Remove ads
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Roman Baczyński (ur. 6 lipca 1885 w Rodatyczach, zm. 1 sierpnia 1961 w Sanoku) – polski działacz robotniczy i socjalistyczny, radny Sanoka.
Urodził się 6 lipca 1885 w Rodatyczach jako syn Jana i Teodozji z domu Nawratil[1]. W 1907 przybył z Krakowa do Sanoka zostając pracownikiem tamtejszej Fabryki Wagonów i Maszyn i aktywnym działaczem Związku Metalowców[2]. Z zawodu był mistrzem malarsko-lakiernickim[3]. Był jednym z pierwszych członków sanockiego oddziału Związku Strzeleckiego, założonego w fabryce w 1912[4][5].
Działał w PPS, z ramienia tej partii pełnił mandat radnego Rady Miasta Sanoka w pierwszej dekadzie istnienia II Rzeczypospolitej[6]: 1918-1921 (IV Koło)[7], od 1924[8][9]. W 1924 zasiadł zarządzie Stowarzyszenia „Praca i Życie”, a 6 października 1925 w zarządzie Stowarzyszenia „Dom Robotniczy”, organizujących budowę Domu Robotniczego w Sanoku[10][11].
U kresu II wojny światowej, 12 sierpnia 1944, trzy dni po wkroczeniu do Sanoka Armii Czerwonej był w grupie przedwojennych działaczy związkowych, która wznowiła działalność Oddziału Związku Metalowców[12]. Podczas I Wojewódzkiej Konferencji PPS w Rzeszowie w dniach 16–17 listopada 1944 został wybrany członkiem Wojewódzkiego Komitetu Robotniczego (WKR) PPS[13]. Wobec zawieszenia w obowiązkach burmistrza Sanoka Stanisława Lisowskiego w grudniu 1945, Roman Baczyński pełniący stanowisko wiceburmistrza[14][15] (zastępcy[16]) był na przełomie 1945/1946 najwyższym rangą przedstawicielem Zarządu Miejskiego; następnie 14 lutego 1946 zrezygnował ze swojej funkcji, a jego ustąpienie zostało zaakceptowane 21 maja 1946[17]. 27 marca 1947 razem z m.in. burmistrzem Michałem Hipnerem, wiceburmistrzem Józefem Bubellą, dyrektorem Muzeum Ziemi Sanockiej Stefanem Stefańskim, dyrektorem Sanockiej Fabryki Wagonów „Sanowag” Filipem Schneiderem, przed kamienicą służącą za siedzibę 8 Drezdeńskiej Dywizji Piechoty witali przybyłego z Krosna generała Karola Świerczewskiego[18][19], który następnego dnia poniósł śmierć pod Jabłonkami[20]. Podczas konferencji partyjnej w dniach 1–2 czerwca 1947 w Rzeszowie został wybrany członkiem Rady Wojewódzkiej PPS[21]. 1 kwietnia 1948 zrezygnował z funkcji we władzach PPS po naciskach ze strony działaczy PPR (wraz z nim ustąpili działacze, m.in. Filip Schneider, Andrzej Szczudlik)[22].
Zmarł 1 sierpnia 1961 w Sanoku[1]. Został pochowany na cmentarzu przy ul. Rymanowskiej w Sanoku 3 sierpnia 1961[1]. Był żonaty z Karoliną Emilią z domu Koch (1882–1976)[1][23][24]. Mieli syna Zdzisława Romana (ur. 1917, kupiec, od 1945 żonaty z Janiną Żmudą), córkę Marię Janinę (ur. 1922, od 1945 zamężna z Tadeuszem Keckiem)[23].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.