AI tools

Renzo Rossellini

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Renzo Rossellini

Renzo Rossellini (ur. 2 lutego 1908 w Rzymie, zm. 13 maja 1982 w Monte Carlo[1][2]) – włoski kompozytor.

Szybkie fakty Data i miejsce urodzenia, Pochodzenie ...
Renzo Rossellini
Thumb
Data i miejsce urodzenia

2 lutego 1908
Rzym

Pochodzenie

włoskie

Data i miejsce śmierci

13 maja 1982
Monte Carlo

Gatunki

muzyka poważna, muzyka filmowa

Zawód

kompozytor

Zamknij

Życiorys

Młodszy brat reżysera Roberto Rosselliniego[3]. Studiował w Rzymie u Giacomo Setacciolego i Giacinto Sallustio (kompozycja) oraz Bernardino Molinariego (dyrygentura)[1][2]. Od 1934 do 1935 roku był dyrektorem Liceo Musicale w Varese[1]. W latach 1940–1942 był wicedyrektorem i wykładowcą kompozycji w konserwatorium w Pesaro[1][3]. Od 1972 do 1976 roku był dyrektorem artystycznym teatru operowego w Monte Carlo[1]. Członek Akademii Muzycznej św. Cecylii w Rzymie i Accademia Nazionale Luigi Cherubini we Florencji[1].

Opublikował prace Polemica musicale (Mediolan 1962), Pagine di un musicista (Bolonia 1964), Addio del passato (Mediolan 1968) i Lettere d’amore (Bolonia 1977)[1][2].

Twórczość

Był przedstawicielem nurtu neoromantycznego, występował przeciwko modernistycznym trendom w muzyce, odrzucając poszukiwania nowych środków wyrazowych i warsztatowych[1]. W latach 40. i 50. napisał wiele ścieżek dźwiękowych do filmów neorealistycznych, stąd też jego muzyka niekiedy nazywana była „neorealistyczną”[1].

Kompozycje

Podsumowanie
Perspektywa

(na podstawie materiałów źródłowych)[1][2][3]

Utwory orkiestrowe

  • Suite in 3 tempi (1931)
  • Hoggar (1932)
  • Ditirambe a Dioniso (1934)
  • Canto di palude (1936)
  • Stampe della vecchia Roma (1937)
  • Canti della terra del nord (1943)
  • Stormelli della Roma basa (1946)
  • Canzoni della Roma alta (1948)
  • Ut unum sint (1963)
  • Ore trisiti e serene (1964)

Utwory kameralne

  • Trio fortepianowe (1935)
  • Aria dell’Ottocento na skrzypce i fortepian (1941)

Utwory wokalno-instrumentalne

  • Roma cristiana na chór i orkiestrę (1940)
  • oratorium La suora degli emigranti (1947)
  • oratorium Santa Caterina da Siena (1947)
  • Prière de St François na chór i orkiestrę (1974)

Opery

  • Alcassino e Nicoletta (1928–1930)
  • La guerra (wyst. Rzym 1956)
  • Il voritce (wyst. Neapol 1958)
  • opera telewizyjna Le campane (wyk. RAI 1959, wyst. Kair 1960)
  • Uno sguardo del ponte (wyst. Rzym 1961)
  • L’Avventuriere (wyst. Monte Carlo 1968)
  • La reine morte (wyst. Monte Carlo 1973)

Balety

  • La danze di Dassine (wyst. San Remo 1935)
  • Poemetti pagani (wyst. Monte Carlo 1963)
  • Il Ragazzo e la sua ombra (wyst. Wenecja 1966)

Muzyka filmowa

  • L’antenato, reż. Guido Brignone (1936)
  • Il signor Max, reż. Mario Camerini (1937)
  • La nave bianca, reż. Roberto Rossellini (1942)
  • I bambini ci guardano, reż Vittorio De Sica (1943)
  • Roma, città aperta, reż. Roberto Rossellini (1945)
  • Paisà, reż. Roberto Rossellini (1946)
  • I fratelli Karamazoff, reż. Giacomo Gentilomo (1947)
  • Stromboli, reż. Roberto Rossellini (1950)
  • Europa 51, reż. Roberto Rossellini (1952)
  • Viaggio in Italia, reż. Roberto Rossellini (1954)
  • l segno di Venere, reż. Dino Risi (1955)
  • La ragazza del Palio, reż. Luigi Zampa (1957)
  • Il generale Della Rovere, reż. Roberto Rossellini (1959)
  • Le legioni di Cleopatra, reż. Vittorio Cottafavi (1960)
  • Viva l’Italia!, reż. Roberto Rossellini (1960)
  • Vanina Vanini, reż. Roberto Rossellini (1961)

Przypisy

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.