Rutland Boughton
brytyjski kompozytor, pisarz Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
brytyjski kompozytor, pisarz Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rutland Boughton (ur. 23 stycznia 1878 w Aylesbury, zm. 25 stycznia 1960 w Londynie[1][2]) – brytyjski kompozytor i pisarz muzyczny.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Pochodzenie | |
Data i miejsce śmierci | |
Gatunki | |
Zawód |
kompozytor, pisarz |
W latach 1898–1901[2] studiował w Royal College of Music w Londynie u Charlesa Villiersa Stanforda i Walforda Daviesa[1]. Przerwał studia przed uzyskaniem dyplomu[3]. Przez pewien czas grał w orkiestrze londyńskiego Haymarket Theatre[3]. W latach 1904–1911 pracował w Midland Institute of Music w Birmingham jako nauczyciel śpiewu, dyrygent i kompozytor[1]. Pozostawał pod silnym wpływem muzyki Richarda Wagnera, swoje koncepcje artystyczne wyłożył w napisanej w 1911 roku wspólnie z Reginaldem Buckleyem broszurze Music Drama of the Future[2][3]. Zainicjował odbywające się w latach 1914–1926 festiwale w Glastonbury, które nazywał „drugim Bayreuth”[1]. Odgrywano na nich dzieła sceniczne twórców minionych epok, m.in. Purcella, Glucka i Locke’a, a także prawykonania własnych kompozycji Boughtona[1]. Stworzył 5-częściowy cykl operowy oparty na mitach arturiańskich[1], mający stanowić angielski odpowiednik Wagnerowskiego Pierścienia Nibelunga[4]. Planował wybudowanie w Glastonbury budynku teatralnego wzorowanego na Festspielhaus w Bayreuth, jednak do realizacji tego zamierzenia nie doszło[5].
W 1927 roku wycofał się z życia publicznego i osiadł na farmie w Gloucestershire, poświęcając się pracy twórczej[1]. Był autorem prac Bach (1907), Music Drama of the Future (wspólnie z Reginaldem Buckleyem, 1911), The Death and Ressurection of the Music Festival (1913), Parsifal: A Study (1920), The Nature of Music (1930), Bach, the Master (1930), The Reality of Music (1934)[1][3].
Jego córką była oboistka Joy Boughton (1913–1963)[6].
Boughton jest twórcą dramatu muzycznego uwzględniającego specyfikę chóralną muzyki angielskiej[1]. W warstwie melodycznej i harmonicznej jego muzyka stanowi kontynuację tradycji późnego romantyzmu[1]. Chór w jego dziełach, niekiedy wstrzymujący akcję dramatyczną, nadaje im klimatu monumentalizmu i dostojeństwa[1].
Od 1926 roku[5] był aktywnym członkiem Komunistycznej Partii Wielkiej Brytanii[1]. Jego przekonania polityczne znalazły oddźwięk w pracach teoretycznych, jak np. The Reality of Music (1934)[1]. Z głoszonymi przez kompozytora ideami socjalistycznymi łączyło się ściśle nawoływanie do czerpania z muzyki ludowej[3][4]. Występował przeciwko modernistycznym trendom w muzyce i krytykował współczesną sobie muzykę brytyjską[4].
(na podstawie materiałów źródłowych[1][2][3][6])
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.