Plebiscyt Przeglądu Sportowego 1976 – 42. edycja Plebiscytu „Przeglądu Sportowego” na najlepszego sportowca Polski 1976 roku.
Charakterystyka
Redakcja dziennika sportowego „Przegląd Sportowy” po raz 42. zorganizowała wybór polskiego sportowca, który zdaniem głosujących był najlepszym, tzn. jego dokonanie i wynik oceniono najwyżej w 1976 (mistrzostwo olimpijskie, mistrzostwo świata, mistrzostwo Europy, pobicie rekordu świata czy Europy). Czytelnicy, kibice czy sympatycy sportu mieli tym razem ułatwione zadanie, bowiem w 1976 roku rozgrywane były zawody najwyższej rangi m.in. zimowe i letnie igrzyska olimpijskie, z których tradycyjnie Polacy przywozili liczne medale, również z najcenniejszego kruszcu. Na plebiscyt napłynęła rekordowa liczba 134 526 kuponów od głosujących[1]. Wśród kuponów (poza kuponami z Polski) znalazły się również głosy z zagranicy (z 28 krajów)[1]. Tradycyjnie na balu mistrzów sportu w salach hotelu Europejskiego w Warszawie 8 stycznia 1977 odbyło się oficjalne ogłoszenie wyników i wręczenie nagród[2].
Wyniki
Pierwsze miejsce zdobyła już po raz czwarty (poprzednio 1965, 1966 i 1974) Irena Szewińska, która na rozgrywanych w lipcu 1976, 21. letnich igrzyskach olimpijskich w Montrealu zdobyła złoty medal w lekkoatletyce, w biegu na 400 m, a ponadto ustanowiła rekord świata w finale tych zawodów rezultatem – 49,29 sek. Drugie miejsce przypadło Jackowi Wszole, który na tej samej olimpiadzie zdobył złoty medal w lekkoatletyce, w skoku wzwyż, a ponadto 8 września na mityngu w Koblencji pobił rekord Europy w skoku wzwyż rezultatem – 2,29 m. Natomiast trzecie miejsce zdobył Wojciech Fibak, który w maju zdobył wraz z Karlem Meilerem (RFN) tytuł tenisowego mistrza świata wersji WCT (ang. World Championship Tennis) w deblu, na rozgrywanych w Kansas City (Stany Zjednoczone) finałach deblowych MŚ, a ponadto awansował cyklem turniejów Grand Prix do rozgrywanych w grudniu finałów turnieju Masters w Houston (Stany Zjednoczone) w grze pojedynczej (8. w klasyfikacji końcowej), na których awansował niespodziewanie do finału, gdzie przegrał po zaciętej walce (2:3) ze zwycięzcą Hiszpanem Manuelem Orantesem.
Ponadto przyznano dwa inne tytuły[3]:
- Tytuł honorowego sportowca 1976 roku – kpt. Kazimierz Jaworski (za zajęcie 3. miejsca w klasyfikacji generalnej w transatlantyckich regatach samotnych żeglarzy)
- Tytuł najlepszego trenera 1976 roku – Hubert Wagner (za zdobycie przez polskich siatkarzy złotego medalu na igrzyskach olimpijskich w Montrealu)
Uwagi
- Ósme miejsce zajął Kazimierz Lipień, który ze względu na przekroczenie przepisów dewizowych podczas wyjazdu za granicę został ostatecznie skreślony z listy. Pozostałych sportowców od miejsca 9. do 20. wobec tego przesunięto o jedną pozycję w górę (→ Chmielewski i Żochowski 1977 ↓, s. 404).
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
