Puget Sound

Puget Sound (wym. [ˈpjuːdʒɪt saʊnd], też: Whulge) – system wąskich, głębokich zatok na zachodnim wybrzeżu Stanów Zjednoczonych, w stanie Waszyngton, nad którym położona jest aglomeracja Seattle. Puget Sound stanowi część Salish Sea. Rozciąga się około 160 km na południe począwszy od Admiralty Inlet i Whidbey Island^[1]. Od zachodu Puget Sound łączy się z Hood Canal i razem uchodzą do Cieśniny Juana de Fuca, które wraz z Salish Sea tworzą szerokie ujście do Oceanu Spokojnego^[1][2].

Puget Sound

Zdjęcie satelitarne Puget Sound
Państwo	Stany Zjednoczone
Stan	Waszyngton
Miejscowości nadbrzeżne	Seattle
Mapa Puget Sound
Położenie na mapie Waszyngtonu Puget Sound
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych Puget Sound
47°52′N 122°26′W

Nazwa pochodzi od nazwiska Petera Pugeta, który zbadał te wody na zlecenie George’a Vancouvera podczas jego wyprawy w 1792 roku^[3]. W języku lushootseed cieśnina nosi nazwę Whulge^[4], co znaczy "słona woda, którą znamy"^[5].

Charakterystyka

Puget Sound jest zespołem zatok pochodzenia lodowcowego. Został ukształtowany przez 3 do 6 zlodowaceń, z których ostatnim był stadiał Vashon podczas zlodowacenia Fraser^[6]. Podczas jego szczytu około 15000 lat temu grubość lądolodu na granicy amerykańsko-kanadyjskiej wynosiła ponad 2 km.

Powierzchnia Puget Sound przy średnim pływie wynosi około 2640 km²^[6][7]. Średnia głębokość to 62,5 m, podczas gdy najgłębszy punkt ma 283 m (w pobliżu Point Jefferson)^[7]. Długość linii brzegowej wynosi 2144 km^[7].

System posiada dwa połączenia z cieśniną Juana de Fuca: większe przez Admiralty Inlet oraz mniejsze przez Deception Pass^[7].

Podział

Puget Sound tradycyjnie dzieli się na cztery obszary: Hood Canal, South Sound, Whidbey Basin oraz Main Basin. Ten ostatni obszar składa się z Admiralty Inlet oraz Central Basin^[6].