Rezerwat przyrody Białogóra

Białogóra
	rezerwat florystyczny
Typ	wydmowy
Podtyp	wydm nadmorskich
Państwo	Polska
Województwo	pomorskie
Mezoregion	Wybrzeże Słowińskie
Data utworzenia	1 stycznia 1973
Powierzchnia	211,56 ha
	Położenie na mapie Polski Białogóra
	Położenie na mapie województwa pomorskiego Białogóra
	Położenie na mapie powiatu puckiego Białogóra
	Położenie na mapie gminy Krokowa Białogóra
	54°49′30″N 17°58′36″E
	Multimedia w Wikimedia Commons

Białogóra – florystyczny rezerwat przyrody, który chroni fragmenty nadmorskiego lasu bagiennego oraz boru bażynowego. Lasy otaczają rozległe obniżenia terenu za wydmami, na których wykształciło się unikatowe w skali Polski torfowisko typu atlantyckiego (nawiązujące do wrzosowisk). Na wiosnę i częściowo latem stoi tu woda. Na kwaśnym podłożu występuje wiele rzadkich gatunków roślin typowych dla flory atlantyckiej: sit sztywny, woskownica europejska, wełnianeczka darniowa, wrzosiec bagienny, brzeżyca jednokwiatowa oraz trzy gatunki rosiczki. Rezerwat jest jednym z dwóch miejsc w Polsce, gdzie rośnie ponikło wielołodygowe, inną bardzo rzadką rośliną turzycowatą jest również przygiełka brunatna.

Szybkie fakty Typ, Podtyp ...

Zamknij

Rezerwat obejmuje obszar wydm i obniżeń międzywydmowych o powierzchni 211,56 ha^[1]. Leży w obrębie Nadmorskiego Parku Krajobrazowego^[2].

Rezerwat został ustanowiony w 1973 r. i początkowo zajmował powierzchnię 55,27 ha^[3].

[1]
Rozporządzenie Nr 85/06 Wojewody Pomorskiego z dnia 19 września 2006 r. ws. rezerwatu przyrody „Białogóra” (Dz. Urz. Woj. Pomorskiego z 2006 r. Nr 108 poz. 2229)
[2]
Białogóra. [w:] Nadmorski Park Krajobrazowy [on-line]. Pomorski Zespół Parków Krajobrazowych. [dostęp 2018-05-28].
[3]
Zarządzenia Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 27 października 1972 r. (M.P. z 1972 r. nr 53, poz. 283)

Rezerwat przyrody Białogóra. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2018-05-28].

Zobacz też