Polanik
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Polanik – polskie przedsiębiorstwo zajmujące się produkcją sprzętu lekkoatletycznego założone przez Wiesława Szczepanika 24 marca 1966 w Piotrkowie Trybunalskim[2]. Obecnie[kiedy?] ponad 1000 produktów przedsiębiorstwa trafia na rynki kilkudziesięciu krajów świata[3].
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Adres |
ul. Życzliwa 11 |
| Data założenia |
1966 |
| Forma prawna |
Sp. z o. o. |
| Prezes |
Dariusz Szczepanik |
| Nr KRS | |
| Zatrudnienie |
130[1] |
| Dane finansowe | |
| Kapitał zakładowy |
50 000 PLN |
Położenie na mapie Piotrkowa Trybunalskiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego  | |
| 51°26′27,5″N 19°43′50,7″E | |
| Strona internetowa | |
W pierwszych latach funkcjonowania Polanik z siedzibą w centrum miasta przy ulicy Wiejskiej – produkował m.in. tablice rejestracyjne i sprzęt gospodarstwa domowego[4]. Produkcję sprzętu sportowego rozpoczęto w 1975 roku od wyrobu oszczepów[5]. Na urządzeniach i oprzyrządowaniu wykonanym przez właściciela przedsiębiorstwa powstawały oszczepy sportowe, które za pośrednictwem Centrali Handlu Zagranicznego eksportowane były do wielu krajów świata[4]. W 1987 roku przedsiębiorstwo uzyskało patent na własną maszynę do produkcji oszczepów aluminiowych, które spełniały standardy Międzynarodowego Stowarzyszenia Federacji Lekkoatletycznych (IAAF)[5].
Dzięki kredytowi z Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej na przełomie lat 80. i 90. XX wieku przedsiębiorstwo zbudowało nową halę produkcyjną na obrzeżach miasta w pobliżu północnego odcinka obwodnicy Piotrkowa Trybunalskiego[5][6]. W 1992 Polanik rozpoczął produkcję dysków, w 1993 bloków startowych, w 1997 stojaków do skoku wzwyż, w 1998 rozpoczęto produkcję klatek osłonowych do rzutów dyskiem i młotem[5].
Podczas lekkoatletycznych mistrzostw świata w 1997 korzystano z płotków produkcji Polanik[5]. Sprzęt produkowany przez przedsiębiorstwo wykorzystywany był także m.in. podczas igrzysk olimpijskich w Sydney, Atenach, Pekinie, Londynie[7], Rio i Tokio oraz na innych dużych imprezach sportowych takich jak uniwersjada czy igrzyskach Ameryki Środkowej i Karaibów[8]. W 2009 sprzętem Polanik rzucano podczas mistrzostw świata kadetów oraz seniorskich mistrzostw globu[9]. Na 12. Mistrzostwach Świata w Berlinie w 2009 roku Anita Włodarczyk młotem Polanik zdobyła złoty medal i pobiła rekord świata w rzucie młotem kobiet[10].
Od 2010 przedsiębiorstwo jest sponsorem Polskiego Związku Lekkiej Atletyki[11].
W 2011 Polanik był oficjalnym krajowym dostawcą sprzętu podczas mistrzostw Europy młodzieżowców, które odbyły się w Ostrawie[12][13]. Młot przedsiębiorstwa Polanik sygnowany nazwiskiem Szymona Ziółkowskiego był używany podczas lekkoatletycznych mistrzostw świata w 2011 roku[14][15].
Anita Włodarczyk młotem Polanik na XXX Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Londynie zdobyła srebrny medal w konkursie rzutu młotem kobiet[16].
Podobna sytuacja miała miejsce w konkursie rzutu młotem kobiet na 14. Mistrzostwach Świata w Moskwie, gdzie młotem Polanik Anita Włodarczyk zdobyła srebrny medal i poprawiła rekord Polski uzyskując 78,43 m[17].
Firma przygotowała młoty, kule oraz dyski, zarówno do konkurencji damskich jak i męskich, z których korzystali olimpijczycy w Tokio[18].
W maju 2022 roku firma Polanik podpisała czteroletnią umowę partnerską z European Athletics. Na jej mocy polskie przedsiębiorstwo do 2026 roku będzie oficjalnym dostawcą sprzętu na dziesięć największych imprezach lekkoatletycznych organizowanych w Europie[19].
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.