Prefektura Wakayama

Prefektura Wakayama (jap. 和歌山県 Wakayama-ken) – prefektura znajdująca się w regionie Kinki (Kansai) Japonii na wyspie Honsiu (Honshū). Jej stolicą jest miasto Wakayama^[1].

Prefektura Wakayama

Nazwa japońska Kanji 和歌山県 Transkrypcja Hepburna Wakayama-ken
prefektura
Świątynia buddyjska Negoro-ji w Iwade
Herb Flaga
Państwo	Japonia
Wyspa	Honsiu
Region	Kinki
Siedziba	Wakayama
Kod ISO 3166-2	JP-30
Gubernator	Yoshinobu Nisaka
Powierzchnia	4 725 km²
Populacja (2018[1]) • liczba ludności	985 000
• gęstość	208 os./km²
Kod pocztowy	〒640-8585
Adres urzędu: 1-1 Komatsubara-dōri, Wakayama-shi
Plan
Symbole japońskie
Drzewo	dąb ubame (Quercus phillyraeoides)[1]​
Kwiat	morela japońska (Prunus mume)
Ptak	szlarnik japoński (Zosterops japonicus)
Położenie na mapie
Strona internetowa

Położenie

Prefektura leży w zachodniej części wyspy Honsiu w regionie Kinki nad Oceanem Spokojnym. Graniczy z prefekturami: Osaka, Nara i Mie.

Miasta

Miasta prefektury Wakayama:

• Arida
• Gobō
• Hashimoto
• Iwade
• Kainan
• Kinokawa
• Shingū
• Tanabe
• Wakayama

Historia

Prefektura Wakayama powstała w 1871 roku po obaleniu systemu feudalnego. W okresie wcześniejszym region obecnej prefektury Wakayama i południowej części prefektury Mie stanowiła prowincja Kii (lub inaczej Kishū). Półwysep Kii wziął swoją nazwę od tej prowincji.

Miejsca godne zwiedzenia

Góra Kōya

Góra Kōya (Kōya-san)^[a] stanowi centrum buddyzmu Shingon (Shingon-shū), ważnej sekty-szkoły buddyjskiej, która została stworzona w Japonii w 805 roku przez Kūkaia (774–835), mnicha, uczonego, architekta, kaligrafa, poetę, jedną z najważniejszych postaci religijnych. Jest to kompleks skupiający ponad sto świątyń na terenie płaskowyżu na wysokości ok. 800 m n.p.m., otoczonego ośmioma górami o wysokości ok. 1000 m n.p.m. Najważniejszą z nich jest Kōya-san Kongōbu-ji^[2][3].

Osoby zainteresowane i pielgrzymi mogą spędzić nocleg w pomieszczeniach gościnnych świątyń (shukubō), poznając stylu życia mnichów, spożywając potrawy kuchni wegetariańskiej (shōjin-ryōri) i uczestnicząc w porannych modlitwach. Około pięćdziesiąt świątyń oferuje tę usługę^[3].

Kumano

Obszar Kumano znajduje się na południowym krańcu półwyspu Kii (Kii-hantō), około 100 km na południe od Osaki i Kioto. Obejmuje prefektury Wakayama i Mie, ale większość atrakcji i miejsc kultu religijnego znajduje się w Wakayamie^[4].

Centrum kultowe Kumano stanowią trzy chramy: Kumano Nachi-taisha, Kumano Hongū-taisha i Kumano Hayatama-taisha, znane pod wspólną nazwą Kumano Sanzan. Szlaki pielgrzymkowe na półwyspie Kii noszą łączną nazwę Kumano Kodō.

Region nasycony jest wartościami religijnymi i historycznymi. Prawnuk bogini Amaterasu, Jimmu (panował w latach 660–585 p.n.e.), przybył do Kumano, aby zjednoczyć kraj jako pierwszy cesarz Japonii. Kumano jest również nazywane „Krainą Umarłych” w odniesieniu do przekonania, że ​​duchy i przodkowie rodzin mieszkają tu po śmierci^[4].

W 2004 roku religijne skarby, sanktuaria i szlaki pielgrzymkowe Kumano zostały wpisane na Listę światowego dziedzictwa UNESCO^[4].

Zamek Wakayama

Zamek został zbudowany w 1585 roku na polecenie Hideyoshiego Toyotomi (1536–1598). W późniejszym okresie był rezydencją gałęzi rodu Tokugawa, władającej domeną Kishū (Kishū-han; także Kii-han). Hideyoshi nazwał go Wakayama, będąc pod wrażeniem piękna pobliskiej zatoki Wakanoura (lub Wakaura). Przyjęta przez niego nazwa pozostała w nazwie prefektury^[5].

Shirahama

Shirahama to dobrze rozwinięty kurort z długą, piaszczystą plażą, bliskimi brzegu hotelami i gorącymi źródłami (onsen). Jego popularność i bliskość Osaki sprawiły, że stał się jednym z trzech największych tego rodzaju kurortów, obok Beppu na Kiusiu i Atami na półwyspie Izu^[6].

Nachi-Katsuura

Nachi-Katsuura jest usytuowane na południowo-wschodnim wybrzeżu półwyspu Kii. Znane jest z gorących źródeł i przemysłu rybnego, a zwłaszcza z targu tuńczykami. Turyści mogą obserwować aukcje z tarasu widokowego. Tuńczyki są sprzedawane w sposób podobny do targu Toyosu w Tokio^[7].

Nachi-Katsuura i półwysep Kii są również znane ze swojej kultury wielorybniczej. W pobliskim Taiji znajduje się muzeum wielorybnictwa (Taiji Whale Museum) oferujące informacje na temat wielorybów i wielorybnictwa z historycznego i współczesnego punktu widzenia. Jest to duży kompleks, który obejmuje także baseny dla delfinów i wielorybów. Odbywają się pokazy, można rezerwować pływanie z delfinami^[7][8].

Galeria

• 
  Przylądek Saika-zaki, zatoka Wakaura
• 
  Zamek Wakayama
• 
  Nachi-Katsuura Onsen
• 
  Kumano Kodō
• 
  Zatoka Wakaura

Zobacz też

• Quasi-Park Narodowy Kōya-Ryūjin
• Park Narodowy Yoshino-Kumano
• Park Narodowy Seto Naikai

Uwagi

1. Kōya-san jako nazwa góry w sensie geograficznym nie istnieje. Jest to bowiem tzw. „górska nazwa” (sangō), czyli honoryfikatywny przedrostek nazwy świątyni; tu: świątyni Kongōbu-ji, której pełna nazwa brzmi Kōya-san Kongōbu-ji.

Przypisy

1. 日本地図. Tokyo: Seibido Shuppan, 2018, s. 134, 192, 193. ISBN 978-4-415-11272-5.
2. 新明解国語辞典. Tokyo: Sanseido Co., Ltd., 2018, s. 597. ISBN 978-4-385-13107-8.
3. Mount Koya. japan-guide.com, 2022. [dostęp 2022-07-03]. (ang.).
4. Kumano. japan-guide.com, 2022. [dostęp 2022-07-03]. (ang.).
5. Wakanoura Bay ~ A Treasure House of Scenic Beauty. Japan National Tourism Organization. [dostęp 2022-07-04]. (ang.).
6. Shirahama. japan-guide.com, 2022. [dostęp 2022-07-05]. (ang.).
7. Nachi-Katsuura. japan-guide.com, 2022. [dostęp 2022-07-05]. (ang.).
8. Taiji Whale Museum. Wakayama Prefectural Government. [dostęp 2022-07-05]. (ang.).

Linki zewnętrzne

• Strona oficjalna Japan National Tourism Organization (JNTO) (ang.)
• Informator o prefekturze Wakayama (ang.)
• Informacje, zdjęcia, wideo dot. zatoki Wakanoura (ang.)

Kontrola autorytatywna (prefektura):

• ISNI: 0000000404025395
• VIAF: 151278103
• LCCN: n81042370
• GND: 4336249-7
• NDL: 00260732
• SUDOC: 02812927X
• NKC: ge613321
• CiNii: DA01035000
• J9U: 987007557206605171

Encyklopedie internetowe:

• Britannica: place/Wakayama-prefecture-Japan
• Catalana: 0071728