Puliny

Puliny (ukr. Пулини, Pułyny; w latach 1935–2016 Czerwonoarmijśk) – osiedle typu miejskiego w obwodzie żytomierskim na Ukrainie, siedziba władz rejonu pulińskiego.

Ten artykuł dotyczy osiedla w obwodzie żytomierskim, dawniej Czerwonoarmiejsk. Zobacz też: miasto noszące dawniej nazwę Czerwonoarmiejsk.

Puliny

Пулини

Herb Flaga
Państwo	Ukraina
Obwód	żytomierski
Rejon	puliński
Wysokość	232 m n.p.m.
Populacja (2018) • liczba ludności	5411[1]
Nr kierunkowy	+380 4131
Kod pocztowy	12004
Położenie na mapie Ukrainy Puliny
Położenie na mapie obwodu żytomierskiego Puliny
50°27′58″N 28°15′39″E

Zobacz w indeksie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego hasło Puliny

Historia

W pobliżu miasteczka zachowało się kilka horodyszcz prehistorycznych. Okolice te, leżące na trakcie z Wołynia i z Litwy do Kijowa nazywane były Czertowym Lasem i wzmiankowane są kilka razy w latopisach ruskich. Za czasów litewskich miasteczko pod nazwą „Czartolesy” prawdopodobnie z nadania Świdrygiełły była własnością Kalenika Miszkowicza, protoplasty Tyszkiewiczów. Po powstaniu Chmielnickiego wcześnie wyzwolone przez Przyjemskiego, jednak „przez Kozaków i Ordę tak zdezelowane, że pustkami stały, i tylko gromadka z 10 ludzi zaledwie złożona, tułała się po lasach”. Od 1655 r. w dokumentach pojawia się nazwa „Czartolesy alias Puliny”. Emanuel Tyszkiewicz w 1701 sprzedał Puliny Wojciechowi Dzikowi. Po Dzikach Puliny dziedziczą Skorupkowie^[2] a po nich Hańscy. Gabriel Ochocki wspomina gościnny dom Hańskich w swoich pamiętnikach. Później były też własnością Karola Kaczkowskiego, który na skutek powstania styczniowego musiał odsprzedać je kolonistom Czechom^[3]. Pod rozbiorami siedziba gminy Puliny(inne języki) w powiecie żytomierskim guberni wołyńskiej.

W roku 1935 sowieckie władze przemianowały je na Czerwonoarmijsk.

Podczas okupacji hitlerowskiej, w lecie 1941 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 700 osób. W grudniu 1941 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów zamordowali na cmentarzu Łysa Góra^[4].

W 1989 liczyło 5396 mieszkańców^[5].

W maju 2016 władze ukraińskie przywróciły nazwę Puliny.

Przypisy

1. Чисельність наявного населення України на 1 січня 2018 року. Державна служба статистики України. Київ, 2018. стор.30
2. Eustachy Iwanowski, Rozmowy o polskiéj koronie, Kraków 1873, na str. 680 Dzikowie, szlachta Bracławska, mieli znaczne dobra w okolicach Żytomiérza, klucz Puliński, które przeszły do Skorupków, a ze Skorupkówną przeszły do Hańskich..
3. Puliny, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 281.
4. Geoffrey P.G.P. Megargee Geoffrey P.G.P. (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1522.
5. Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу

Linki zewnętrzne

• Puliny, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 281.
• Puliny na stronie Rady Najwyższej Ukrainy