Rajdowe Mistrzostwa Świata 1993

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Rajdowe Mistrzostwa Świata 1993

Rajdowe Mistrzostwa Świata w roku 1993 były 21 sezonem Rajdowych Mistrzostwach Świata FIA. Sezon składał się z 13 rajdów. Mistrzem świata kierowców rajdowych w roku 1993 został fiński kierowca Juha Kankkunen startujący samochodem Toyota Celica Turbo 4WD, wyprzedził on dwóch francuskich kierowców François Delecoura i Didiera Auriola. Tytuł konstruktorów wygrała Toyota przed Fordem i Subaru.

Szybkie fakty Liczba rajdów, Pierwsza runda ...
Sezon 1993
Rajdowych mistrzostw świata
Thumb
Liczba rajdów

13

Pierwsza runda

Rajd Monte Carlo

Ostatnia runda

Rajd Wielkiej Brytanii

Mistrzowie
Kierowcy

Juha Kankkunen

Konstruktorzy

Toyota

Poprzedni sezonNastępny sezon
Zamknij
Thumb
Samochód rajdowy Toyota Celica Turbo 4WD, którym fiński kierowca Juha Kankkunen zdobył mistrzostwo świata w roku 1993.

Kalendarz

W sezonie 1993 kalendarz mistrzostw świata składał się z trzynastu rajdów, było to o jeden mniej niż w rok wcześniej, zabrakło w nim Rajdu Wybrzeża Kości Słoniowej.

Więcej informacji Runda, Data ...
Runda Data Nazwa rajdu Zwycięzca Wyniki
1 21–27 styczniaMonako 61. Rajd Monte Carlo Francja Didier Auriol Wyniki
2 12-14 lutegoSzwecja 42. Rajd Szwecji Szwecja Mats Jonsson Wyniki
3 3-6 marcaPortugalia 27. Rajd Portugalii Francja François Delecour Wyniki
4 8-12 kwietniaKenia 41. Rajd Safari Finlandia Juha Kankkunen Wyniki
5 2–4 majaFrancja 37. Rajd Francji Francja François Delecour Wyniki
6 30 maja-1 czerwcaGrecja 40. Rajd Grecji Włochy Miki Biasion Wyniki
7 14-17 lipcaArgentyna 13. Rajd Argentyny Finlandia Juha Kankkunen Wyniki
8 5-8 sierpniaNowa Zelandia 23. Rajd Nowej Zelandii Wielka Brytania Colin McRae Wyniki
9 27–29 sierpniaFinlandia 43. Rajd Finlandii Finlandia Juha Kankkunen Wyniki
10 18–21 wrześniaAustralia 6. Rajd Australii Finlandia Juha Kankkunen Wyniki
11 11–13 październikaWłochy 35. Rajd San Remo Włochy Gianfranco Cunico Wyniki
12 2–4 listopadaHiszpania 29. Rajd Hiszpanii Francja François Delecour Wyniki
13 21–24 listopadaWielka Brytania 49. Rajd Wielkiej Brytanii Finlandia Juha Kankkunen Wyniki
Zamknij

Zespoły i kierowcy

Więcej informacji Zespół, Producent ...
Zespół Producent Samochód Opony Kierowca Rundy
Włochy Jolly Club Lancia Delta HF Integrale M
P
Hiszpania Carlos Sainz 1, 3, 5–8, 10–12
Włochy Andrea Aghini 1, 3, 5–6, 11
Urugwaj Gustavo Trelles 6–8, 12
Argentyna Jorge Recalde 6
Włochy Dario Cerrato 11
Wielka Brytania Ford Motor Co Ford Escort RS Cosworth M Włochy Miki Biasion 1, 3, 5–8, 10–12
Francja François Delecour 1, 3, 5–6, 8, 10–13
Szwecja Mikael Ericsson 2
Finlandia Sebastian Lindholm 2, 9, 13
Wielka Brytania Malcolm Wilson 2, 9, 13
Portugalia Fernando Peres 3
Argentyna Carlos Menem 7
Włochy Gianfranco Cunico 11
Belgia Patrick Snijers 11
Wielka Brytania Robbie Head 13
Japonia Toyota Castrol Team Toyota Celica Turbo 4WD
Celica GT-Four ST165
M Francja Didier Auriol 1–2, 5–10, 12–13
Finlandia Juha Kankkunen 1–2, 4, 6–10, 12–13
Szwecja Mats Jonsson 2, 13
Szwecja Tomas Jansson 2
Finlandia Markku Alén 4
Kenia Ian Duncan 4
Japonia Yasuhiro Iwase 4
Francja François Chatriot 5
Francja Yves Loubet 5
Finlandia Hannu Mikkola 9
Australia Neal Bates 10
Japonia Mitsubishi Ralliart Europe Mitsubishi Lancer Evo I
Galant VR-4
M Niemcy Armin Schwarz 1, 3, 6, 9, 13
Szwecja Kenneth Eriksson 1, 3, 6, 9, 13
Finlandia Jarmo Kytölehto 2, 9
Szwecja Kenneth Bäcklund 2
Japonia Kenjiro Shinozuka 4
Australia Ross Dunkerton 8, 10
Japonia 555 Subaru World Rally Team Subaru Legacy RS
Impreza 555
Vivio Sedan 4WD
M
P
Wielka Brytania Colin McRae 2–6, 8, 10, 13
Finlandia Hannu Mikkola 2
Szwecja Per Eklund 2
Finlandia Markku Alén 3, 9
Kenia Patrick Njiru 4
Japonia Masashi Ishida 4
Finlandia Ari Vatanen 6, 8–10, 13
Nowa Zelandia Peter Bourne 8, 10
Włochy Piero Liatti 11
Wielka Brytania Richard Burns 13
Wielka Brytania Alister McRae 13
Wielka Brytania Motor Sport Developments Opel Calibra Turbo 4x4 P Szwecja Stig Blomqvist 2
Holandia Erwin Doctor 12
Włochy Astra Racing Lancia Delta HF Integrale M Finlandia Tommi Makinen 2, 6, 9
Włochy Alex Fiorio 3, 6, 11–12
Argentyna Jorge Recalde 3
Niemcy Audi Sport Audi Audi Coupé S2 M
P
Austria Sepp Haider 2, 8, 10
Austria Rudi Stohl 4, 6–7
Francja Société Diac Renault Clio Williams M Francja Alain Oreille 5
Francja Jean Ragnotti 5
Francja Serge Jordan 5
Zamknij

Wyniki[1][2]

Podsumowanie
Perspektywa

Klasyfikacja zespołowa

W sezonie 1993 system punktacji producentów składał się z dwóch grup punktacji, które do siebie dodawano. Wpierw punkty dla producenta zdobywał najwyżej sklasyfikowany samochód danej marki według klucza:

Więcej informacji Pozycja, 1º ...
Pozycja 10º
Punkty 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1
Zamknij

Dodatkowe punkty były przyznawane dla najwyżej sklasyfikowanego samochodu danej marki za zajęcie miejsca od pierwszego do ósmego w swojej grupie, pod warunkiem, że dany zespół znalazł się w pierwszej dziesiątce w klasyfikacji generalnej, według klucza:

Więcej informacji Pozycja, 1º ...
Pozycja
Punkty 8 7 6 5 4 3 2 1
Zamknij

Do klasyfikacji końcowej sezonu było branych osiem najlepszych występów. Wyniki rajdów nie brane pod uwagę w końcowej klasyfikacji ujęto w nawiasach. W tym roku po raz pierwszy, wszystkie rundy liczyły się do końcowej klasyfikacji. Zmianą był to, iż zespoły musiały na 30 dni przed każdym rajdem nominować zawodników, którzy będą dla niego zdobywać punkty[3][4].

Więcej informacji Numer, Zespół ...
Numer Zespół MCO
Monako
SWE
Szwecja
PRT
Portugalia
KEN
Kenia
FRA
Francja
GRE
Grecja
ARG
Argentyna
NZL
Nowa Zelandia
FIN
Finlandia
AUS
Australia
ITA
Włochy
ESP
Hiszpania
GBR
Wielka Brytania
Punkty
1 Japonia Toyota 2020-201720(14)202020 157
2 Wielka Brytania Ford 172020201717(14)2014 145
3 Japonia Subaru 1412102017171210 112
4 Japonia Mitsubishi 12111014101217 86
5 Włochy Lancia 1412171212-8 75
Zamknij

Klasyfikacja kierowców

Do klasyfikacji mistrza świata kierowców w sezonie 1993 zaliczane było pierwszych dziesięć miejsc zajętych w rajdzie i punktowane one były według zasady:

Więcej informacji Pozycja, 1º ...
Pozycja 10º
Punkty 20 15 12 10 8 6 4 3 2 1
Zamknij

Do końcowego wyniku liczone było osiem najlepszych startów[3]. Nieliczone rajdy ujęto w nawiasach.

Więcej informacji Numer, Kierowca ...
Numer Kierowca MCO
Monako
SWE
Szwecja
PRT
Portugalia
KEN
Kenia
FRA
Francja
GRE
Grecja
ARG
Argentyna
NZL
Nowa Zelandia
FIN
Finlandia
AUS
Australia
ITA
Włochy
ESP
Hiszpania
GBR
Wielka Brytania
Punkty
1 Finlandia Juha Kankkunen (8)152020820201220 135
2 Francja François Delecour 15202015122010 112
3 Francja Didier Auriol 2015121212156 92
4 Włochy Miki Biasion 12154201510 76
5 Wielka Brytania Colin McRae 1248206 50
6 Szwecja Kenneth Eriksson 108815 41
7 Finlandia Ari Vatanen 15158 38
8 Hiszpania Carlos Sainz 101510- 35
9 Urugwaj Gustavo Trelles 81046 28
10 Finlandia Tommi Mäkinen 10610 26
11 Finlandia Markku Alén 1015 25
12 Niemcy Armin Schwarz 61223 23
13 Szwecja Mats Jonsson 202 22
14 Włochy Andrea Aghini 1210 22
15 Włochy Gianfranco Cunico 20 20
16 Włochy Alex Fiorio 648 18
17 Belgia Bruno Thiry 3184 16
18 Belgia Patrick Snijers 15 15
19= Kenia Ian Duncan 12 12
19= Francja François Chatriot 12 12
19= Włochy Gilberto Pianezzola 12 12
19= Wielka Brytania Malcolm Wilson 12 12
23 Austria Sepp Haider 48 12
24= Japonia Yasuhiro Iwase 10 10
24= Australia Ross Dunkerton 10 10
24= Włochy Piero Liatti 10 10
27= Szwecja Björn Johansson 8 8
27= Kenia Guy Jack 8 8
27= Argentyna Carlos Menem 8 8
30 Austria Rudi Stohl 34 7
31= Szwecja Per Eklund 6 6
31= Kenia Ashok Pattni 6 6
31= Francja Bernard Béguin 6 6
31= Zjednoczone Emiraty Arabskie Mohammed Bin Sulayem 6 6
31= Nowa Zelandia Peter 'Possum' Bourne 6 6
31= Finlandia Sebastian Lindholm 6 6
31= Włochy Renato Travaglia 6 6
38= Szwajcaria Olivier Burri 4 4
38= Kenia Marco Brighetti 4 4
38= Finlandia Hannu Mikkola 4 4
38= Australia Ed Ordynski 4 4
38= Włochy Andrea Dallavilla 4 4
38= Wielka Brytania Richard Burns 4 4
44 Włochy Alex Fassina 211 4
45= Szwecja Kenneth Bäcklund 3 3
45= Portugalia Jorge Bica 3 3
45= Francja Jean Ragnotti 3 3
45= Grecja Kóstas Apostolou 3 3
45= Portugalia António Coutinho 3 3
45= Nowa Zelandia Neil Allport 3 3
45= Finlandia Lasse Lampi 3 3
45= Australia Neal Bates 3 3
45= Włochy Angelo Medeghini 3 3
45= Hiszpania Luís Climent 3 3
55= Monako Christophe Spiliotis 2 2
55= Finlandia Jarmo Kytölehto 2 2
55= Kenia Basmat Shamji 2 2
55= Francja Alain Oreille 2 2
55= Grecja Níkos Tsadaris 2 2
55= Argentyna Gabriel Raies 2 2
55= Nowa Zelandia Joe McAndrew 2 2
55= Japonia Kiyoshi Inoue 2 2
55= Belgia Freddy Loix 2 2
55= Hiszpania Mía Bardolet 2 2
65= Francja Jean-Baptiste Serpaggi 1 1
65= Szwecja Per Svan 1 1
65= Austria Manfred Stohl 1 1
65= Włochy Giovanni Manfrinato 1 1
65= Argentyna José Ceccheto 1 1
65= Japonia Yoshio Fujimoto 1 1
65= Finlandia Marcus Grönholm 1 1
65= Australia David Officer 1 1
65= Hiszpania Oriol Gómez 1 1
65= Wielka Brytania Alister McRae 1 1
Zamknij

Puchar kierowców samochodów produkcyjnych PWRC (Grupa N)[5]

Do końcowej klasyfikacji brano pod uwagę osiem najlepszych startów, aby zawodnik mógł być sklasyfikowany co najmniej jeden ze startów musiał odbyć się poza Europą[3].

Więcej informacji Msc., Kierowca ...
Msc. Kierowca  Punkty 
1 Włochy Alesandro Fassina 56
2 Portugalia António Coutinho 28
3 Finlandia Jarmo Kytölehto 23
4 Zjednoczone Emiraty Arabskie Mohammed Bin Sulayem 15
5 Finlandia Juha Hellman 15
Zamknij

Klasyfikacja końcowa producentów w Dwulitrowym Rajdowym Pucharze Świata[6]

Więcej informacji Msc., Producent ...
Msc. Producent Punkty
1 Stany Zjednoczone General Motors Europe 74
2 Czechy Skoda 54
3 Francja Peugeot 38
4 Francja Citroen 26
5 Łada 23
6 Francja Renault 19
7 Japonia Toyota 15
8 Argentyna Renault Argentyna 10
9 Argentyna Fiat Argentyna 8
10 Niemcy Volkswagen 4
Szwecja Saab 4
12 Japonia Nissan 2
Hiszpania SEAT 2
14 Korea Południowa Daihatsu 1
Wartburg 1
Zamknij

Przypisy

Linki zewnętrzne

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.