Remove ads
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rajdowe Mistrzostwa Świata w roku 1991 były 19. sezonem Rajdowych Mistrzostw Świata FIA. Sezon składał się z 14 rajdów. Mistrzem świata kierowców rajdowych w roku 1991 został fiński kierowca Juha Kankkunen startujący samochodem Lancia Delta Integrale 16V, wyprzedził on Hiszpana Carlosa Sainza i Francuza Didiera Auriola. Tytuł konstruktorów wygrała Lancia przed Toyotą i Mitsubishi.
Liczba rajdów |
14 |
---|---|
Pierwsza runda | |
Ostatnia runda | |
Mistrzowie | |
Kierowcy | |
Konstruktorzy | |
Poprzedni sezon • Następny sezon |
W sezonie 1991 kalendarz mistrzostw świata składał się z czternastu rajdów, to o dwa więcej niż w poprzednim sezonie, nowymi w kalendarzu były rajdy Szwecji i Hiszpanii.
Runda | Data | Nazwa rajdu | Zwycięzca | Wyniki |
---|---|---|---|---|
1 | 24–30 stycznia | 59. Rajd Monte Carlo | Carlos Sainz | Wyniki |
2 | 16–18 lutego | 40. Rajd Szwecji | Kenneth Eriksson | Wyniki |
3 | 5–9 marca | 25. Rajd Portugalii | Carlos Sainz | Wyniki |
4 | 27 marca – 1 kwietnia | 39. Rajd Safari | Juha Kankkunen | Wyniki |
5 | 28 kwietnia – 1 maja | 35. Rajd Francji | Carlos Sainz | Wyniki |
6 | 2–5 czerwca | 38. Rajd Grecji | Juha Kankkunen | Wyniki |
7 | 26–30 czerwca | 21. Rajd Nowej Zelandii | Carlos Sainz | Wyniki |
8 | 23–27 lipca | 11. Rajd Argentyny | Carlos Sainz | Wyniki |
9 | 22–25 sierpnia | 41. Rajd Finlandii | Juha Kankkunen | Wyniki |
10 | 20–24 września | 4. Rajd Australii | Juha Kankkunen | Wyniki |
11 | 13–17 października | 33. Rajd San Remo | Didier Auriol | Wyniki |
12 | 27–31 października | 23. Rajd Wybrzeża Kości Słoniowej | Kenjiro Shinozuka | Wyniki |
13 | 10–13 listopada | 27. Rajd Hiszpanii | Armin Schwarz | Wyniki |
14 | 24–27 listopada | 47. Rajd Wielkiej Brytanii | Juha Kankkunen | Wyniki |
Zespół | Producent | Samochód | Opony | Kierowca | Rundy |
---|---|---|---|---|---|
Jolly Club | Lancia | Delta Integrale 16V | M | Didier Auriol | 1–3, 5–11, 14 |
Dario Cerrato | 11 | ||||
Andrea Aghini | 11, 13 | ||||
Gustavo Trelles | 13 | ||||
Toyota Team Europe | Toyota | Celica GT-Four ST165 | P | Carlos Sainz | 1, 3–11, 13–14 |
Armin Schwarz | 1, 3, 5–6, 9–11, 13 | ||||
Marc Duez | 1, 3, 5, 14 | ||||
Mats Jonsson | 2, 9, 14 | ||||
Leif Asterhag | 2 | ||||
Björn Waldegård | 4 | ||||
Mikael Ericsson | 4, 6, 8, 14 | ||||
Mohammed bin Sulayem | 8 | ||||
Neal Bates | 10 | ||||
Renaud Verreydt | 11 | ||||
Martini Lancia | Lancia | Delta HF Integrale 16V | M | Miki Biasion | 1, 3–4, 6, 8, 11, 14 |
Bruno Saby | 1, 5, 14 | ||||
Juha Kankkunen | 1, 3–4, 6–11, 13–14 | ||||
Yves Loubet | 1, 5 | ||||
Jorge Recalde | 4, 8, 10 | ||||
Mitsubishi Ralliart Europe | Mitsubishi | Galant VR-4 | M | Timo Salonen | 1–2, 6, 9–10, 14 |
Kenneth Eriksson | 1–2, 6, 9–10, 14 | ||||
Kenjiro Shinozuka | 4, 12 | ||||
Ross Dunkerton | 7, 10 | ||||
Patrick Tauziac | 12 | ||||
Ford Motor Co | Ford | Sierra RS Cosworth 4x4 | P | Alex Fiorio | 1, 3, 6, 11 |
François Delecour | 1, 3, 5–6, 11, 13–14 | ||||
Malcolm Wilson | 1, 3, 5–6, 11, 14 | ||||
Gwyndaf Evans | 2, 14 | ||||
Bernard Béguin | 5 | ||||
Gianfranco Cunico | 5, 11 | ||||
Ari Vatanen | 9 | ||||
Mía Bardolet | 13 | ||||
Mazda Rally Team Europe | Mazda | 323 GT-X | M | Hannu Mikkola | 1–3, 6, 9, 14 |
Jesús Puras | 1, 3 | ||||
Grégoire de Mévius | 1, 3, 6, 8, 11, 14 | ||||
Ingvar Carlsson | 2, 7, 10 | ||||
Rod Millen | 7, 10 | ||||
Tommi Mäkinen | 9, 14 | ||||
Mikael Sundstöm | 9 | ||||
Subaru Rally Team Europe | Subaru | Legacy RS | M | Markku Alén | 2–3, 6–7, 9, 14 |
François Chatriot | 2–3, 5 | ||||
Ian Duncan | 4 | ||||
Patrick Njiru | 4, 10 | ||||
Peter Bourne | 7, 10 | ||||
Ari Vatanen | 14 | ||||
Colin McRae | 14 | ||||
Nissan Motorsports Europe | Nissan | Sunny GTi-R | D | Stig Blomqvist | 4, 6, 9, 14 |
Mike Kirkland | 4 | ||||
David Llewellin | 4, 6, 9, 14 | ||||
Stratis Hatzipanayiotou | 6 | ||||
Audi Sport | Audi | 90 Quattro | M | Rudi Stohl | 4, 8, 12 |
Patrice Servant | 12 | ||||
Société Diac | Renault | Clio 16S | M | Jean Ragnotti | 5 |
Philippe Bugalski | 5 | ||||
Prodrive BMW | BMW | M3 | P | Patrick Bernardini | 5 |
Frédéric Dor | 5 |
Do klasyfikacji mistrza świata kierowców w sezonie 1991 zaliczane było pierwszych dziesięć miejsc zajętych w rajdzie i punktowane one były według zasady:
Pozycja | 1º | 2º | 3º | 4º | 5º | 6º | 7º | 8º | 9º | 10º |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Punkty | 20 | 15 | 12 | 10 | 8 | 6 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Do końcowego wyniku liczone było dziewięć najlepszych startów, aby zostać mistrzem co najmniej jeden start musiał odbyć się poza Europą[1]. Wyniki rajdów nie liczone w końcowej klasyfikacji ujęto w nawiasach.
|
W sezonie 1991 system punktacji producentów składał się z dwóch grup punktacji, które do siebie dodawano. Wpierw punkty dla producenta zdobywał najwyżej sklasyfikowany samochód danej marki według klucza:
Pozycja | 1º | 2º | 3º | 4º | 5º | 6º | 7º | 8º | 9º | 10º |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Punkty | 10 | 9 | 8 | 7 | 6 | 5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Dodatkowe punkty były przyznawane dla najwyżej sklasyfikowanego samochodu danej marki za zajęcie miejsca od pierwszego do ósmego w swojej grupie, pod warunkiem, że dany zespół znalazł się w pierwszej dziesiątce w klasyfikacji generalnej, według klucza:
Pozycja | 1º | 2º | 3º | 4º | 5º | 6º | 7º | 8º |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Punkty | 8 | 7 | 6 | 5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Do klasyfikacji końcowej sezonu było branych siedem najlepszych występów. Aby zostać mistrzem co najmniej jeden start musiał odbyć się poza Europą i należało wystartować w co najmniej ośmiu rajdach. Wyniki rajdów nie brane pod uwagę w końcowej klasyfikacji ujęto w nawiasach. Rajdy Szwecji, Nowej Zelandii, Wybrzeża Kości Słoniowej i Hiszpanii nie był brane pod uwagę w klasyfikacji zespołowej[1].
Miejsce | Zespół | MCO |
PRT |
KEN |
FRA |
GRE |
ARG |
FIN |
AUS |
ITA |
GBR |
Pkt |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | Lancia | (2) | (2) | 1 | (2) | 1 | 2 | 1 | 1 | 1 | 1 | 137 |
2 | Toyota | 1 | 1 | 2 | 1 | 2 | 1 | (4) | 3 | (6) | (3) | 128 |
3 | Mitsubishi | 8 | 8 | 7 | 3 | 2 | 2 | 62 | ||||
4 | Ford | 3 | 3 | 7 | 4 | 6 | 54 | |||||
5 | Mazda | 7 | 8 | 9 | 5 | 6 | 7 | 44 | ||||
6 | Subaru | 5 | 6 | 9 | 4 | 5 | 42 | |||||
7 | Nissan | 5 | 9 | 8 | 16 | |||||||
8 | BMW | 7 | 6 | |||||||||
9 | Renault | 8 | 4 | |||||||||
10 | Daihatsu | 9 | 2 | |||||||||
Miejsce | Zespół | MCO |
PRT |
KEN |
FRA |
GRE |
ARG |
FIN |
AUS |
ITA |
GBR |
Pkt |
Do końcowej klasyfikacji brano pod uwagę sześć najlepszych startów, aby zawodnik mógł być sklasyfikowany co najmniej jeden ze startów musiał odbyć się poza Europą[1].
Miejsce | Kierowca | MCO |
SWE |
PRT |
KEN |
FRA |
GRE |
NZL |
ARG |
FIN |
AUS |
ITA |
CIV |
ESP |
GBR |
Pkt. |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | Gregoire de Mevius | – | – | 13 | – | – | 10 | – | 13 | – | – | 10 | – | – | 5 | 51 |
2 | Stig-Olov Walfridsson | – | 13 | – | – | – | – | – | – | 10 | – | – | – | – | – | 23 |
3 | Fernando Capdevila | – | – | 5 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | 13 | – | 18 |
4 | Piergiorgio Bedini | – | – | 10 | – | – | – | – | – | – | – | 7 | – | – | – | 17 |
5 | Ed Ordynski | – | 2 | – | – | – | – | – | – | 1 | 13 | – | – | – | – | 16 |
6 | Dave Strong | – | – | – | – | – | – | 8 | – | – | 7 | – | – | – | – | 15 |
7 | Carlos Saúl Facundo Menem | – | – | – | – | – | 7 | – | – | – | – | – | – | 7 | – | 14 |
8 | Christophe Spiliotis | 13 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | 13 |
8= | Michael Hughes | – | – | – | 13 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | 13 |
8= | Jean-Pierre Manzagol | – | – | – | – | 13 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | 13 |
8= | Stratis Hatzipanayiotou | – | – | – | – | – | 13 | – | – | – | – | – | – | – | – | 13 |
8= | Ross Meekings | – | – | – | – | – | – | 13 | – | – | – | – | – | – | – | 13 |
8= | Jouko Puhakka | – | – | – | – | – | – | – | – | 13 | – | – | – | – | – | 13 |
8= | Giovanni Manfrinato | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | 13 | – | – | – | 13 |
8= | Philippe Doué | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | 13 | – | – | 13 |
8= | Robbie Head | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | 13 | 13 |
17 | Auguste Turiani | – | – | – | – | – | – | – | 10 | – | – | 3 | – | – | – | 13 |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.