Royal Rumble (2020)

Royal Rumble (2020) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację WWE dla zawodników z brandów Raw i SmackDown. Odbyła się 26 stycznia 2020 w Minute Maid Park w Houston w stanie Teksas. Emisja była przeprowadzana na żywo za pośrednictwem WWE Network oraz w systemie pay-per-view. Była to trzydziesta trzecia gala w chronologii cyklu Royal Rumble.

Royal Rumble (2020)

Motyw muzyczny	„Rumble” – Zayde Wolf
Informacje
Promocja	WWE
Brandy	Raw SmackDown
Sponsor	WWE Supercard
Data	26 stycznia 2020
Widownia	42 715
Hala	Minute Maid Park
Miejsce	Houston, Teksas
Gale WWE Network – chronologicznie
Worlds Collide (2020) Royal Rumble (2020) NXT TakeOver: Portland
Royal Rumble – chronologicznie
Royal Rumble (2019) Royal Rumble (2020) Royal Rumble (2021)

Podczas gali odbyło się osiem walk, w tym dwie podczas pre-show. W walce wieczoru, Drew McIntyre wygrał męski Royal Rumble match, dzięki czemu otrzymał wybór walki o WWE Championship, WWE Universal Championship lub NXT Championship na WrestleManii 36. Żeński Royal Rumble match zwyciężyła Charlotte Flair, dzięki czemu otrzymała wybór walki o Raw Women’s Championship, SmackDown Women’s Championship lub NXT Women’s Championship także na WrestleManii 36. W innych ważnych walkach, „The Fiend” Bray Wyatt pokonał Daniela Bryana w Strap matchu broniąc Universal Championship, Roman Reigns pokonał Kinga Corbina w Falls Count Anywhere matchu oraz Becky Lynch pokonała Asukę poprzez submission i obroniła Raw Women’s Championship.

Produkcja

Drew McIntyre i Charlotte Flair, zwycięzcy odpowiednio męskiego i żeńskiego Royal Rumble matchu.

Zobacz też: Wrestling.

Royal Rumble oferowało walki profesjonalnego wrestlingu z udziałem wrestlerów należących do brandów Raw i SmackDown. Oskryptowane rywalizacje (storyline’y) kreowane są podczas cotygodniowych gal Raw i SmackDown. Wrestlerzy są przedstawieni jako heele (negatywni, źli zawodnicy i najczęściej wrogowie publiki) i face’owie (pozytywni, dobrzy i najczęściej ulubieńcy publiki), którzy rywalizują pomiędzy sobą w seriach walk mających budować napięcie. Kulminacją rywalizacji jest walka wrestlerska lub ich seria^[1][2].

Tradycją gali Royal Rumble jest zorganizowanie dwóch Royal Rumble matchy, w którym zwycięzca otrzymał szansę na walkę o WWE Championship (brandu Raw), WWE Universal Championship (brandu SmackDown) lub NXT Championship na WrestleManii 36, a zwyciężczyni otrzymała szansę na walkę o WWE Raw Women’s Championship, WWE SmackDown Women’s Championship lub NXT Women’s Championship także na WrestleManii 36^[3][4].

Rywalizacje

Podczas gdy WWE Championship jest ogólnie bronione na corocznym Royal Rumble pay-per-view, 6 stycznia na odcinku Raw ujawniono, że nie będzie obrony WWE Championship na gali w 2020 roku. Zamiast tego, WWE Champion Brock Lesnar postanowił wziąć udział w Royal Rumble matchu jako uczestnik wchodzący z numerem jeden, ponieważ czuł, że w żadnym brandzie nie ma nikogo, kto zasługiwałby na taką okazję. Nie było żadnych zmian w zasadach walki, mimo że Lesnar miał jedno z światowych mistrzostw, o które zwycięzca mógł walczyć na WrestleManii 36^[5]. Na odcinku z 20 stycznia adwokat Lesnara, Paul Heyman, przypomniał fanom o nagrodzie w Royal Rumble matchu, ale powiedział, że nie było nikogo wystarczająco godnego, by zmierzyć się z Lesnarem w walce wieczoru WrestleManii, co oznacza, że jeśli Lesnar wygra, wstrzyma się od jego nagrody^[6].

Na gali TLC: Tables, Ladders & Chairs, The Kabuki Warriors (Asuka i Kairi Sane) pokonały Raw Women’s Champion Becky Lynch i Charlotte Flair w Tag Team Tables, Ladders and Chairs matchu broniąc WWE Women’s Tag Team Championship^[7]. W wywiadzie na backstage’u na następnym odcinku Raw, Lynch stwierdziła, że nie była sobą przez ostatnie kilka miesięcy i czuła, że management umieszczał ją w walkach Tag Teamowych, aby uchronić ją przed samotnym zmierzeniem się z Asuką i przegraną. Stwierdziła również, że nigdy nie pokonała Asuki i musi to zmienić^[8]. W następnym tygodniu Lynch wyzwała Asukę na pojedynek o jej Raw Women’s Championship na szali, które Asuka zaakceptowała^[9]. Walka została zaplanowana na Royal Rumble jako rewanż z zeszłorocznej gali^[10].

Na TLC: Tables, Ladders & Chairs Kickoff Humberto Carrillo pokonał Andrade^[11]. Na następnym odcinku Raw obaj mieli wziąć udział w Gauntlet matchu, aby wyłonić rywala z Reyem Mysterio o United States Championship. Carrillo awansował do finału, by zmierzyć się z Andrade, który nie pojawił się podczas jego wejścia. Andrade zamiast tego zaatakował Carrillo od tyłu, a następnie wykonał Hammerlock DDT na Carillo na odsłoniętej betonowej podłodze. W związku z tym Gauntlet match zakończył się bez rezultatu^[8]. Andrade następnie zdobył United States Championship od Mysterio na gali WWE Live w Madison Square Garden 26 grudnia^[12]. Po tym, jak Andrade utrzymał tytuł przeciwko Mysterio w Ladder matchu 20 stycznia na odcinku Raw, Andrade próbował wykonać Hammerlock DDT na Mysterio na odsłoniętej betonowej podłodze, tylko po to, by pojawił się Carrillo, aby pomóc Mysterio i odepchnął Andrade, który się wycofał z Zeliną Vegą^[6]. Na backstage’u Carrillo rzucił Andrade wyzwanie o United States Championship na Royal Rumble, które zostało oficjalnie ogłoszone na Royal Rumble Kickoff^[13].

Na Survivor Series, „The Fiend” Bray Wyatt pokonał Daniela Bryana, aby zachować Universal Championship^[14]. Na następnym odcinku SmackDown, po tym, jak Bryan zaakceptował kolejny rewanż o tytuł na TLC: Tables, Ladders & Chairs, The Fiend pojawił się i zaatakował Bryana, wyrywając mu włosy^[15]. The Miz, który był spleciony w feudzie, pojawił się w następnym tygodniu i powiedział, że Bryan nie był widziany od ataku The Fienda i z kolei stał się przeciwnikiem Wyatta w walce bez tytułu na szali na TLC^[16], gdzie Wyatt (jako jego postać Firefly Fun House, a nie The Fiend) pokonał Miza. Po walce, zakapturzona postać zaatakowała Wyatta, a następnie ujawniła się jako powracający Bryan, teraz z ostrzyżoną na zęby i krótszą brodą^[7]. Na następnym odcinku SmackDown, zarówno Bryan, jak i Miz wyrazili chęć odebrania Wyattowi Universal Championship z powodu ich osobistych problemów z nim. Następnie przerwał im King Corbin, który uznał, że zasłużył na szansę na tytuł dzięki zwycięstwu nad Romanem Reignsem na TLC^[17]. 27 grudnia Bryan pokonał Miza i Corbina w Triple Threat matchu, aby zdobyć kolejną walkę Universal Championship przeciwko The Fiend na Royal Rumble^[18]. 17 stycznia Bryan uderzył Fienda ruch,m running knee i zaatakował go, ale The Fiend się wycofał. Sfrustrowany Bryan zmienił warunki ich meczu na Strap match, aby The Fiend nie mógł uciec^[19].

Podczas Triple Threat matchu, który miał wyłonić pretendenta do Universal Championship, Roman Reigns zaatakował Kinga Corbina, co kosztowało go szansę na tytuł^[18]. W następnym tygodniu Reigns ogłosił swój udział w Royal Rumble matchu. Później tej nocy Reigns połączył siły z Danielem Bryanem, aby zmierzyć się z Corbinem i Dolphem Zigglerem, co zakończyło się bez rezultatu. Po walce, Corbin i Ziggler zaatakowali Reignsa tylko po to, by The Usos (Jey Uso i Jimmy Uso) powrócili i pomogli Reignsowi, atakując zarówno Corbina, jak i Zigglera^[20]. 10 stycznia Corbin ogłosił swój udział w Royal Rumble matchu i stwierdził, że Reigns bał się ponownie z nim zmierzyć, dlatego Reigns również wyraził udział w tej walce. W odpowiedzi Reigns wyzwał Corbina na rewanż na gali, które Corbin przyjął^[21]. W następnym tygodniu Reigns pokonał powracającego Roberta Roode'a w Tables matchu, co pozwoliło mu wybrać stypulację dla swojej walki z Corbinem, a on wybrał Falls Count Anywhere match^[19].

Na SmackDown po Survivor Series, SmackDown Women’s Champion Bayley i kapitan żeńskiej drużyny SmackDown Sasha Banks skrytykowali kobiecą dywizję ich brandu za to, że zawiodła ich na gali, ponieważ Bayley i Team SmackDown przegrały swoje walki. Członkini zespołu Lacey Evans przerwała i wykonała Women’s Right na Banks, z Evansem przechodzącą face turn^[15]. Evans zakwestionowała przywództwo Bayley i Banks, mając z nimi kilka konfrontacji w ciągu następnych tygodni^{[16][22][17][18][20]}. 10 stycznia Evans miała zmierzyć się z Banks, która się nie pojawiła, a Bayley pojawiła się w TitanTron, drwiąc z Evans. W odpowiedzi Evans poszła na backstage, gdzie dwójka się kłóciła^[21]. W następnym tygodniu Evans ponownie miała zmierzyć się z Banks, jednak Banks nie była w stanie walczyć z powodu kontuzji kostki. Bayley zajęła swoje miejsce w walce, ale przegrała z Evans. Dzięki wygranej, Evans zdobyła walkę o tytuł na Royal Rumble^[19].

Po siedmiomiesięcznej przerwie, Sheamus pojawił się w winiecie 29 listopada na odcinku SmackDown, ogłaszając, że powróci do walk w ringu^[15]. W ciągu następnych kilku tygodni wyemitowano więcej winiet, a Sheamus twierdził, że SmackDown zmiękł podczas jego nieobecności. Na odcinku z 3 stycznia, gdy Shorty G był atakowany przez The Revival (Scott Dawson i Dash Wilder), Sheamus powrócił, pozornie, by pomóc Shorty’emu G. Jednak po tym, jak The Revival oczyściło ring, a Sheamus zaatakował Shorty’ego G ruchem Brogue Kick^[20]. Sheamus twierdził, że Shorty G uosabiał wszystko źle na SmackDown i kontynuował atakowanie go przez następne kilka tygodni, a walka pomiędzy nimi została zaplanowana na Royal Rumble Kickoff.

Wyniki walk

Nr	Wyniki	Stypulacje	Czas[23][24]
1P	Sheamus pokonał Shorty’ego G	Singles match[25]	12:35
2P	Andrade (c) (z Zeliną Vegą) pokonał Humberto Carrillo	Singles match o WWE United States Championship[26]	14:20
3	Roman Reigns pokonał Kinga Corbina	Falls Count Anywhere match[27]	21:20
4	Charlotte Flair wygrała eliminując jako ostatnią Shaynę Baszler	30-osobowy żeński Royal Rumble match o miano pretendentki do kobiecego tytułu na WrestleManii 36[4]	54:20
5	Bayley (c) pokonała Lacey Evans	Singles match o WWE SmackDown Women’s Championship[28]	9:20
6	"The Fiend" Bray Wyatt (c) pokonał Daniela Bryana	Strap match o WWE Universal Championship[29]	17:35
7	Becky Lynch (c) pokonała Asukę (z Kairi Sane) poprzez submission	Singles match o WWE Raw Women’s Championship[30]	16:25
8	Drew McIntyre wygrał eliminując jako ostatniego Romana Reignsa	30-osobowy męski Royal Rumble match o miano pretendenta do światowego tytułu na WrestleManii 36[3]	1:00:50
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką P – walka miała miejsce w pre-show

Wejścia i eliminacje w żeńskim Royal Rumble matchu

    – członkini brandu Raw

    – członkini brandu SmackDown

    – członkini brandu NXT

    – członkini brandu NXT UK

    – wolna agentka

    – zwyciężczyni

Nr. wejściowy	Wrestlerka	Brand	Nr. eliminacji	Wyeliminowana przez	Czas[4]	Eliminacje
01 !1	Alexa Bliss	SmackDown	15	Biancę Belair	26:34	4
02 !2	Bianca Belair	NXT	16	Charlotte Flair	33:20	8
03 !3	Mighty Molly	Wolna agentka	3	Biancę Belair	10:21	0
04 !4	Nikki Cross	SmackDown	5	Biancę Belair i Alexę Bliss	15:08	0
05 !5	Lana	Raw	1	Liv Morgan	02:29	1
06 !6	Mercedes Martinez	NXT	4	Mandy Rose i Sonyę Deville	08:14	0
07 !7	Liv Morgan	Raw	2	Lanę(*)	00:44	1
08 !8	Mandy Rose	SmackDown	6	Biancę Belair	08:49	1
09 !9	Candice LeRae	NXT	8	Biancę Belair	09:01	0
10 !10	Sonya Deville	SmackDown	7	Biancę Belair	05:31	1
11 !11	Kairi Sane	Raw	9	Alexę Bliss	05:22	0
12 !12	Mia Yim	NXT	11	Alexa Bliss	06:30	0
13 !13	Dana Brooke	SmackDown	14	Biancę Belair	05:26	0
14 !14	Tamina	SmackDown	10	Biancę Belair	00:39	0
15 !15	Dakota Kai	NXT	12	Chelsea Green	01:32	0
16 !16	Chelsea Green	NXT	13	Alexę Bliss	00:12	1
17 !17	Charlotte Flair	Raw	30 !—	Zwyciężczyni	27:19	4
18 !18	Naomi	Raw	26	Shaynę Baszler	22:01	0
19 !19	Beth Phoenix	NXT/HOF	28	Shaynę Baszler	27:05	1
20 !20	Toni Storm	NXT UK	25	Shaynę Baszler	18:40	0
21 !21	Kelly Kelly	Wolna agentka	18	Charlotte Flair	02:29	0
22 !22	Sarah Logan	Raw	17	Charlotte Flair	00:28	0
23 !23	Natalya	Raw	27	Beth Phoenix	14:43	0
24 !24	Xia Li	NXT	20	Shaynę Baszler	10:49	0
25 !25	Zelina Vega	Raw	22	Shaynę Baszler i Shotzi Blackheart	09:31	0
26 !26	Shotzi Blackheart	NXT	23	Shaynę Baszler	07:57	1
27 !27	Carmella	SmackDown	24	Shaynę Baszler	06:36	0
28 !28	Tegan Nox	NXT	21	Shaynę Baszler	03:50	0
29 !29	Santina Marella	Wolna agentka	19	Samą siebie	01:01	0
30 !30	Shayna Baszler	NXT	29	Charlotte Flair	04:27	8

(*) – Lana była już wyeliminowana, kiedy ona wyeliminowała Liv Morgan.

Wejścia i eliminacje w męskim Royal Rumble matchu

    – członek brandu Raw

    – członek brandu SmackDown

    – członek brandu NXT

    – członek WWE Hall of Fame

    – wolny agent

    – zwycięzca

Nr. wejściowy	Wrestler	Brand	Nr. eliminacji	Wyeliminowany przez	Czas[3]	Eliminacje
01 !1	Brock Lesnar	Raw	14	Drew McIntyre’a	26 !26:24	13
02 !2	Elias	SmackDown	1	Brocka Lesnara	01:00	0
03 !3	Erick Rowan	Raw	2	Brocka Lesnara	00:08	0
04 !4	Robert Roode	SmackDown	3	Brocka Lesnara	00:41	0
05 !5	John Morrison	SmackDown	4	Brocka Lesnara	00:09	0
06 !6	Kofi Kingston	SmackDown	7	Brocka Lesnara	05:06	0
07 !7	Rey Mysterio	Raw	5	Brocka Lesnara	02:54	0
08 !8	Big E	SmackDown	6	Brocka Lesnara	00:53	0
09 !9	Cesaro	SmackDown	8	Brocka Lesnara	00:18	0
10 !10	Shelton Benjamin	Raw	9	Brocka Lesnara	00:37	0
11 !11	Shinsuke Nakamura	SmackDown	10	Brocka Lesnara	00:20	0
12 !12	MVP	Wolny agent	11	Brocka Lesnara	00:24	0
13 !13	Keith Lee	NXT	12	Brocka Lesnara i Brauna Strowmana	03:32	1
14 !14	Braun Strowman	SmackDown	13	Brocka Lesnara i Keitha Lee	01:50	1
15 !15	Ricochet	Raw	15	Drew McIntyre’a	03:09	0
16 !16	Drew McIntyre	Raw	30 !—	Zwycięzca	34:11	6
17 !17	Miz !The Miz	SmackDown	16	Drew McIntyre’a	00:30	0
18 !18	AJ Styles	Raw	17	Edge’a	07:49	0
19 !19	Dolph Ziggler	SmackDown	22	Romana Reignsa	12:20	0
20 !20	Karl Anderson	Raw	21	Randy’ego Ortona	09:46	0
21 !21	Edge	Hall of Fame	28	Romana Reignsa	23:43	3
22 !22	King Corbin	SmackDown	19	Drew McIntyre’a	04:06	1
23 !23	Matt Riddle	NXT	18	Kinga Corbina	00:41	0
24 !24	Luke Gallows	Raw	20	Edge’a	02:00	0
25 !25	Randy Orton	Raw	27	Edge’a	14:37	1
26 !26	Roman Reigns	SmackDown	29	Drew McIntyre’a	16:01	2
27 !27	Kevin Owens	Raw	24	Setha Rollinsa, Akama i Rezara*	06:59	0
28 !28	Aleister Black	Raw	23	Setha Rollinsa	05:06	0
29 !29	Samoa Joe	Raw	25	Setha Rollinsa	04:25	0
30 !30	Seth Rollins	Raw	26	Drew McIntyre’a	04:01	3

(*) – Akam i Rezar nie byli uczestnikami walki.

Przypisy

1. Ed Grabianowski: How Pro Wrestling Works. [w:] HowStuffWorks, Inc. [on-line]. Discovery Communications. [dostęp 2012-03-05].
2. Live & Televised Entertainment. WWE. [dostęp 2012-03-21].
3. Jordan Garretson: Drew McIntyre won the 30-man Royal Rumble Match. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2020-01-26].
4. Jordan Garretson: Charlotte Flair won the 30-Woman Royal Rumble Match. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2020-01-26].
5. 01/06 WWE Raw Results: Powell's review of Brock Lesnar's return, Andrade vs. Rey Mysterio for the U.S. Championship, The Viking Raiders vs. The Street Profits vs. Luke Gallows and Karl Anderson in a Triple Threat for the Raw Tag Titles, first show of 2020. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2020-01-06].
6. 01/20 WWE Raw Results: Powell's review of Andrade vs. Rey Mysterio in a ladder match for the U.S. Championship, Rusev and Liv Morgan vs. Bobby Lashley and Lana, WWE Champion Brock Lesnar, Royal Rumble developments. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2020-01-20].
7. Powell's WWE TLC live review: The Kabuki Warriors vs. Becky Lynch and Charlotte Flair vs Asuka in a TLC match for the Smackdown Tag Titles, Roman Reigns vs. King Corbin in a TLC match, Bray Wyatt vs. The Miz, Rusev vs. Bobby Lashley in a tables match. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2019-12-15].
8. 12/16 WWE Raw Results: Powell's review of Randy Orton vs. AJ Styles, Seth Rollins and AOP alliance follow-up, the night after WWE TLC. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2019-12-16].
9. 12/23 WWE Raw Results: Powell's review of Rey Mysterio vs. Seth Rollins for the U.S. Championship, Randy Orton and The Viking Raiders vs. AJ Styles, Luke Gallows, and Karl Anderson, Kevin Owens vs. Mojo Rawley in a No DQ match. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2019-12-23].
10. 12/30 WWE Raw Results: Powell's review of the Bobby Lashley and Lana wedding, Aleister Black vs. Buddy Murphy, the final Raw of 2019. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2019-12-30].
11. Powell's WWE TLC Kickoff Show results: Powell's live review of the TLC pre-show featuring Andrade vs. Humberto Carrillo. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2019-12-15].
12. Andrade captures the US Title during WWE Live Event at Madison Square Garden. WrestleView. [dostęp 2019-12-26].
13. Royal Rumble adds another title match. Cageside Seats. [dostęp 2020-01-21].
14. WWE Survivor Series results: Powell's live review of Brock Lesnar vs. Rey Mysterio in a No Holds Barred match for the WWE Championship, "The Fiend" Bray Wyatt vs. Daniel Bryan for the WWE Universal Championship, Becky Lynch vs. Shayna Baszler vs. Bayley in a non-title match. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2019-11-24].
15. 11/29 WWE Friday Night Smackdown results: Powell's review of a new face in Bray Wyatt's Firefly Funhouse, New Day's open challenge for a Smackdown Tag Title match, Roman Reigns opening the showopublikowany=Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2019-11-30].
16. 12/6 WWE Friday Night Smackdown results: Powell's review Roman Reigns vs. Dolph Ziggler, four-way for a shot at the Smackdown Tag Titles, Bray Wyatt toys with The Miz. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2019-12-06].
17. 12/20 WWE Friday Night Smackdown results: Powell's review Big E and Kofi Kingston vs. Shinsuke Nakamura and Cesaro in a non-title match, Bayley vs. Dana Brooke in a non-title match. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2019-12-20].
18. 12/27 WWE Friday Night Smackdown results: Powell's review Daniel Bryan vs. King Corbin vs. The Miz for a WWE Universal Championship match at the Royal Rumble, Lacey Evans on Alexa Bliss's talkshow. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2019-12-27].
19. 1/17 WWE Friday Night Smackdown results: Powell's review of Roman Reigns vs. Robert Roode in a tables match, Bayley vs. Lacey Evans in a non-title match, Big E vs. John Morrison, Kane appearance. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2020-01-17].
20. 1/3 WWE Friday Night Smackdown results: Powell's review of Daniel Bryan and Roman Reigns vs. King Corbin and Dolph Ziggler, Sasha Banks and Bayley vs. Lacey Evans and Dana Brooke vs. Alexa Bliss and Nikki Cross. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2020-01-03].
21. 1/10 WWE Friday Night Smackdown results: Barnett's review of The Usos vs. King Corbin and Dolph Ziggler, John Morrison on Miz TV, Sasha Banks vs. Lacey Evans. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2020-01-10].
22. 12/13 WWE Friday Night Smackdown results: Barnett's review of the WWE TLC go-home show. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2019-12-13].
23. Jason Powell: WWE Royal Rumble Kickoff Show results: Powell's live review of Andrade vs. Humberto Carrillo for the U.S. Title, Sheamus vs. Shorty G. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2020-01-26].
24. Jason Powell: WWE Royal Rumble results: Powell's live review of the Royal Rumble matches, „The Fiend” Bray Wyatt vs. Daniel Bryan in a strap match for the WWE Universal Championship, Becky Lynch vs. Asuka for the Raw Women's Championship. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2020-01-26].
25. Jordan Garretson: Sheamus def. Shorty G. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2020-01-26].
26. Kevin Powers: United States Champion Andrade def. Humberto Carrillo. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2020-01-26].
27. John Clapp: Roman Reigns def. King Corbin (Falls Count Anywhere Match). [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2020-01-26].
28. John Clapp: SmackDown Women's Champion Bayley def. Lacey Evans. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2020-01-26].
29. Kevin Powers: Universal Champion „The Fiend” Bray Wyatt def. Daniel Bryan. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2020-01-26].
30. John Clapp: Raw Women's Champion Becky Lynch def. Asuka. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2020-01-26].

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona Royal Rumble