Loading AI tools
polski neurobiolog i neurofarmakolog Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ryszard Przewłocki (ur. 1943) – polski neurobiolog i neurofarmakolog, profesor nauk medycznych, pracownik naukowy Instytutu Farmakologii PAN, członek Polskiej Akademii Nauk, Polskiej Akademii Umiejętności i Academia Europaea, jeden z najczęściej cytowanych naukowców polskich w dziedzinie biomedycyny[1], od 2021 wicedyrektor Wydziału Lekarskiego PAU. W młodości aktor Teatru 38, epizodycznie również aktor filmowy.
Data urodzenia | |
---|---|
profesor nauk medycznych | |
Specjalność: neurofarmakologia molekularna | |
Alma Mater | |
Doktorat | |
Profesura | |
Polska Akademia Nauk / Umiejętności | |
Status PAN |
członek korespondent |
Status PAU |
członek krajowy czynny |
Uczelnia | |
Odznaczenia | |
W 1962 roku zdał maturę w I Liceum Ogólnokształcącym im. B. Nowodworskiego w Krakowie. Następnie studiował automatykę w latach 1962–1967 na Wydziale Elektrycznym Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie i psychologię w latach 1966–1970 na Uniwersytecie Jagiellońskim[2].
W okresie studiów był aktorem Teatru 38, krakowskiego teatru eksperymentalnego. Zadebiutował na jego deskach w 1963 roku w spektaklu 23 strony maszynopisu. Spektakl otrzymał pierwszą nagrodę na Festiwalu Amatorskich Teatrów Poezji w Poznaniu, gdzie przewodniczącym jury był Julian Przyboś. Później Przewłocki grał w sztukach m.in. zabawnej w stylu kowbojskim Starej Baśni Ignacego Kraszewskiego w inscenizacji Mieczysława Święcickiego w oparciu o libretto Aleksandra Bandrowskiego. Grał główne role w sztukach reżyserowanych przez Helmuta Kajzara: króla Ryszarda III w Ryszardzie III wg Williama Szekspira oraz Natana w Sędziach Stanisława Wyspiańskiego. Ponadto grał w sztuce Kot i mysz Güntera Grassa w adaptacji i reżyserii Jana Güntnera oraz w Spadaniu i Księdze Hioba w reżyserii Bogusława Hussakowskiego. Z zespołem Teatru 38 brał udział w wielu festiwalach teatralnych, m.in. w Nancy i Zagrzebiu, Parmie, Erlangen oraz w tournée po wielu miastach Hiszpanii. W 1969 wystąpił w krótkometrażowym filmie Juliana Antoniszczaka W szponach seksu. Po latach powrócił do aktorstwa – zagrał prezentera telewizyjnego w etiudach Hydrofobia (2013) i Ad maiorem pastae gloriam (2017) w reżyserii Franciszka Vetulaniego[3][4][5].
W 1969 roku podjął pracę w ówczesnym Zakładzie Farmakologii PAN, w Pracowni Neurofarmakologii. Tam w roku 1975, już po przekształceniu Zakładu w samodzielny Instytut, doktoryzował się w zakresie nauk przyrodniczych i objął stanowisko starszego asystenta. W latach 1977–1979 uzyskał stypendium Max-Plancka i odbył staż podoktorski w Instytucie Psychiatrycznym Max-Plancka w Monachium[2]. Habilitację w zakresie neurofarmakologii uzyskał w 1986 roku w Instytucie Biologii Doświadczalnej im. M. Nenckiego PAN w Warszawie. W roku następnym odbył staż naukowy w Institute of Mental Health w Ann Arbor, Michigan. W 1992 roku otrzymał tytuł profesora nauk medycznych[6]. W latach 1994–1995 był stypendystą Fulbrighta w Scripps Research Institute w San Diego[7]. Od 1986 jest członkiem Rady Naukowej Instytutu Farmakologii PAN. Był jednym z organizatorów Instytutu Biologii Molekularnej i Komórkowej UNESCO/PAN, w latach 1996–1998 był profesorem w tym instytucie, a następnie w latach 1998–2008 członkiem jego Międzynarodowego Komitetu Doradczego.
W latach 1989–1993 był kierownikiem Zakładu Badań Neuropeptydów w Instytucie Farmakologii PAN a od 1993 do 2017 kierownikiem Zakładu Neurofarmakologii Molekularnej. Od 1999 był profesorem w Zakładzie Neurobiologii i Neuropsychologii Instytutu Psychologii Stosowanej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Od 2004 roku kierował tym Zakładem. Był opiekunem trzech przewodów habilitacyjnych oraz promotorem piętnastu prac doktorskich i około 80 prac magisterskich.
Opublikował ponad dwieście oryginalnych prac badawczych w recenzowanych czasopismach naukowych (m.in. w Science i Nature)[8] oraz kilkadziesiąt prac przeglądowych i popularnonaukowych.
Od 2005 roku był członkiem IBRO Central and Eastern European Regional Committee, a od roku 2008 do 2013 przewodniczącym tej organizacji. W latach 2013–2016 został wybrany i był przewodniczącym organizacji FENS/IBRO Schools. Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Badania Układu Nerwowego, a latach 2005–2007 był jego prezesem. Jest członkiem Komitetu Neurobiologii PAN, latach 1998–2001 był wiceprzewodniczącym tego komitetu. W latach 2008–2013 był członkiem Komitetu Narodowego ds. Współpracy z Międzynarodową Radą Nauki przy Prezydium PAN. W 2005 roku został wybrany na członka korespondenta Wydziału Lekarskiego, a w roku 2018 na członka rzeczywistego Polskiej Akademii Umiejętności. Od 2007 roku jest członkiem honorowym Polskiego Towarzystwa Badania Bólu. Jest członkiem międzynarodowych towarzystw naukowych (m.in. IASP, EFIC, FENS, SFN, INRC). W 2019 roku został wybrany członkiem korespondentem Polskiej Akademii Nauk. W 2021 został wybrany na wicedyrektora Wydziału V Lekarskiego Polskiej Akademii Umiejętności[9].
Był członkiem komitetu redakcyjnego czasopisma „Life Science” (1990–2006), obecnie jest członkiem komitetu redakcyjnego „European Journal of Pharmacology” (od 2004) i „Addiction Biology” (od 2009).
Żonaty z Barbarą Przewłocką, neurofarmakolożką, profesorem nauk medycznych w Instytucie Farmakologii PAN i członkiem korespondentem PAU. Ma dwóch synów, Mikołaja i Szymona.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.