Loading AI tools
brytyjski muzyk Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ringo Starr, właśc. sir Richard Starkey (ur. 7 lipca 1940 w Liverpoolu) – brytyjski muzyk, piosenkarz, autor tekstów i aktor.
 Ringo Starr (2019) | |
| Imię i nazwisko |
Richard Starkey[1] |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Instrumenty |
Perkusja, pianino, gitara, instrumenty perkusyjne, gitara basowa. |
| Gatunki | |
| Zawód |
Muzyk, wokalista, autor tekstów, aktor, piosenkarz |
| Aktywność |
od 1957 |
| Wydawnictwo |
Parlophone, Capitol, EMI, Apple, Vee-Jay, Hip-O Records, Universal Music, Polydor, Atlantic, RCA, Private, Mercury, Koch, CNR |
| Powiązania |
The Beatles, Rory Storm and The Hurricanes, Ringo Starr and his All Starr Band, The Plastic Ono Band |
| Odznaczenia | |
   | |
 | |
| Strona internetowa | |
Osiągnął międzynarodową sławę w latach 60. jako perkusista zespołu The Beatles[3]. Od czasu do czasu śpiewał wokale z grupą, zwykle w jednej piosence na każdym albumie, w tym „Yellow Submarine” (1966), „With a Little Help from My Friends” (1967) i ich cover „Act Naturally” (1965). Napisał i zaśpiewał piosenki Beatlesów – „Don’t Pass Me By” (1968) i „Octopus’s Garden” (1969), a także jest uznawany za współautora innych[4].
W 1999 został wprowadzony do Galerii Sław „Modern Drummer”[5]. W 2011 czytelnicy „Rolling Stone” nazwali go piątym największym perkusistą wszech czasów. Był dwukrotnie wprowadzany do Rock and Roll Hall of Fame, w 1988 jako Beatles i w 2015 jako artysta solowy. W 2018 został odznaczony Odznaką Rycerza Kawalera za zasługi dla muzyki[6]. W 2007 został sklasyfikowany na 26. miejscu listy 50 najlepszych perkusistów rockowych według witryny internetowej Stylus Magazine[7]. W 2020 był wymieniany jako najbogatszy perkusista na świecie, z majątkiem netto 350 mln dolarów[8].
Urodził się i dorastał w robotniczej dzielnicy Dingle w Liverpoolu jako syn barmanki Elise Gleave i piekarza Richarda Starkeya[9][10]. Jego ojciec rozwiódł się z żoną w trzy lata po urodzeniu syna. Jego matka ponownie wyszła za mąż, za malarza pokojowego Harry’ego Gravesa[11]. Młody Richie był chorowity, stąd wiele czasu spędzał w szpitalach na skutek komplikacji po przeziębieniach czy innych chorobach i opuszczał zajęcia szkolne.
Jako młody chłopak uczył się stepowania[12]. Interesował się także muzyką skifflową, dlatego w 1957 został perkusistą zespołu Ed Clayton Skiffle Group[13]. Następnie grał w The Darktown Skiffle Group, po czym przez kolejne trzy lata występował w zespole The Raving Texans, który później przekształcił się w The Rory Storm and Hurricanes[14].
W 1960 po raz pierwszy spotkał się z Beatlesami w Hamburgu. Kilka razy zastąpił ich perkusistę Pete’a Besta podczas sesji nagraniowych, a gdy w 1962 muzycy postanowili zmienić perkusistę, wybór padł właśnie na niego[15].
W zespole The Beatles był nie tylko osobą akompaniującą pozostałym, ale także prowadzącą muzyków. Kiedyś John Lennon powiedział o nim, że jest „sercem” zespołu, a George Harrison spytany o grę w zespole bez Ringa, odpowiedział, że byłoby to jak „jazda samochodem z trzema kołami”.
Podczas kariery w zespole Lennon i McCartney, z reguły, starali się pisać przynajmniej jedną piosenkę na każdym albumie, dopasowaną do dość ograniczonych możliwości głosowych Starra. Tak było m.in. z „With a Little Help from My Friends” czy „Yellow Submarine”. Starr napisał też kilka własnych utworów, które znalazły się w repertuarze zespołu, np. „Don't Pass Me By” i „Octopus's Garden”.
W 1967, jeszcze przed ostatecznym rozpadem The Beatles, założył firmę budowlaną i sprzedającą domki jednorodzinne[16].
W 1967 zagrał Emmanuela w filmie Christiana Marquanda Candy (1968)[16], a za swoją rolę zdobył uznanie krytyków[17]. W 1969 zagrał w komedii satyrycznej Christian Czarodziej[18].
Po 1970 kontynuował karierą muzyczną. Wydał kilkanaście albumów muzycznych, m.in. debiutancki Sentimental Journey (1970)[12], Beaucoups of Blues (1970)[19] czy Ringo (1973), który okazał się jego największym sukcesem, ale nigdy nie osiągnął pierwszego miejsca na żadnej liście przebojów – w USA był drugi, a w Wielkiej Brytanii siódmy. Największymi hitami singlowymi Starra okazały się piosenki: „Back off Boogaloo”, „Photograph” i „You're Sixteen”, które dotarły do pierwszego miejsca na amerykańskich listach przebojów.
Udzielał się także jako muzyk sesyjny na płytach swoich kolegów z zespołu The Beatles – George’a Harrisona (All Things Must Pass, Somewhere in England), Johna Lennona (John Lennon/Plastic Ono Band) i Paula McCartneya (Tug Of War, Pipes of Peace, Give My Regards To Broad Street i Flaming Pie).
,_Hollywood_Boulevard,_Ringo_Starr_--_2012_--_4992.jpg)
Od 1989 koncertuje wraz ze swoją supergrupą Ringo Starr and His All-Starr Band. W 2002 został wprowadzony do Percussive Hall of Fame.
15 czerwca 2011 jako pierwszy były muzyk The Beatles wystąpił w Warszawie na koncercie zespołu Ringo Starr and His All-Starr Band w Sali Kongresowej. Wykonał m.in. The Other Side of Liverpool i Peace Dream z płyty Y Not oraz sześć piosenek śpiewanych przez niego w czasach The Beatles: I Wanna Be Your Man, Honey Don't, Yellow Submarine, Boys, Act Naturally i With a Little Help from My Friends.
30 grudnia 2017 „The London Gazette” doniosła, że intencją królowej Elżbiety II jest uhonorowanie muzyka Odznaką Rycerza Kawalera i nadanie tytułu szlacheckiego za jego muzyczne dokonania[20]. 20 marca 2018 w Pałacu Buckingham uroczystego aktu nadania szlachectwa w imieniu królowej dokonał książę Wilhelm[21].
W 1962 poznał asystentkę fryzjera Maureen Cox, którą poślubił 11 lutego 1965[11][22]. Mają dwóch synów: Zaka (ur. 13 września 1965) i Jasona (ur. 19 sierpnia 1967) oraz córkę Lee (ur. 17 listopada 1970)[11]. 17 lipca 1975 doszło do rozwodu[11]. Cox zmarła 30 listopada 1994 na raka[11].
Na planie komedii Jaskiniowiec (Caveman, 1981) poznał aktorkę Barbarę Bach, znana m.in. z roli dziewczyny Jamesa Bonda w filmie Szpieg, który mnie kochał, którą poślubił 27 kwietnia 1981. Razem pojawili się także w 11-minutowym filmie muzycznym fantasy Chłodnik (The Cooler, 1982), melodramacie telewizyjnym NBC Księżniczka Daisy (Princess Daisy, 1983) i dramacie muzycznym Paula McCartneya Give My Regards to Broad Street (1984)[23].
| Rok | Tytuł | Rola | Reżyser |
|---|---|---|---|
| 1964 | Noc po ciężkim dniu (A Hard Day’s Night)[25] | Ringo | Richard Lester |
| 1965 | Na pomoc! (Help!)[26] | ||
| 1967 | Magical Mystery Tour (TV)[27] | Richard B. Starkey / rozmowny mag | Bernard Knowles The Beatles |
| 1968 | Żółta łódź podwodna (Yellow Submarine)[28] | Ringo | George Dunning |
| Candy[29] | Emmanuel | Christian Marquand | |
| 1969 | Christian czarodziej (The Magic Christian)[30] | młody Grand | Joseph McGrath |
| 1971 | The Point[31] | narrator / ojciec (głos) | Fred Wolf |
| Dwieście moteli (200 Motels)[32] | krasnolud Larry / Frank Zappa | Tony Palmer Frank Zappa | |
| 1973 | That’ll Be the Day[33] | Mike | Claude Whatham |
| Son of Dracula[34] | Merlin | Freddie Francis | |
| 1975 | Lisztomania[35] | papież | Ken Russell |
| 1977 | Sekstet (Sextette)[36] | Laslo Karolny | Ken Hughes |
| 1981 | Jaskiniowiec (Caveman)[37] | Atouk | Carl Gottlieb |
| 1983 | Księżniczka Daisy (Princess Daisy, TV)[38] | Robin Valerian | Waris Hussein |
| 1984 | Pozdrowienia dla Broad Street (Give My Regards to Broad Street)[39] | Ringo | Peter Webb |
| Tomek i przyjaciele (Thomas and Friends, serial TV) | narrator (serie 1–2; głos) | David Mitton | |
| 1985 | Alicja w Krainie Czarów (Alice in Wonderland, TV)[40] | Nibyżółw | Harry Harris |
| 2012 | Saint Street[41] | Homeless 2 | Rob Diamond |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
