Placówka Straży Granicznej I linii „Chobienice”

Placówka Straży Granicznej I linii „Chobienice” – jednostka organizacyjna Straży Granicznej pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-niemieckiej w okresie międzywojennym.

Placówka Straży Granicznej I linii „Chobienice”
Placówka SG I linii „Grójec Wielki”

Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1928
Tradycje
Rodowód	Placówka Straży Celnej „Chobienice”
Organizacja
Dyslokacja	Grójec Wielki Chobienice
Formacja	Straż Graniczna
Podległość	Komisariat SG „Zbąszyń”

Szkic Inspektoratu Granicznego „Wolsztyn”

Geneza

Na wniosek Ministerstwa Skarbu, uchwałą z 10 marca 1920 roku, powołano do życia Straż Celną^[1]. Od połowy 1921 roku jednostki Straży Celnej rozpoczęły przejmowanie odcinków granicy od pododdziałów Batalionów Celnych^[2]. Proces tworzenia Straży Celnej trwał do końca 1922 roku^[3]. Placówka Straży Celnej „Chobienice” weszła w podporządkowanie komisariatu Straży Celnej „Kopanica” z Inspektoratu SC „Międzychód”^[4].

Osobny artykuł: Placówka Straży Celnej „Chobienice”.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Ignacego Mościckiego z 22 marca 1928 roku, do ochrony północnej, zachodniej i południowej granicy państwa, a w szczególności do ich ochrony celnej, powoływano z dniem 2 kwietnia 1928 roku Straż Graniczną^[5].

Rozkazem nr 3 z 25 kwietnia 1928 roku w sprawie organizacji Wielkopolskiego Inspektoratu Okręgowego dowódca Straży Granicznej gen. bryg. Stefan Pasławski określił strukturę organizacyjną komisariatu SG „Zbąszyń”. Placówka Straży Granicznej I linii „Grójec Wielki” znalazła się w jego strukturze^[6]. Rozkazem nr 1 z 25 lutego 1932 roku w sprawach organizacyjnych komendant Straży Granicznej płk Jan Jur-Gorzechowski przeniósł placówkę „Grójec” do Chobienic^[7].

Służba graniczna

Placówka w 1936 roku mieścił się w Chobienicach, numer domu 12. Ochraniał odcinek długości 14,579 km^[8].

Sąsiednie placówki:

• placówka Straży Granicznej I linii „Rajewo” ⇔ placówka Straży Granicznej I linii „Wąchabno” − 1928
• placówka Straży Granicznej I linii „Nądnia” ⇔ placówka Straży Granicznej I linii „Wąchabno” − styczeń 1930^[9]

Kierownicy/dowódcy placówki

stopień	imię i nazwisko	okres pełnienia służby	kolejne stanowisko
przodownik	Antoni Hulisz[10]	był w II 1935 –

Przypisy

1. Dominiczak 1975 ↓, s. 130.
2. Piekarz 2017 ↓, s. 28.
3. Dominiczak 1997 ↓, s. 250.
4. Kozłowski 2012 ↓, s. 27.
5. Goryński 2012 ↓, s. 226.
6. Jabłonowski i Polak 1999 ↓, s. 22.
7. Jabłonowski i Polak 1999 ↓, s. 82.
8. Dyslokacja IG „Wolsztyn” ↓, s. 2.
9. Jabłonowski i Polak 1999 ↓, s. 70.
10. Grobelski 2007 ↓, s. 40.

Bibliografia

• Henryk Dominiczak: Granica polsko–niemiecka 1919–1939. Z dziejów formacji granicznych. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
• Henryk Dominiczak: Granice państwa i ich ochrona na przestrzeni dziejów 966–1996. Warszawa: Wydawnictwo „Bellona”, 1997. ISBN 83-11-08618-4. OCLC 37244743. (pol.).
• Grzegorz Goryński: Powstanie, organizacja i funkcjonowanie straży granicznej w latach 1928-1939. 2012. [dostęp 2017-06-01].
• Wojciech Grobelski: Działalność społeczna Straży Granicznej na pograniczu polsko – niemieckim na przykładzie komisariatu SG w Zbąszyniu. 2007. [dostęp 2017-03-14].
• Marek Jabłonowski, Bogusław Polak: Polskie formacje graniczne 1918−1839. Dokumenty organizacyjne, wybór źródeł. T. II. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999. ISBN 83-87424-77-3.
• Piotr Kozłowski. Straż Celna zapomnianą formacją graniczną II Rzeczypospolitej – dyslokacja jednostek granicznych w 1926 roku. „Problemy Ochrony Granic”. 50, 2012. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej w Kętrzynie. ISSN 1505-1757.
• Karolina Piekarz. Polskie formacje graniczne 1918 – 1924. „Mówią Wieki”. 2s, 2017. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Mówią Wieki”. ISSN 1897-8088.
• Wykaz dyslokacji jednostek Inspektoratu Granicznego „Wolsztyn” w 1936 roku → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin. (sygn.190/117.)