Rudolf Alzner
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rudolf Robert Alzner[1] (ur. 24 grudnia 1870 we Lwowie, zm. po 1934) – pułkownik kawalerii Wojska Polskiego.
 pułkownik kawalerii | |
| Pełne imię i nazwisko |
Rudolf Robert Alzner |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
24 grudnia 1870 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1890–1922 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
dowódca pułku |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
      | |
Życiorys
Podsumowanie
Perspektywa
Urodził się 24 grudnia 1870 we Lwowie[2][3]. Pełnił zawodową służbę w cesarskiej i królewskiej Armii. Na stopnień kadeta piechoty został mianowany ze starszeństwem z 1 września 1890 i wcielony do 1 śląskiego pułku piechoty w Opawie[4]. W następnym roku został mianowany kadetem-zastępcą oficera[5]. W 1893 został przeniesiony do 4 galicyjskiego pułk ułanów w Żółkwi[6]. W czasie I wojny światowej walczył w szeregach macierzystego pułku[7][8][9]. W czasie służby w c. i k. Armii awansował na kolejne stopnie: porucznika ze starszeństwem z 1 maja 1893[10], nadporucznika ze starszeństwem z 1 listopada 1896[11], rotmistrza 2. klasy ze starszeństwem z 1 listopada 1905, majora ze starszeństwem z 1 lipca 1915[12][13] i podpułkownika ze starszeństwem z 1 sierpnia 1917[14].
16 grudnia 1918 został przyjęty do Wojska Polskiego z zaatwierdzeniem posiadanego stopnia podpułkownika i przydzielony do Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie[15][16]. 16 października 1919 został mianowany inspekcyjnym oficerem sztabowym jazdy przy Dowództwie Okręgu Generalnego Poznań[17]. 16 kwietnia 1920 przeprowadził się z Kielc do Poznania i zamieszkał przy ul. Matejki 47[2]. 29 maja 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu pułkownika, w kawalerii, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej[18]. 9 września 1920 został mianowany dowódcą 18 pułku ułanów[19]. Dowodził tym oddziałem w bitwie nad Niemnem[20]. 22 marca 1921 został wyznaczony na stanowisko pomocnika dowódcy 5 Brygady Jazdy w Krakowie[21]. 30 czerwca 1921 minister spraw wojskowych generał porucznik Kazimierz Sosnkowski polecił dowódcy Okręgu Generalnego Warszawa wdrożyć dochodzenie przeciwko płk. Rudolfowi Alznerowi, dowódcy 18 puł.[22] Z dniem 1 lipca 1922 został przeniesiony w stan spoczynku „z powodu przekroczenia wieku dla posiadanego stopnia w myśl ustawy z 2 sierpnia 1919, z prawem noszenia munduru”[23]. 26 października 1923 prezydent RP Stanisław Wojciechowski zatwierdził go w stopniu pułkownika jazdy[24][25][26][27]. Później został zweryfikowany w stopniu pułkownika stanu spoczynku ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 16. lokatą w korpusie oficerów kawalerii[28]. W 1934, jako oficer stanu spoczynku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Poznań Miasto. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr VII. Był wówczas „w dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr VII”[29].
Był żonaty z Jadwigą (ur. 24 grudnia 1880 w Żółkwi)[2], córką Karola Muszkieta (ur. 1846), doktora medycyny, dyrektora szpitala powszechnego, radnego miejskiego, honorowego obywatela Żółkwi i Jadwigi Anny z Machniewiczów[30].
Ordery i odznaczenia
- W czasie służby w c. i k. Armii otrzymał:
- Krzyż Zasługi Wojskowej 3 klasy z dekoracją wojenną i mieczami,
- Krzyż Zasługi Wojskowej 3 klasy,
- Brązowy Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej,
- Krzyż Wojskowy Karola,
- Krzyż za 25-letnią służbę wojskową dla oficerów,
- Złoty Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii,
- Krzyż Jubileuszowy Wojskowy[9].
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.