Loading AI tools
polski architekt Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rudolf Feliks Macura (ur. 18 lutego 1886 w Kałuszu, zm. 30 września 1940 w Warszawie) – polski architekt, nauczyciel, malarz, etnograf i kolekcjoner[1][2].
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie |
Jego ojciec Józef był głównym magazynierem kolei państwowych. Rudolf studiował na Wydziale Budownictwa Wyższej Szkoły Przemysłowej w Krakowie. Praktykę odbył we Lwowie. Współpracował z Henrykiem Zarembą i Janem Choynowskim. Uczestniczył w konkursach architektonicznych, w których wielokrotnie był doceniany[3]. Zaczął studia malarskie na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, ale przerwała je I wojna światowa. Macura służył w armii austro-węgierskiej[4]. Po 1918 studiował architekturę na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie[1].
W latach 1919–1925 był architektem powiatowym w Ostrołęce. Pracował jako nauczyciel rysunku w Gimnazjum Żeńskim i Gimnazjum im. Króla Stanisława Leszczyńskiego. Był członkiem Towarzystwa Śpiewaczego „Lutnia”[1], współprowadził zespół chóralno-muzyczny w Ostrołęce. Opracował plan zagospodarowania Ostrołęki, zajął się zabezpieczeniem dzwonnicy w Myszyńcu[4]. W 1937 opublikował broszurę Ziemia Kurpiów[1][5] przygotowaną na zlecenie Ministerstwa Komunikacji. Był kolekcjonerem sztuki ludowej Kurpiów Zielonych. W czasie niemieckiej okupacji Warszawy przekazał swoje zbiory bibliofilowi Janowi Michalskiemu[6].
W latach 1925–1934 mieszkał w Białymstoku. Pracował w Oddziale Architektoniczno-Budowlanym Okręgu Dyrekcji Robót Publicznych Urzędu Wojewódzkiego w Białymstoku[1]. Opracował m.in. plan regulacji Supraśla. Na spotkaniach Miejskiego Uniwersytetu Powszechnego w Białymstoku wygłaszał odczyty o sztuce. W prasie publikował teksty z zakresu urbanistyki, architektury i kultury kurpiowskiej. Był członkiem komisji konkursowych, rad artystycznych miast Białegostoku i Supraśla, jak również komitetów na rzecz budowy gmachów publicznych (kościół św. Rocha, Dom Inwalidów Wojennych, dom ludowy w Supraślu)[3].
W 1932 rozpoczął własną działalność architektoniczną[3]. W 1934 z żoną Haliną, zapewne po śmierci syna Stanisława (1928–1934), przeprowadził się do Warszawy[1]. Po wybuchu II wojny światowej uczestniczył w tajnych spotkaniach środowiska kulturalnego, na których wygłaszał referaty[3].
Został pochowany na warszawskim cmentarzu ewangelicko-reformowanym w Warszawie (W/5/30)[6][7][8].
Lista na podstawie opracowań[2][4]:
Lista na podstawie opracowań[3][4][6][10][11]:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.