Rumian polny

Rumian polny (Anthemis arvensis L.) – gatunek rośliny z rodziny astrowatych.

Rumian polny

Systematyka[1][2]
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	astropodobne
Rząd	astrowce
Rodzina	astrowate
Podrodzina	Asteroideae
Rodzaj	rumian
Gatunek	rumian polny
Nazwa systematyczna
Anthemis arvensis L. Sp. pl. 2:894. 1753
Synonimy
Anthe-matricaria gruetteriana Asch. Chamaemelum arvense (L.) Hoffmanns. & Link Matricaria inodora L.

Rozmieszczenie geograficzne

Rodzimy obszar jego zasięgu obejmuje niemal całą Europę, Afrykę Północną (Algieria, Tunezja), wyspy Kanaryjskie, Azję Zachodnią, Kaukaz i Arabię Saudyjską^[3]. Rozprzestrzenił się jako gatunek zawleczony lub uciekinier z upraw również na Azorach, w Australii, Nowej Zelandii i Ameryce Północnej^[3]. W Polsce jest pospolitym na całym obszarze archeofitem^[4].

Morfologia

Pokrój

Koszyczek

Łodyga

Wzniesiona, rozgałęziająca się od samej nasady; naga lub rzadko przylegająco owłosiona. Zwykle o wysokości 15–50 cm.

Liście

Podwójnie pierzastodzielne o równowąskich, oddalonych od siebie odcinkach, 1-3-ząbkowych i delikatnie owłosionych.

Kwiaty

Zebrane w drobne koszyczki o średnicy 20–35 mm rosnące na długich szypułkach. Listki okrywy koszyczków z błoniastym obrzeżeniem. Wąskolancetowate plewinki zwężające się w ość – zagięte, jednonerwowe i występujące na całym dnie koszyczka. Dno koszyczka jest silnie wypukłe, a podczas dojrzewania owoców staje się stożkowe lub walcowate. Brzeżne kwiaty języczkowe (słupkowe) są białe, wewnętrzne – rurkowate (obupłciowe) są żółte. Kwitnienie od maja do października.

Owoce

Tępokanciaste, żółtawoszare, podłużnie żeberkowane niełupki bez guzków, osiągające 2–2,5 mm długości i 1,5 mm szerokości.

Biologia i ekologia

Roślina jednoroczna (zarówno ozima, jak i jara). Siedlisko: miejsca ruderalne, przydroża. W uprawach rolnych jest chwastem, licznie występuje na ścierniskach, preferuje uprawy ozimego żyta. Preferuje gleby lekkie, kwaśne i bogate w azot, jest rośliną wskaźnikową gleb ubogich w wapń. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla rzędu Centauretalia cyanii^[5]. Liczba chromosomów 2n = 18^[6].

Zmienność

Tworzy mieszańce z rumianem psim i rumianem żółtym^[4]. Gatunek zróżnicowany na cztery podgatunki^[7]:

• Anthemis arvensis subsp. arvensis
• Anthemis arvensis subsp. cyllenea (Halácsy) R.Fern.
• Anthemis arvensis subsp. incrassata (Loisel.) Nyman
• Anthemis arvensis subsp. sphacelata (C.Presl) R.Fern.

W kulturze

Dawnym Słowianom jego kwiaty służyły do odczyniania wróżb dotyczących zdrowia i szczęścia poszczególnych domowników^[8].