Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rudolf Antoni Kostecki (ur. 25 stycznia 1894 w Zborowie, zm. ?) – podpułkownik broni pancernych Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.
podpułkownik broni pancernych | |
Data i miejsce urodzenia |
25 stycznia 1894 |
---|---|
Data śmierci |
? |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Stanowiska |
dowódca ośrodka |
Główne wojny i bitwy |
wojna polsko-ukraińska |
Odznaczenia | |
|
Urodził się 25 stycznia 1894 w Zborowie, w ówczesnym powiecie złoczowskim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Leona i Józefy z Wawrzynieckich[1]. Został oficerem c. k. Obrony Krajowej, służąc jako chorąży w szeregach pułku piechoty Obrony Krajowej nr 32 (w 1917 roku przemianowanym na pułk strzelców nr 32) podczas I wojny światowej[2]. Wiosną 1917 roku został mianowany podporucznikiem rezerwy Obrony Krajowej ze starszeństwem z 1 stycznia 1916 roku[3][4]. U schyłku wojny działał w konspiracyjnej organizacji „Wolność”[5].
Wstąpił do Wojska Polskiego w listopadzie 1918. Brał udział w wojnie polsko-ukraińskiej i wojnie polsko-bolszewickiej w stopniu kapitana w szeregach 2 pułku strzelców podhalańskich, za co otrzymał Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari[6].
3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku w korpusie oficerów piechoty. W 1923 roku pełnił służbę w dowództwie 2 Dywizji Górskiej w Przemyślu na stanowisku oficera sztabu dowódcy piechoty dywizyjnej, pozostając oficerem nadetatowym 2 pułku strzelców podhalańskich w Sanoku[7][8]. Został awansowany do stopnia majora piechoty ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924. Z dniem 1 lutego 1925 został przydzielony do Oddziału Wyszkolenia Sztabu Dowództwa Okręgu Korpusu Nr X w Przemyślu na stanowisko kierownika referatu[9][10]. W 1928 roku był kwatermistrzem w 1 pułku czołgów w Poznaniu[11]. Z dniem 1 lipca 1931 roku został przeniesiony z byłego II batalionu 1 pułku czołgów w Żurawicy do 2 pułku pancernego w tym samym garnizonie[12]. W 1932 roku był dowódcą batalionu w 2 pułku pancernym w Żurawicy[13]. 17 stycznia 1933 roku został awansowany na stopień podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1933 roku i 8. lokatą w korpusie oficerów piechoty[14]. 7 czerwca 1934 roku, po rozformowaniu 2 pułku pancernego, został przeniesiony do 3 batalionu czołgów i samochodów pancernych w Warszawie na stanowisko dowódcy[15]. 22 grudnia 1934 roku został przeniesiony do 1 batalionu czołgów i samochodów pancernych w Poznaniu na stanowisko dowódcy batalionu[16]. W następnym roku dowodzona przez niego jednostka została przeformowana w 1 batalion pancerny. Batalionem dowodził do mobilizacji w sierpniu 1939[17]. W międzyczasie został przeniesiony do korpusu oficerów broni pancernych, grupa liniowa[18]. W Poznaniu pełnił funkcję prezesa Automobilklubu Wielkopolskiego[19][20].
W kampanii wrześniowej walczył na stanowisku dowódcy Ośrodka Zapasowego Broni Pancernych typ II nr 2 w Lublinie[21]. 18 września 1939 przekroczył granicę z Rumunią, gdzie został internowany, a w 1941 przekazany Niemcom. 14 marca 1941 przybył do Oflagu VI E Dorsten, a 17 września 1942 został przeniesiony do Oflagu VI B Dössel[22] . Po uwolnieniu z niewoli wrócił do Polski i został zarejestrowany w jednej z rejonowych komend uzupełnień[23].
4 kwietnia 1938 Komitet Krzyża i Medalu Niepodległości ponownie rozpatrzył jego wniosek. lecz Krzyża Niepodległości mu nie przyznał[1].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.