Relikt glacjalny

Relikt glacjalny (relikt polodowcowy) – organizm (takson) będący pozostałością z okresu lodowcowego. W tym okresie pewne gatunki dokonywały ekspansji na tereny położone bardziej na południe od ich zwykłego miejsca występowania. Niektóre z nich mimo ocieplenia się klimatu nie wyginęły i przetrwały oddzielone barierą geograficzną od pierwotnego obszaru w refugiach o sprzyjających warunkach klimatycznych, np. na terenach górskich, na torfowiskach.

Ten artykuł od 2012-10 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Przykłady reliktów glacjalnych we florze Polski:

brzoza karłowata Betula nana
brzoza niska Betula humilis
dębik ośmiopłatkowy Dryas octopetala
malina moroszka Rubus chamaemorus
wierzba lapońska Salix lapponum
wierzba zielna Salix herbacea
wierzba żyłkowana Salix reticulata
bażyna czarna Empetrum nigrum subsp. nigrum
bażyna obupłciowa Empetrum nigrum subsp. hermafroditum
skalnica śnieżna Saxifraga nivalis
zimoziół północny Linnaea borealis
błotniszek wełnisty Helodium blandowii
szarota drobna Gnaphalium supinum

Przykłady reliktów glacjalnych w faunie Polski:

ryjówka średnia (Sorex caecutiens)
zając bielak (Lepus timidus)
skrzelopływka bagienna (Branchinecta paludosa)
Bathyphantes eumenis (pająk)