Plik binarny
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Plik binarny – plik o dowolnej zawartości, oznacza wszystkie pliki poza plikami tekstowymi zawierającymi tekst zapisany w ustalonym sposobie kodowania znaków drukarskich, wraz z kodami sterującymi, w tym także kod znaku końca pliku.

Niemal wszystkie języki wysokiego poziomu mają oddzielne mechanizmy do obsługi plików tekstowych i binarnych.
Systemy operacyjne, podczas operacji na plikach, nie rozróżniają plików tekstowych i binarnych np. Unix. W DOS i Windows, wykonując niektóre operacje na plikach np. kopiowanie lub łączenie plików (copy, xcopy), porównywanie plików (fc) inaczej traktuje pliki tekstowe i binarne. DOS domyślnie traktuje plik jako plik tekstowy, a po napotkaniu w nim znaku końca pliku, uznaje że to jest koniec pliku, nie wysyła pozostałej części do drukarki. W niektórych poleceniach DOS, dokonujących operacji na zawartości pliku, istnieje możliwość deklarowania, że dany plik jest plikiem binarnym (/b). W przypadku braku określenia typu pliku System Windows próbuje rozpoznać czy wybrany plik jest plikiem tekstowym.
Struktura
Pliki binarne tworzone przez programy mogą mieć wewnętrzną strukturę, której naruszenie sprawia, że plik stanie się niepoprawny dla programów je obsługujących.
Rozszerzenia
Typowe rozszerzenia nazwy plików binarnych:[1]
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.