Loading AI tools
amerykański kontradmirał Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Richard Hetherington „Dick” O’Kane (ur. 2 lutego 1911 w Dover w stanie New Hampshire, zm. 16 lutego 1994 w Petalumie) – amerykański kontradmirał (Rear Admiral), podczas II wojny światowej najskuteczniejszy amerykański dowódca okrętu podwodnego, który w okresie dowodzenia USS „Tang” (15 października 1943 – 24 października 1944) w stopniu komandora – zatopił 24 statki japońskie o łącznym tonażu 93.824 BRT[1]. Przed objęciem dowództwa USS „Tang”, służył pod komendą Dudleya „Musha” Mortona, jako pierwszy oficer na najsłynniejszym amerykańskim okręcie podwodnym II wojny światowej – USS „Wahoo”, w rejsach które przyniosły „Wahoo” miano „One-Sub Wolf Pack” („jednookrętowe wilcze stado”). Odznaczony m.in. Medalem Honoru – najwyższym amerykańskim odznaczeniem wojennym. Absolwent United States Naval Academy.
| 24 zwycięstwa | |
 | |
 Rear Admiral | |
| Data i miejsce urodzenia |
2 lutego 1911 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
16 lutego 1994 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1934–1957 |
| Siły zbrojne | |
| Stanowiska |
I oficer USS „Wahoo” |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
                 | |
Zmarł 16 lutego 1994, został pochowany na Cmentarzu Narodowym Arlington. Jego imię nosi niszczyciel USS „O’Kane” (DDG-77).
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
