Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rada Miasta Gdańska – samorządowy organ władzy uchwałodawczej w Gdańsku, sprawujący także funkcje kontrolne, złożony z radnych pochodzących z wyboru, działający na podstawie przepisów o samorządzie gminnym oraz o samorządzie powiatowym.
 Nowy Ratusz – siedziba i miejsce posiedzeń Rady Miasta Gdańska od 1999 | |
| Państwo |
|
|---|---|
| Województwo |
pomorskie |
| Powiat | |
| Miejsce | |
| Adres |
ul. Wały Jagiellońskie 1 |
| Liczba radnych |
34 |
| Kadencja | |
| Przewodniczący Rady | |
| Wiceprzewodniczący Rady |
Piotr Dzik |
| Dyrektor Kancelarii Rady | |
| Strona internetowa | |
Rada miasta Gdańska powstała najprawdopodobniej w okolicach 1272 roku, po buncie mieszczan gdańskich. Początkowo rada była wybierana przez ludność gdańską, następnie z woli zbiorowości społecznej. Rada swoimi działaniami doprowadziła także do ograniczenia roli sołtysa, skupiając w swoim ręku władzę ustawodawczą, wykonawczą i sądowniczą.
W Głównym Mieście do 1457 roku funkcjonowały dwie rady: Rada Ogólna i Rada Zasiadająca. Rada Ogólna posiadała 24 członków (4 burmistrzów i 20 rajców), wybierała ona Radę Zasiadającą która posiadała 12 członków (2 burmistrzów i 10 rajców), mandat rajcy był dożywotni. Rada Zasiadająca była organem sprawującym rządy w mieście. Z członków rady wybierano burmistrzów.
Po wojnie trzynastoletniej, kiedy Główne Miasto uzyskało wielki przywilej od polskiego króla Kazimierza Jagiellończyka podporządkowało swojej władzy także Stare Miasto, Osiek i tereny po zniszczonym Młodym Mieście. W Gdańsku funkcjonowała Rada Ogólna, reprezentująca całość zjednoczonego miasta. Zasiadało w niej 4 burmistrzów oraz 19 rajców (w tym 5 ze Starego Miasta Gdańska, dysponujących jednak tylko jednym głosem). Rajcowie sprawowali pieczę nad szpitalami, strażą pożarną, mennicą, aptekami, bractwami strzeleckimi, cechami itp.
W latach 1342–1525 we władzach Głównego Miasta zasiadali przedstawiciele 245 rodzin, natomiast w latach 1526–1792 tylko 128. W okresie nowożytnym władzę w Gdańsku sprawowała grupka najbogatszych mieszczan i patrycjuszy. Wynikało to również z faktu, że godność rajcy była przez dłuższy czas funkcją honorową. Osoby zasiadające w Radzie Miejskiej musiały zatem dysponować własnym majątkiem.
W 1526 roku utworzono Trzeci Ordynek (I Ordynek stanowiła Rada Miasta, II Ordynek – Ława Miejska Głównego i Starego Miasta). W skład Trzeciego Ordynku weszli reprezentanci najważniejszych w tym czasie cechów głównych, czyli rzeźników, piekarzy, szewców i kowali. Do 1678 członków Trzeciego Ordynku wybierała Rada Miejska, zwoływała ich też na posiedzenia i wskazywała sprawy, które poddawano dyskusji.
W 1793 roku, po II rozbiorze Polski, Gdańsk znalazł się w granicach Prus. 17 kwietnia zawieszono działanie Rady Miejskiej, Ławy i Trzeciego Ordynku; 7 maja członkowie Rady Miejskiej, na znak żałoby zrezygnowawszy ze zwyczajowych, ozdobnych strojów, w czarnych odzieniach bez ozdób, złożyli w sali Ratusza Głównego Miasta hołd i przysięgę wierności reprezentantom króla pruskiego. 13 maja powołano tymczasowy, osiemnastoosobowy Zarząd Miasta z prezydentem na czele. Zarząd Miasta przejął większość dotychczasowych obowiązków Rady Miejskiej, powołano też specjalną komisję do spraw szkolnych i kościelnych, Ławę Miejską zastąpiono sądem miejskim, rozwiązano Trzeci Ordynek. 25 lipca 1794 roku tymczasowy Zarząd Miasta rozwiązano, wprowadzając nowe zasady działania władz miejskich. Wyłoniony wówczas nowy Zarząd Miasta, podlegający Kamerze Wojenno-Skarbowej w Kwidzynie, składał się z ośmiu osób, na czele stał prezydent. 9 sierpnia 1805 roku powołano Radę Miejską jako ciało doradcze Zarządu Miasta. Składała się z 24 radnych miejskich, 12 miejsc zajmowali w niej kupcy i rzemieślnicy. Radnym mógł zostać każdy posiadający obywatelstwo miasta i zamieszkujący je. Wyboru dokonywali również tylko gdańszczanie. Radnych wybierano na cztery lata, corocznie wymianie podlegała jedna czwarta składu. Radni mieli prawo wnoszenia do Zarządu petycji związanych z problemami miasta, składania skarg na urzędników Zarządu, przysługiwał im też głos doradczy.
W 1815 po powrocie Gdańska w granice państwa pruskiego, powołano Zarząd Miasta z nadburmistrzem na czele i radcami etatowymi oraz nieetatowymi. W mieście urzędowała trzydziestoosobowa Rada Miejska zwana Reprezentacją Mieszczan. W 1821 roku powołana została sześćdziesięcioosobowa Rada Miejska zwana Stadtverordneten Versammlung. Do 1853 kadencja Rady Miejskiej trwała trzy lata, od 1853 przedłużono ją do sześciu lat, przy czym co dwa lata zmieniano w wyborach jedną trzecią składu. Na czele Rady stał przewodniczący, powoływany corocznie w styczniu, miał on jednego lub dwóch zastępców. Posiedzenia Rady odbywały się co dwa tygodnie, w wyjątkowych wypadkach zwoływano posiedzenia nadzwyczajne. W drugiej połowie XIX wieku, wraz ze wzrostem liczby mieszkańców, zwiększono liczebność radnych z przedmieść kosztem przede wszystkim Głównego Miasta, przy zachowaniu tradycyjnego podziału na okręgi wyborcze.
W okresie Wolnego Miasta Gdańska zgodnie z jego konstytucją z 1922 roku, funkcję zarządu miasta pełnił Senat. Do 6 lutego 1924 działała w Gdańsku sześćdziesięcioosobowa Rada Miejska, powołana w powszechnych wyborach.
Po włączeniu Gdańska w skład III Rzeszy powołano zarząd miasta na czele z nadburmistrzem. W 1940 utworzono 36-osobową Radę Miejską, zwaną Radą Panów Rajców.
Po zakończeniu wojny władze narodu powołały Radę Narodową. Pierwsze posiedzenie gdańskiej Miejskiej Rady Narodowej odbyło się w 1945 roku. W jej skład weszły cztery partie narodowe: Polska Partia Robotnicza (11 mandatów), Polska Partia Socjalistyczna (11 mandatów), Stronnictwo Ludowe (6 mandatów), Stronnictwo Demokratyczne (6 mandatów). Organem wykonawczym samorządu terytorialnego był Zarząd Miasta na czele z prezydentem. Prezydenta i wiceprezydenta wybierała MRN, kandydatury zatwierdzane były następnie przez władze państwowe. W 1950 roku zlikwidowano urząd prezydenta miasta wszystkie jego obowiązki przejął przewodniczący MRN. Pierwsze posiedzenie gdańskiej Miejskiej Rady Narodowej w nowej funkcji odbyło się 2 kwietnia 1950 roku. Członkowie MRN pochodzili początkowo z nominacji, wybierano ich dopiero od 5 grudnia 1954. W radzie mogło być od 75 do 150 członków. Prawo do zgłoszenia kandydatury na członka Rady narodowej miały organizacje polityczne, zawodowe i spółdzielcze. Ostatecznym dopuszczeniem obywatela na kandydata do Rady Narodowej zajmował się Urząd Bezpieczeństwa Publicznego. Od 1952 wybory do Rad Narodowych odbywały się co trzy lata. W Gdańsku urzędowały również trzy Dzielnicowe Rady Narodowe. W 1973 roku przywrócono urząd prezydenta miasta. Stał się on jednoosobowym organem administracji państwowej, tym samym prezydium MRN przestało pełnić funkcję organu administracji państwowej i powróciło do roli organizatora prac MRN.
W 1990 doszło do odrodzenia samorządowej Rady Miasta Gdańska – zlikwidowana została Rada Narodowa, 27 maja tego samego roku odbyły się wybory samorządowe. 5 czerwca 1990 odbyła się pierwsza sesja rady w Wielkiej Sali Wety Ratusza Głównego Miasta. Początkowo rada liczyła 60 radnych. 10 lipca tego samego roku RMG dokonała wyboru prezydenta miasta. Został nim Jacek Starościak[3].
Od 1999 siedzibą rady i jej biura jest Nowy Ratusz w Gdańsku. 30 kwietnia 2020 z powodu pandemii koronawirusa, odbyła się pierwsza w historii wirtualna sesja Rady Miasta Gdańska[4].
Rada Miasta Gdańska przyznaje honorowe obywatelstwo miasta, Medal św. Wojciecha oraz medal księcia Mściwoja II.
Młodzieżowa Rada Miasta Gdańska jest organem doradczo-konsultacyjnym, który powstał w maju 2011 na podstawie uchwały Rady Miasta Gdańska[28]. Składa się z przedstawicieli gdańskiej młodzieży szkół podstawowych (klasy 7 oraz 8) i ponadpodstawowych. Obecnie składa się z 33 radnych[29]. Podczas I sesji rady wybierany jest przewodniczący, oraz od 1 do 4 wiceprzewodniczących.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
