Loading AI tools
artystka szwajcarska (sztuka wideo) Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Elisabeth Charlotte Rist (ur. 21 czerwca 1962 w Grabs, St. Gallen, Szwajcaria) – szwajcarska artystka zajmująca się sztuką wideo. Żyje i pracuje w Zurychu i Los Angeles.
Od dzieciństwa nazywana była Pipilotti. Imię to nawiązuje do noweli „Pippi Pończoszanka” Astrid Lindgren. Rist studiowała w instytucie sztuki stosowanej w Wiedniu (Austria), a także z koncentracją na sztuce wideo w szkole projektowania (Schule für Gestaltung) w Bazylei (Szwajcaria). Podczas studiów zaczęła pracować kamerą super 8, tworząc kilkuminutowe filmy. Pracowała jako artystka i muzyk w Zurychu z predylekcją na wideo i komputerowe media. Była członkiem grupy muzycznej i performerskiej „Les Reines Prochaines” i członkiem laboratorium dźwięku i obrazu „Dig it” a także współzałożycielem Via group (sztuki audio i wideo) w Bazylei. Została zaproszona przez profesora Paula McCarthy do nauczania w UCLA. Pipilotti Rist żyje z partnerem Balzem Rothem, z którym ma syna Himalaya.
Pipilotti jest producentką, reżyserką, twórczynią wideo. Podkreśla wagę niezależności artystycznej produkcji. Używa zazwyczaj technik stojących w opozycji do tradycyjnych metod filmowych. Czerpie z zalet dźwięku i wizualnego potencjału zjawisk kulturowych, jak telewizja, dizajn, moda, rzeźba i muzyka. Traktuje telewizję jako „klejnot kultury popularnej”, pogrążający widza w środowisku bez granic ani punktu odniesienia. Podąża za radykałami takimi jak MacLuhan i Nam June Paik. W Art Of the Millenium, opublikowanym przez Uta Grosenick i Burkharda Riemschneidera (wydawnictwo Taschen w 1999) wybrano cytat sumujący prace artystki:
"messages conveyed on emotional and sensual frequencies can break more prejudices and habits than hundreds of pamphlets and intellectual tracts"
Rist prowadzi dyskusje z bardzo konceptualnymi problemami, różnicą w płciowości, identyfikacją, feminizmem i kulturą rozrywki.
Pipilotti często gra we własnym wideo, posiada wtedy dość komiczny stosunek między kamerą (widzem) tworząc humorystyczną prowokacje, utrzymując ironiczny dystans, zdolny do buntu i flirtu. W kontraście z wieloma konceptualnymi artystami, jej kolorowe i umuzykalnione prace przekazują intrygującą wizje szczęścia i prostoty. Pipilotti w wywiadzie, zapytana o to, czy jest feministką odpowiedziała "tak, szlachetność zobowiązuje do tego". Pipilotti nieustannie buduje swój własny charakter w pracach, miksując kreowanie siebie z promocyjną mową, często czerpiąc korzyści ze statusu osoby publicznej, widoczne jest to chociaż w koncertach podczas jej epizodu z grupą "Les Reines Prochaines". Używa wielu przedmiotów codziennego użytku (ubrań, mebli), projektuje klipy – kolorowe, żywe, zabawne, czasami agresywne, krótkie, ale na poziomie efektywności zawodowych projektantów. Często wprowadza niespodziewane elementów np. gwałtowne, zamglone i drżące obrazy, dźwięki i przesycenia obrazu. Dla Pipilotti te środki są poetyckie, pokazują fałszywą naiwność, blisko świata sennych marzeń dzieciństwa, łatwo utożsamianych i całkowicie utopijnych.
W "I'm Not The Girl Who Misses Much" (1986) Rist tańczy w czarnej sukience z odsłoniętym biustem. Obraz jest monochromatyczny i rozmazany. Rist śpiewa w kółko "I'm not the girl who misses much", odwołującą się do pierwszej linijki tekstu piosenki „Happiness Is a Warm Gun” zespołu The Beatles. Wideo zmierzając do końca przechodzi w odcień niebieski i zatrzymuje dźwięk.
Rist w Pickelporno (1992), mówi o cielesności i seksualnym pożądaniu. Kamera bada ciało mężczyzny. Obraz jest naładowany intensywnymi kolorami, delikatną aurą doznań.
Ever is Over All (1997) pokazuje w zwolnionym tempie młodą kobietę (Rist), która przechadza się po miejskiej uliczce i rozbija okna zaparkowanym samochodom, używając dużego młota w kształcie tropikalnego kwiatu. W 2016 r. podobny motyw wykorzystała Beyoncé w filmie towarzyszącym albumowi Lemonade.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
