Polska południowo-wschodnia w epoce nowożytnej. Źródła dziejowe. Tom I, część 3. Rejestr pogłównego ziemi przemyskiej 1674. Wydawnictwo WSP. Rzeszów 2000 ISBN 83-87288-55-1 (str. 148)
.[Cytat: Rzuchow: de laneis 2 cum medio per gr 30, hortulani in agris 13 per gr 6, taberna annualis gr 12, inquilini cum pecore 6 per gr 8, inquilinus pauper 1 gr 2 ........... 7/5/0
Hortulani vero in agris 3, inquilinis pauper 1 desolati et abiurati ............ 0/14/0]

[13] [12]
Zdzisław Budzyński i Kazimierz Przyboś. Polska południowo-wschodnia w epoce nowożytnej. Źródła dziejowe. Tom I, część 4. Rejestr pogłównego ziemi przemyskiej 1674. Wydawnictwo WSP. Rzeszów 2000 ISBN 83-87288-55-1 (str. 143)
[Cytat: Rzuchow ad Lezensko: a personis subditorum utriusque sexus cum popone n[umer]o quattuordecim in summa fl. .....15/0]

[15] [13]
Dzienniki Kazimierza Filara, str. 403. 2021-10-21.

[6]

[4]

[1]

[2]

[3]

[5]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[a]

[12]

[b]

[13]

Rzuchów (województwo podkarpackie)

Wikiwand in your browser!

Wikiwand in your browser!

Części wsi

Historia

Zobacz też

Uwagi

Przypisy

Linki zewnętrzne