Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rodzina Sabaudzka-Racconigi wł. Savoia-Racconigi była młodszą gałęzią dynastii Sabaudzkiej. Zapoczątkował ją Ludwik I wł. Lodovico I, (1413 – 1465), naturalny syn Ludwika Sabaudzkiego-Achaja wł. Ludovico di Savoia-Achaia. Rodzina Sabaudzka-Racconigi była oddana i lojalna wobec kolejnych książąt Sabaudii. Jednak, nie pogardzili sojuszem z sąsiednim markizatem Saluzzo w 1456. W kolejnych okresach byli znani jako wierni strażnicy ziem księstwa na południe od Turynu, zajmując stanowiska na dworze. Filip otrzymał tytuł hrabiego. Członkowie gałęzi Sabaudii-Racconigi, panowie tytularnego lenna, otrzymali aktem Karola Emanuela I drugie miejsce w linii sukcesji do korony, po gałęzi Sabaudzkiej-Nemours. Ród wygasł w 1605 roku wraz ze śmiercią ostatniego przedstawiciela rodziny po mieczu, Bernarda II wł. Bernardino II, który nie miał spadkobierców. Wcześniej zmarli, również bezpotomnie, jego bracia.
Ludwik I Sabaudzki-Racconigi wł. Ludovico I di Savoia-Racconigi (ok. 1390 – 1459) był synem z nieprawego łoża Ludwika Sabaudzkiego-Achaja[1][2] i neapolitańskiej szlachcianki[2]. Ludwik Sabaudzki-Achaja wł. Ludovico di Savoia-Acaia, nie mając męskiego potomka z prawego łoża, legitymizował go[1][2]. Senior Pancalieri od 1407[1][2], Racconigi i Migliabruna od 23 lutego 1414[1][2], a Castel Raniero i Cavour od 1417[1][2]. Książę Amadeusz VIII ratyfikował akt dziedziczenia 27 lipca 1420 r.[uwaga 1], a w 1443 r. jego następca Ludwik I Sabaudzki nadał Ludwikowi lenno składającego się z terenów Racconigi, Migliabruna, Pancalieri, Osasco, Cavour[3] i ½ Castel Raniero, oraz renty z gminy Villafranca[2]. Tytuły księcia Achaji i hrabiego Piemontu przeszły na księcia Sabaudii. Marszałek księcia od 1454 r[1][2].
Ożenił się 3 września 1412 z Alicją Montbel fr. Alice de Montbel(zm. po 11 stycznia 1464), córką Guiguesa Montbel fr. Guigues de Montbel, pana Entremont i jego żony Katarzyny Maubec fr. Catherine de Maubec[1][2]. Para miała sześcioro dzieci:
Najwyższy Order Zwiastowania Najświętszej Marii Panny (Order Annuncjaty) w 1434[4].
Pan Racconigi i Migliabruna z ½ Pancalieri i Castel Raniero o (hołd w dniu 27 marca 1461), gubernator Vercelli 1465–1467, ożenił się z Katarzyną Seyssel fr. Catherine de Seyssel, córką Jana fr. Jean Seyssel pana Barjat (Barjac?), marszałka Sabaudii, i Małgorzaty La Chambre fr. Marguerite de la Chambre[1][2]. Mieli troje dzieci:
Miał też jednego syna z nieprawego łoża: Bernarda wł. Bernardino (zm. po 13 maja 1497)[1][2] Zmarł przed 1.1.1503[1][2].
Pan Racconigi i Migliabruna z ½ Pancalieri i Castel Raniero (nadanie 21.12.1502), nadanie ½ Pancalieri z Sommariva 10.10.1505, marszałek generalny Sabaudii i Piemontu (1482/1483)[1][2].
Ożenił się z Hipolitą wł. Ippolita Borromeo (1.1.1464 – 1527), córką Jana hrabiego Arona, patrycjusza z Mediolanu i Marii Cleofe Pia Sabaudzkiej hrabianki Carpi w 1476 roku[1][2]. Mieli dwóch synów:
Najwyższy Order Zwiastowania Najświętszej Marii Panny (Order Annuncjaty) w 1518 lub 1519[5].
Pan Racconigi i Migliabruna z ½ Pancalieri i Castel Raniero (nadanie z 7.1.1521), gubernator Vercelli. Wprowadził uprawę morwy i hodowlę jedwabników. Ożenił się z Jolantą wł. Violante Adorno (zm. 25.12.1526), córką Jana wł. Giovanni pana Poviglio, patrycjusza z Genui i Eleonory Sanseverino harbiów z Cajazzo, pani Poviglio i współseniory Sale (+ 1521)[1][2]. Mieli pięcioro dzieci:
Pan Racconigi i Migliabruna z ½ Pancalieri i Castel Raniero (nadanie z 25.11.1526), wódz naczelny (Luogotenente) Turynu w 1536, kawaler Suwerennego Rycerskiego Zakonu Szpitalników Świętego Jana od 1570[1][2].
Pan Racconigi i Migliabruna z ½ Pancalieri i Castel Raniero (nadanie 16.5.1538), hrabia Pancalieri (nadanie 29.11.154)[1][2]. Podpisał, jako minister książęcy, w 1561 roku tak zwany pokój z Cavour, w którym Emanuel Filibert Sabaudzki, przyznawał Waldensom prawo do wyznawania publicznie i swobodnie ich kultu w granicach niektóre społeczności doliny Pellice. W 1541 roku otrzymuje prawo do dziedziczenia tronu książęcego w przypadku wygaśnięcia głównej linii dyanstii i tym samym jego rodzina staje się młodszą gałęzią dynastii. Ponadto, brał udział w Bitwie pod Lepanto w 1571 roku. Ożenił się z Paula Paola Costa, córką Ludwika Antoniego wł. Luigi Antonio Mirandolo i Bony Villa z panów Rivalba, która wniosła mu w posagu Tegerone i Motturone[1][2]. Mieli dziesięcioro dzieci:
Hrabia Filip miał kochankę Nidę Nucettti[2] lub ? Noceti[1], z którą miał córkę Weronikę[2] wł. Vronica lub Małgorzatę wł. Margherita[1], legitymizowaną 26 września 1603. Zmarła po 1605 r[1][2].
Najwyższy Order Zwiastowania Najświętszej Marii Panny (Order Annuncjaty) w 1568[6].
Hrabia Racconigi i Pancalieri od 1581 do 1602, nadano mu Tegerone 12.1.1582 razem z bratem, nadanie Cavour i Villafranca 13.2.1583, pan Barge od 1591, pan Motturone dal 1599, nadanie Tegerone 9.6.1598, ale zrezygnował w 1599[1][2]. Czas największego prestiżu rodziny. Bernard zwany "Monsignore z Racconigi" zajmował liczne stanowiska na dworze[1][2]. Był kapitanem Łuczników Straży Książęcej Karola Emanuela I[1][2] i brał udział we wsparciu Cesarza w walce przeciwko Turkom na Węgrzech. Wystąpił z inicjatywą rozbudowy przemysłu jedwabniczego na terenie Racconigi. Ożenił się 9 lutego 1577 z Izabelą Grillet Pommier fr. Isabelle Grillet de Pommier (zm. 1625), markizą La Cluse, wdową po Filipie fr. Philippe Montjouant, córką Mikołaja fr. Nicolas Grillet hrabiego Saint-Riquier i Marii Gondi[1][2]. Zmarł w 1605.
Najwyższy Order Zwiastowania Najświętszej Marii Panny (Order Annuncjaty) w 25.3.1569[6].
Antoni Ludwik wł. Antonio Luigi (zm. 1.1552), młodszy brat Bernarda I, kawaler Suwerennego Rycerskiego Zakonu Szpitalników Świętego Jana od 1516, zrezygnował[1][2]. Kasztelan i kapitan w Villar Perosa w 1536, otrzymał nadanie Cavour 27.6.1538 (złożył hołd królowi Franccji 27.4.1541); wysuwał roszczenia do sukcesji po ojcu przeciwko swojemu bratu[1][2]. Dwukrotnie żonaty:
Klaudiusz wł. Claudio, młodszy brat Ludwika II i Filipa (testament: 13.8.1569,śmierć po 1579), hrabia Pancalieri i pan Cavour i Caselle 1562/4.6.1579, oraz Somiglier del corpo księcia Sabaudii, Emanuela Filiberta[1][2]. Ożenił się po 1576 z Marią Gondi (1542/1543 – 2.1603), córką Antoniego wł. Antonio, patrycjusza z Florencji, wdową po Mikołaju Grillet Pommier hrabim Saint-Triver fr. Nicola Grillet de Pommier Conte di Saint-Trivier[1][2].
Najwyższy Order Zwiastowania Najświętszej Marii Panny (Order Annuncjaty) nadany 14.8.1568 przez Emanuela Filiberta[6]
kawaler Orderu Świętych Maurycego i Łazarza (Włochy) nadany w 1573 przez Emanuela Filiberta
Jan Chrzciciel wł. Giovanni Battista (1549 – Saragossa 10.5.1585), młodszy brat Bernarda II, beneficjent oratorium Św. Marii Santa Maria w Racconigi w 1562, opat San Benigno od 1581, Protonotariusz apostolski i ambasador w Rzymie w 1582[1][2], rezygnuje z kariery kościelnej w 1582; otrzymał nadanie Tegerone 12.1.1582, markiz Tegerone od 20.6.1583, markiz Chiusa od 20.7.1583, Somiglier del corpo od 1583[1][2]. Ożenił się z Benedyktą wł. Benedetta Spinola (zm. po 1589), córką Alfonsa wł. Alfonso markiza Garessio i patrycjusza z Genui[1][2].
Najwyższy Order Zwiastowania Najświętszej Marii Panny (Order Annuncjaty) nadany w 1585 przez Karola Emanuela I[7]
W 1605 roku Bernard II, ostatni przedstawiciel gałęzi Sabaudzkiej-Racconigi, zmarł[uwaga 2]. bez spadkobierców. Wdowa Izabela Gillet wł. Isabella de Glillet zdecydowała się przekazać dziedzictwo księciu Karolowi Emanuelowi I, pozostawiając sobie na dożywotnie użytkowanie zamek Racconigi. W 1625 roku także zamek stał się własnością książąt. Dobra gałęzi Sabaudzkiej-Racconigi zostały przeznaczone dla książąt Carignano, kolejnej młodszej gałęzi domu Sabaudzkiego.
| Ludwik I ok. 1390–1459 senior Racconigi, Migliabruna, Pancalieri, Castel Raniero i Cavour | Alicja Montbel zm.1464 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Amato Seyssel zm. 1466 hrabia La Chambre, wicehraba Maurienne | Maria zm. 1471 | Łucja | Conreno Roero Asti senior Calosso | Barbara | Galeazzo Saluzzo współsenior Mulazzano i Farigliano | Alicja | Innocenty Fieschi zm. 1492 senior Masserano | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Katarzyna Seyssel | Franciszek zm. przed 1503 senior Racconigi, Migliabruna z ½ Pancalieri i Castel Raniero | kochanka | Franciszka Saluzzo | Ludwik zm. przed 1503 senior Osasio i Cavour z ½ Pancalieri i Castel Raniero | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Maria | Klaudiusz 1521 senior Racconigi, Migliabruna i Castel Raniero | Hipolita Borromeo zm. 1527 | Hannibal | Bernard zm. 1497 | Jolanta Valperga | Jan Franciszek zm. 1538 senior Osasio, Cavour i ½ Pancalieri | Antoni Ludwik -po 1503 | Jan Chrzciciel -po 1503 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Goffredo San Martino senior Rivarolo | Bernard I 1526 senior Racconigi, Migliabruna i Castel Raniero | Jolanta Adorno 1521 | Antoni Ludwik 1552 senior Cavour | kochanka | Lionetta zm. 1538 | Żaklina Montbel | Leonetta Vilanova | kochanka | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Goffredo Sabaudzki | Joanna Ponteves 1555 | Julian po 1522 | Aleramo Valperga senior Cercenasco | Beatrycze 1602 | Jakub 1538 | Ludwik 1538 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Manfred Saluzzo 1450–1510 senior Cardè | Florimonda Costa -po 1553 | Karol Manfred zm. 1577 hrabia Luserny | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Ludwik II -po 1570 senior Racconigi, Migliabruna i Castel Raniero | Paula Costa Trinita | Filip zm. 1581 senior Racconigi, Migliabruna i Castel Raniero, hrabia Pancalieri, markiz Tegerone | Nida Nucetti[2] lub ? Noceti[1] kochanka | Klaudiusz - po 1579 hrabia Pancalieri, senior Cavour i Casselle | Maria Gondi | Karol - po 1578 | Franciszek zm. 1544 | Małgorzata Bolleris zm. 1589 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Weronika[2] lub Małgorzata[1] legitimizowana | Klemens Vivalda - po 1605 baron Mombarcano | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Jolanta | Oktawian Henryk hrabia Cremieu | Amadeusz Ludwik zm. 1571 | Bona | Klaudiusz Challant 1590 baron Fenis, Saint-Vincent i Villarsel | Luiza | Isnardo Roero hrabia Sanfre | Jan Chrzciciel 1549–1585 markiz Tegerone, la Cluse | Bendykta Spinola markiza Garressio | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Bernard II zm. 1605 hrabia Racconigi i Pancalieri | Izabela Grillet Pommier, zm. 1625 markiza la Cluse | Franciszek zm. 1571 | Filibert zm. 1585 | Oktawia Solari Moretta | Klaudia zm. 1617 | Besso I książę Ferrero-Fieschi, markiz Masserano | Oktawia | Jan Franciszek Provana zm. 1589 hrabia Beinette, senior Faule i Leyni | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
