Ratusz w Buczaczu

Ratusz w Buczaczu – ratusz w Buczaczu, jeden z najznakomitszych przykładów świeckiej architektury rokokowej w I Rzeczypospolitej.

Ratusz w Buczaczu

Ratusz w Buczaczu
Państwo	Ukraina
Obwód	tarnopolski
Miejscowość	Buczacz
Adres	pl. Wolności Buczacz
Typ budynku	ratusz
Styl architektoniczny	rokoko
Architekt	Bernard Meretyn
Kondygnacje	2
Rozpoczęcie budowy	1750
Ukończenie budowy	1751
Ważniejsze przebudowy	XX w.
Pierwszy właściciel	władze miasta
Położenie na mapie Buczacza Ratusz w Buczaczu
Położenie na mapie Ukrainy Ratusz w Buczaczu
Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego Ratusz w Buczaczu
49°03′44,57″N 25°23′41,35″E

Galeria: ratusz, Mikołaj B. Potocki

Ratusz w 2006

Stare zdjęcie ratusza

Mikołaj Bazyli Potocki

Historia

Ratusz został zbudowany w latach 1750–1751 z fundacji starosty kaniowskiego Mikołaja Bazylego Potockiego według projektu Bernarda Meretyna. Bogatą dekorację rzeźbiarską wykonał warsztat twórcy lwowskiej rzeźby rokokowej Johanna Georga Pinsla.

29 lipca 1865 ratusz częściowo strawił pożar. Przepadła wówczas część rzeźb.

Krótko przed 1914 ratusz został odrestaurowany^[1].

W 1920 budynek ratusza został przekazany miejscowym kupcom na cele handlowe.

W czasach komunistycznych budynek uległ poważnemu zniszczeniu oraz ogólnej dewastacji wnętrz. Jednocześnie budynek przebudowano nakrywając wieżę bizantyjską kopułą.

30 grudnia w 1982 w ratuszu urządzono rejonowy muzeum historyczno-krajoznawcze.

Architektura

Zwarty blok piętrowego budynku opinają w narożach pilastry a górną kondygnację wieńczy wydatny gzyms zamknięty balustradą z rzeźbami w narożnikach. Fasada główna została podkreślona przez zgęszczony rytm pilastrów i zwieńczona wyniosłym, bogato ornamentowanym szczytem z kartuszem herbowym Potockich. Ratusz pierwotnie zdobiło dwanaście rzeźb Pinzla przedstawiających prace Herkulesa, obecnie jest ich cztery; wszystkie uszkodzone. Ściany budynku zostały podzielone pilastrami z ozdobnymi głowicami. Parter tworzy dwanaście pomieszczeń przekrytych sklepieniami krzyżowymi.

Akcentem wysokościowym ratusza jest dwukondygnacyjna wieża, wysoka na 35 m. Jej dolna kondygnacja została zwieńczona balustradą a górna, nieco węższa – ozdobiona zegarowymi okulusami i ustawionymi w narożach wazonami. Wieżę wieńczy kopuła z wiatrowskazem.

Przy całym bogactwie rozczłonkowania budowla ratusza uderza zwartością i pewnego rodzaju płaskością.

Inne

Zdjęcie ratusza pomiewszczone jest na okładce książki Marka A. Koprowskiego „Podolskie klejnoty”^[2]