Loading AI tools
polska działaczka polityczna Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Regina Danysz-Fleszarowa, ps. Elżbieta, Agnieszka (ur. 28 marca 1888 w Wiszniowie (obecnie Wiśniew)[2], zm. 30 czerwca 1969 w Gdyni[3]) – polska działaczka społeczna i polityk, senator IV kadencji w II RP (1935–1938), współzałożycielka Stronnictwa Demokratycznego, z wykształcenia geograf i geolog.
Regina Fleszarowa (przed 1936) | |
Pełne imię i nazwisko |
Regina Zofia Danysz-Fleszarowa |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
28 marca 1888 |
Data i miejsce śmierci | |
Miejsce spoczynku | |
Zawód, zajęcie |
geograf, geolog |
Narodowość |
polska |
Odznaczenia | |
Urodziła się w rodzinie Piotra[2], dzierżawcy ziemskiego, i Zofii z Zawadzkich[2]. Wczesne dzieciństwo spędziła głównie w Brusowie k. Ryk. Do szkół uczęszczała w Siedlcach, Warszawie i Kijowie[2]. Studiowała na Uniwersytecie Franciszkańskim we Lwowie, następnie w latach 1906–1907 na Uniwersytecie Zuryskim[2], w latach 1907–1910 naukę kontynuowała na Sorbonie, gdzie w 1913 jako pierwsza Polka i jedna z pierwszych Europejek uzyskała doktorat z dziedziny nauk geologicznych. W 1912 podjęła pracę u Eugeniusza Romera.
Postulowała zwiększenie udziału kobiet w życiu publicznym państwa. Wystąpiła m.in. na wiecu kobiet w Piotrkowie Trybunalskim w 1918 r.[4]
Po zakończeniu I wojny światowej zatrudniona m.in. w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego (zajmowała się dokształcaniem nauczycieli), a później również jako bibliotekarz w Państwowym Instytucie Geologicznym. Była redaktorem Bibliografii Geologicznej Polski (Bibliographie Géologique de Pologne). Wykładała geografię w Wolnej Wszechnicy Polskiej. Od 1926 do 1930 pracowała jako redaktor pisma Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego „Ziemia”. Zasiadała w Komisji Geograficznej Polskiej Akademii Umiejętności[2].
W 1935 została mianowana przez prezydenta Mościckiego senatorem IV kadencji, którym pozostała do 1938. Krytyczna wobec autorytarnych prądów dominujących w OZN zaangażowała się w 1937 w tworzenie klubów demokratycznych. Od wiosny 1939 należała do Stronnictwa Demokratycznego. Pozostawała członkiem jego najwyższych władz. Była kandydatką wspólnej listy PPS i SD na radną Warszawy w wyborach samorządowych 1938.
W czasie II wojny światowej związana z podziemiem. Pozostawała członkiem SD, znajdowała się w kręgu grupy popierającej działania rządu emigracyjnego w Londynie („Prostokąt”). Pomagała ukrywać się i przechodzić na „aryjską stronę” warszawskim Żydom. Przed wybuchem powstania wyjechała z Warszawy.
W 1944 w Lublinie nawiązała kontakt z przedstawicielami PKWN, od połowy października 1944 rozpoczęła pracę w Ministerstwie Oświaty jako kierownik Wydziału Bibliotek. Od maja 1945 w Biurze Spraw Kongresowych MSZ, uczestniczyła w konferencjach pokojowych (Paryż, Praga, Poczdam, Moskwa). Na konferencji w Poczdamie, jako kartograf, brała udział w wytyczaniu polskiej granicy zachodniej. W 1945 współorganizowała Ligę Kobiet, w latach 1945–1946 była członkinią władz Stronnictwa Demokratycznego, w latach 1945–1948 radną m. st. Warszawy, pracowała w Muzeum Ziemi PAN w Warszawie, stworzyła bibliografię obejmującą 200 lat dziejów nauk o Ziemi w Polsce. Pod koniec lat 50. przeszła na emeryturę[5].
W 1913 wzięła ślub z oficerem Albinem Fleszarem (1888–1916). Mieli syna Mieczysława (1915–1973). Jego ojcem chrzestnym został Leopold Lis-Kula.
Zmarła podczas urlopu w Gdyni[3]. Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera T-1-8)[6].
Była encyklopedystką. Została wymieniona w gronie 180 edytorów pięciotomowej Ilustrowanej encyklopedii Trzaski, Everta i Michalskiego, gdzie napisała hasła o tematyce geograficznej[11] . Napisała:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.