Ratusz w Rzeszowie
budynek Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ratusz w Rzeszowie – zabytkowy[2] ratusz w Rzeszowie.
| nr rej. A-1040 z 31 grudnia 1993 r.[1] | |
 Ratusz w Rzeszowie w 2016 r., widok od północnego wschodu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Typ budynku | |
| Styl architektoniczny | |
| Kondygnacje |
3 |
| Powierzchnia użytkowa |
989,84 m² |
| Ukończenie budowy |
1591 |
| Ważniejsze przebudowy |
ok. 1730, ok. 1820, 1867–1884, 1895–1898, 1993–1996 |
| Zniszczono |
1657 |
| Odbudowano |
druga połowa XVII w. |
Położenie na mapie Rzeszowa  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
| 50°02′14,28″N 22°00′14,42″E | |
Budynek o neogotyckich i neorenesansowych cechach stylowych, znajdujący się na Rynku. Siedziba Urzędu Miasta Rzeszowa[3].
Historia
Podsumowanie
Perspektywa
Pierwsza wzmianka o ratuszu w Rzeszowie pochodzi z aktu lokacyjnego miasta, wystawionego w 1427 r. przez Piotra Lunaka z Wiśnicza i Stoigniewa z Szumska. Budowla ta była drewniana i podpiwniczona[4][5], spłonęła w 1576 r. w wielkim pożarze miasta[6].
Przed 1591 r., na polecenie Mikołaja Spytka Ligęzy, wybudowano nowy, murowany ratusz z gankiem, przedsionkiem oraz wieżą, który został zniszczony podczas najazdu księcia Jerzego II Rakoczego w 1657 r.[4][5] Budynek odbudowano w drugiej połowie XVII w. jako obiekt dwukondygnacyjny z dachem czterospadowym[5], a ok. 1730 r. pod nadzorem Karola Henryka Wiedemanna przebudowano i wyremontowano[5][4]. Prawdopodobnie ok. 1820 r. Johan Burgaller ponownie przebudował ratusz (wówczas budynek o cechach stylowych skromnego klasycyzmu), a kolejny większy remont odbył się w latach 1867–1884[5].
W latach 1895–1898 ratusz przebudowano według projektu Franciszka Skowrona. Nadano mu neogotycki i neorenesansowy wygląd, dobudowano drugie piętro oraz, według projektu Kazimierza Hołubowicza, ukształtowano na nowo wnętrza[6].
Podczas II wojny światowej obiekt zdewastowano. W latach 1993–1996 przeprowadzono remont, modernizację i rekonstrukcję budowli[4].
Siedmiokrotnie w ciągu doby z ratusza rozbrzmiewa hejnał miasta, skomponowany przez Tomasza Stańkę[7].
Architektura
Budynek został wzniesiony z cegły, jest trzykondygnacyjny i częściowo podpiwniczony (mury piwnic kamienne). Skonstruowany został na planie prostokąta[5], jego ściany otynkowano[8].
Elewacje budynku są zróżnicowane, z oknami różnej wielkości, o różnych kształtach[5]. Elewacja północna jest dziesięcioosiowa, z nieznacznym trzyosiowym ryzalitem zwieńczonym trójkątnym szczytem. W ryzalicie znajduje się główne wejście do budynku, po obu stronach którego znajdują się balkony. Elewacja południowa jest również dziesięcioosiowa, z trzyosiowym ryzalitem, który, kryty trójspadowym dachem, po obu stronach zwieńczony jest ośmiobocznymi wieżyczkami. Elewacje zachodnia i wschodnia są trzyosiowe, zwieńczone trójkątnymi szczytami. Elewacja wschodnia z podcieniem na filarach z kamiennych bloków piaskowcowych, nad którym znajduje się balkon[8].
Wewnątrz obiektu pomieszczenia nakryte są sklepieniami krzyżowymi, żaglastymi i kolebkowymi. Piwnice sklepione kolebkowo[8].
Dach budynku jest wielospadowy, kryty dachówką ceramiczną[5].
Powierzchnia użytkowa obiektu wynosi 989,84 m², kubatura liczy 7228 m³[8].
Herb Rzeszowa na elewacji
Elewacja południowa
Ratusz w 1903
_(cropped).jpg)
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.