Polonizm
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Polonizm – element językowy zapożyczony z języka polskiego, funkcjonujący na gruncie innego języka[1][2]. Dużą liczbę polonizmów zaczerpnęły języki niemiecki i rosyjski[3].
Przykłady polonizmów
W języku angielskim
W języku niemieckim
- Dalli! (częściej używany podwójnie Dalli, dalli!) – od polskiego dalej, oznacza pospiesz się
- Grenze; norw. grense; szwed. gränsen; duń. grænsen; nider. i afr. grens – od polskiej granicy
- Gurke – od polskiego ogórka
- Kumt – od polskiego chomąta
- Peitzker – od polskiego piskorza
- Quark – od polskiego twarogu
- Säbel – za pośrednictwem polskiej szabli (wyraz do języka polskiego wcześniej zapożyczony z węgierskiego szablya)
- Zeisig – od polskiego czyżyka
- Konik – od polskiego konik polski
- Stieglitz – od polskiego szczygieł
W innych językach
- ros. быдло – od polskiego bydło
- ukr. хлопець – od polskiego chłopiec
- w języku czeskim: około 850 nowych wyrazów wprowadzonych w XIX wieku przez Josefa Jungmanna, zaczerpniętych z języka polskiego
- w wielu językach ogonek
- w wielu językach rendzina – od polskiego rędzina (nazwa gleby)
- w wielu językach mazurka – od polskiego mazurek (taniec wiejski i taniec stylizowany)
- lunfardo (hiszp. dialekt Buenos Aires) papirusa, papirosa, papusa – piękna, atrakcyjna kobieta[6][7]
- esp. ŝelko – od polskiego szelki
- esp. ĉu – od polskiego czy
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.